ทุกคนจะทำยังไงกันคะถ้ามีเรื่องที่ทำให้พ่อแม่ไม่โอเคกับแฟนตัวเองง่ายๆคือไท่ยอมรับแล้ว เมื่อวานคือแฟนเรามาบ้านเราก้เล่นกับแฟนคือเราจุ๊บพุงแฟนแล้วพ่อเปิดกล้องวงจรมาพอดี ตอนนั้นแฟนเรานอนเราก็จุ้บพุวเขาทีนึงแล้วจะดึงตัวให้ลุก แต่จังหวะคือพ่อเปิดกล้องวงจรหันมาดูพอดีไอเราก็ลืมตัวด้วยแหละว่าบ้านมีกล้อง แล้ววันนั้น เราปิดไฟดวงนึงพ่อคงสงสัยแต่ที่เราปิดเพราะว่ามันยังไงอะทุกคนมันสว่างเกินแสบตานะเอาจริงๆสว่างแบบจ้าเลย เราก้เลยปิดไปดวงนึงแต่ก็ปิดเฉยๆนั้นแหละเขาก้บอกถึงว่าชอบปิดไฟข้างล่าง จะอ่อยผู้ชายนี้เองอยากโดนมากหรอ เป็นผู้หญิงอ่อยผู้ชาย เขาก็บอกว่าแบบนั้โดนแล้วแน่ๆไม่ไว้ใจเรืองนั้นแล้วเรื่อง18+นั้นแหละ คือแบบเข้าใจว่าเขาไม่โอเคนะที่เห้นแบบนั้น แต่ถ้าเราทำอะไรกันตรงนั้นคงทำไปแล้วอ่าใช่มั้ยแต่มันไม่ได้ทำไรเลยไงเราแค่จะดึงแฟนขึ้นแต่ก็แบบอ่าลืมตัวเผลอจุ๊บแฟนพอเส้ร้จ เขาก็ว่าเรา อยากมากแหละแบบนี้แล้วก็ดูกล้องซ้ำไปซ้ำมาจนตอนนั
เขาก็ยังดู
เขาว่าเราว่าเรื่องรัก
มันไร้สาระ ปัญญาอ่อนจะมีทำไม ยังไม่ได้เป็นผัวเมียกัน เผลอๆจะไม่ให้เรียนไม่ให้คบด้วย แล้วเขาก็บอกว่า งานอะไม่ต้องทำทำไม่ได้หรอกแค่นี้ยังอ่อยผู้ชายไม่มีปัญญาทำงานหรอกเอาไปพูดกับคนนุ้นคนนี้ว่าเราทำไม่ได้หรอกไม่ทำงานบ้านช่วยเหี้*ไรเลยในบ้าน ถามจริงงานบ้านเราทำทุกวัน บ้านรกทุกวันอะก็ทำไม่ต้องมานั่งใช้เราเราก็รู้เวลาทำของเราแล้วอะยอมรับว่ามีบาวครั้งที่ขี้เกียจแต่ก็รู้หน้าที่ว่าเราต้องทำอะไร แต่กลับมาด่าๆ เราเห็นจานมันเยอะเลยล้างตอนกลางคืนไปเลยก็ด่าเรา บอกเสียงดังคนจะนอนล้างทำเหี้*อะไรตอนกลางคืนเราเห็นจานเยอะเราเลยล้างไปเลย ตอนทำก็ด่า ไม่ทำก็ด่า แล้วก็ว่าด่าเราสารพัดพูดแต่เราทำนั้นไม่ได้ทำนั้ไม่ได้ พอเราทำให้ดูว่าเราทำได้ ก็ด่าๆ ละเราเล่นข้างล่างมันหนาวเลยอยากเอาผ้าห่มไปห่มข้างล่างเขาก็ด่าๆ คือเราอะไม่ได้อะไรอยู่แล้วถ้าบอกไม่เราก็ไม่ เขาไม่เห็นข้อดีของเราเลบรึไงวะ เงินเก็บเราก็ให้เขาซื้อนู้นนี้ให้กินน้องอยากได้อะไรเราก็ซื้อ เราอยากให้ครอบครัวกินกัน แต่อันนี้อะไม่ได้โดนด่านะตอนเวลาซื้ออะไรให้กินบางทีก็รู้สึกแบบ เราทำให้พ่อแม่ไม่ด่าได้แต่ตอนที่เราซิ้ออะไรให้พวกเขา ได้หรอ5555 แอบน้อยใจเหมือนกันที่ทำได้แค่นี้แต่ก้พอใจที่ให้พวกเขา ได้กินสิ่งที่เราซื้อ55พ่อแม่ป่วย ค่ายาค่าน้ำค่าผลไม้หมดไปหลายพันไม่เคยเสียดายเลยแต่ตอนเราป่วยเขากลับด่าว่าเราไม่รักตัวเองปล่อยให้ป่วยทำไมเปลืองเงิน ฐานะบัานเราคือก้พอมีเงินไม่ได้มีปัญหาอะไร คือเราเข้าใจว่าเขากลัวเปลืองเงินแต่ทำไมเขาไม่คิดกลับกันว่าตอนเขาป่วยเราก้ช่วยเขาแฟนเราก็ช่วยเขา พาไปส่งโรงบาลพา น้องเราไป
โรงบาลตอนป่วยเวลาพ่อเรามีงานที่ต่างจังหวัดน้องป่วยแฟนเราก็ช่วยเหลือ แม่ป่วยแฟนเราก็ซื้อยาซื้อไรมาให้แต่ตอนนี้อะ คือทุกอย่างมันเปลี่ยนไปหมดแล้วจากที่ครอบครัวเรายอมรับเขา ครอบครัวเขายอมรับเรา ตอนนี้เหลือเเต่ครอบครัวฝ่ายชายที่ยอมรับ เราครอบครัวฝ่ายชายฟังที่เราเล่า
