เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ10ปีที่แล้วเราเป็นผญ.ธรรมดาคนหนึ่งที่ชัดเจนกับสถานะแล้วมีรุ่นพี่คนหนึ่งเขาแอบชอบเราตั้งแต่มัธยมต้นแต่เราไม่ชอบและไม่สนใจเราบอกไปเลยว่าพี่ไม่ใช่สเปคหนูผ่านมาพอเราเรียนจบมาต่อระดับปวส.มาเจอพี่เขาอีกตามมาจีบเราอีก เราก็ยังยืนยันคำตอบเดิมว่าเรามีแฟนแล้วและเราตรงสเปคเราทุกอย่างเขาก็เหมือนจะเข้าใจนะ พอเราเรียนจบเราก็ไปเรียนต่อมหาลัยที่ กรุงเทพ มหาลัยหนึ่ง  แต่เรามารู้ทีหลังว่ารุ่นพี่ไปตามสืบหาบ้านเราและไปหาพ่อกับแม่เราที่บ้านเราโกรธมากเหมือนไม่ให้เกียรติเราเลย ตั้งแต่นั้นมาเราเจอหน้าเราไม่คุยไม่สนใจแต่ไปบอกคนอื่นว่าเราเป็นแฟนเขาคบกันนานแล้วแม่เราก็โทรมาถามเราบอกไม่เคยคบไม่เคยคุยกันสนิทกัน  (มั่นหน้าว่าตัวเองหน้าตาดี) ผลสุดท้ายงัดไม้เด็ดบอกตัวเองเป็นโรคหัวใจจะขอนอนค้างที่บ้านเรา เราไม่ยอมขอเบอร์แม่พี่เขาให้มารับที่บ้านเรา กลับบ้านเขาไป  สรุปไม่ได้เป็นโรคหัวใจ แม่เขาบอกลูกเขาแข็งแรงดี  หลังจากนั้นเขาพยายามติดต่อเราเราเปลี่ยนเบอร์เราและคนที่บ้าน พอมาบ้านเราพ่อแม่เราเฉยๆใส่เขา หลังจากเรียนจบที่กรุงเทพ เราก็ทำงานที่กรุงเทพ กลับบ้านช่วงเทศกาล รุ่นพี่คนนั้นก็มาบอกแม่เราว่าแต่งงานกับพริตตี๋เรากับแม่ก็ยินดีด้วย พอผ่านมาไม่ถึง2ปีหลังแต่งงาน รุ่นพี่ก็แจ้งมาว่าเลิกกันแล้ว บอกว่าจะมาขอเราแต่งงานจะเอาใบหย่ามาให้ดู  เราบอกไปว่าไม่แต่ง ไม่รัก (สรุปไม่รู้ว่าแต่งจริงรึป่าวกับพริตตี๋) ที่เราตัดสินใจไม่เลือกรุ่นพี่เพราะเหตุผลหลายๆอย่าง 1.มั้นใจว่าตัวเองหน้าดี 2.เรื่องทีพูดไม่รู้เรื่องจริงรึเปล่า 3. ไม่ให้เกียรติผญ พูดจาให้ร้าย  4.ชอบตีหน้ามึนว่าตัวเองไม่ผิด  5.เก่งแต่ปาก(พูดแต่การกระทำไม่) ฯลฯ  ตอนนี้เรามีความสุขดีกับแฟนเราเป็นไปได้เราขอไม่เจอผช ประเภทนี้อีก