เรื่องมีอยู่ว่าเรามือถือพัง(แฟนทำทำพัง) แต่แม่เรามีแพลนจะซื้อให้แต่เค้าก็อยากให้เราสองคนมีความรับผิดชอบกว่านี้ เราเลยขอแฟนทำเรื่องผ่อนให้ แม่เราจะวางเงินดาวน์ ส่วนเรากับแม่ออกค่าผ่อนคนละครึ่งกับแม่ค่ะส่วนแฟนจะออกช่วยเท่าที่ไหว
    เพราะว่าแฟนเป็นนักศึกษาผ่อนได้ เราก็เลยเดินเรื่องคุยกันเรียบร้อย สรุปแม่แฟนบอกไม่ให้ผ่อนให้เป็นแค่แฟนจะไปยุ่งกับเค้าทำไม ปล่อยเค้าจัดการเองเราไม่ต้องไปยุ่งมือถือเค้าพังก็เรื่องของเค้า นี้แบบฟังแล้วร้องห้ะเลย คือวันเกิดแฟนเราแม่เราก็จัดให้ แต่แม่นางบอกว่าจัดทำไมโตละเปลืองเงิน??
ทุกเทศกาลให้เงินตลอด พอเราบอกแฟนเราแบบนี้แฟนเราหาว่าเราทวงบุญคุณ อันนี้ยิ่งร้องห้ะใหญ่มากกก คือมากินมาอยู่กับเราค่าเช่าไม่ได้ออกสักบาท พอเราพูดก็หาว่าทวงบุญคุณ เราก็บอกเค้าไปว่าทำไมไม่บอกแม่ว่าเธอทำพัง นางบอกกลัวแม่ด่ามัน แต่มันด่าฉันค่ะ ปกป้องหน่อยก็ได้ปล่อยเค้าต่อว่าเราอย่างเดียว แต่ตอนน้องนางรถชนนี้ส่งข้าวส่งน้ำ ซื้อผ้าองผ้าอ้อมให้ตลอดอยู่ด้วยไม่ห่าง แต่!!!พูดแบบนี้งงมาก ก็คือเราสองคนคบกันแบบผู้ใหญ่สองฝ่ายรู้แล้วได้คุยกันแล้ว แต่พอเจอแบบนี้เสียใจมากค่ะ
#ขอบคุณทุกคนที่ให้คำปรึกษาและต่อว่าเรานะคะ
ชีวิตคู่เรื่องผ่อนมือถือเรื่องเล็กมากค่ะ ต่อไปในอนาคตมันก็ต้องมีมากกว่านี้ เริ่มต้องสิ่งเล็กๆไปสิ่งที่ใหญ่ เราคิดแบบนั้นนะคะ