(เรื่องมีอีกเยอะร้ายแรงๆจนทำให้เราเคยคิดจะจบชีวิตก็มีแต่ติดที่ใจเราไม่กล้าพอ555แต่ตอนนี้ไม่คิดแบบนั้นแล้วเราคิดแค่ว่าเราจะยืนด้วยลำแข้งตัวเองแค่นั้นพอ )
อ่าพอเสร็จพอครอบครัวฝ่ายชายฟังเราเล่า เขาบอกไหวมั้ยลูกถ้าไม่ไหวมาอยู่กับแม่บ้านมีห้องมีแค่ต้องช่วยกันทำงาน คือใจเราน่ะก็อยากออกจากครอบครัวเรานะอยากตั้งแต่เด็กๆแล้วมีปห.เยอะมากแต่ถ้าไปอยู่กัยฝ่ายชายก้กลัวเขาก็จะคิดว่าเป็นเด้กใจแตกแต่เขาก้พูดเองว่ามาอยู่กับเขาสงสัยคิดไปเอง บางคนอ่านมันอาจจะปกติสำหรับบางคนอะนะ แต่สำหรับเรามันไม่ไหวจิตใจเราแย่อะคำพูดของคนในครอบครัว
แต่ติด เราก็ยังห่วงน้องนิดๆ55 ตอนนี้เรายังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะออกมาเลยดีมั้ยแล้วทำงานเลยหรือเก็บเงินไปก่อนแล้วค่อยออกมาดี อีกอย่างนึงวันนี้เรานับเงินแม่บอกมีงจะไปไหนจะหนีออกจากบ้านหรอครับทำไมจะไปอยู่กับผู้ชายหรอ เราก็ขำไปแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรเขาบอกถ้า ไปเจอดีแน่พวกกู2คนไม่เหมือนใครกูจะแจ้งความ เราไม่รู้เลยว่าเราสนิทกับใครบ้างในครอบครัวเรารุ้สึกแค่ว่าเราสนิทกับแมวแต่แมวเราตายไปแล้วพอขาดมันไปเราไม่มีเพื่อรเลยปกติเวลาเราโดนด่าหรือมีปห.กับคนในบ้าน เราก็จะเล่าให้มันฟังบางคนอาจจะมองว่าแปลกคนอะไรพูดกับแมว แต่เราไม่มีใครไงเราเลยพูดกับมันแทนเหนื่อยก็กอดมัน แต่ตอนนี้คือมันตายแล้ว เรารู้สึกแบบไม่โอเคเหมือนเสียคนสนิทมากๆไปคนนึงเลย
อยากรู้ว่าถ้าเพื่อนๆเจอประมาณเราจะจัดการความรู้สึกแบบนี้ยังไง หรือไม่จัดการแล้วออกจากบ้านมาเลยดี? แล้วถ้าตำรวจตามแต่เรา ไม่ยอมที่จะกลับแบบเดินตามทางตัวเองแบบนี้ตำรวจยังจะทำไรได้อยู่มั้ย
ขอความเห็นหน่อยค่ะ
เขาก็ยังดู
เขาว่าเราว่าเรื่องรัก
มันไร้สาระ ปัญญาอ่อนจะมีทำไม ยังไม่ได้เป็นผัวเมียกัน เผลอๆจะไม่ให้เรียนไม่ให้คบด้วย แล้วเขาก็บอกว่า งานอะไม่ต้องทำทำไม่ได้หรอกแค่นี้ยังอ่อยผู้ชายไม่มีปัญญาทำงานหรอกเอาไปพูดกับคนนุ้นคนนี้ว่าเราทำไม่ได้หรอกไม่ทำงานบ้านช่วยเหี้*ไรเลยในบ้าน ถามจริงงานบ้านเราทำทุกวัน บ้านรกทุกวันอะก็ทำไม่ต้องมานั่งใช้เราเราก็รู้เวลาทำของเราแล้วอะยอมรับว่ามีบาวครั้งที่ขี้เกียจแต่ก็รู้หน้าที่ว่าเราต้องทำอะไร แต่กลับมาด่าๆ เราเห็นจานมันเยอะเลยล้างตอนกลางคืนไปเลยก็ด่าเรา บอกเสียงดังคนจะนอนล้างทำเหี้*อะไรตอนกลางคืนเราเห็นจานเยอะเราเลยล้างไปเลย ตอนทำก็ด่า ไม่ทำก็ด่า แล้วก็ว่าด่าเราสารพัดพูดแต่เราทำนั้นไม่ได้ทำนั้ไม่ได้ พอเราทำให้ดูว่าเราทำได้ ก็ด่าๆ ละเราเล่นข้างล่างมันหนาวเลยอยากเอาผ้าห่มไปห่มข้างล่างเขาก็ด่าๆ คือเราอะไม่ได้อะไรอยู่แล้วถ้าบอกไม่เราก็ไม่ เขาไม่เห็นข้อดีของเราเลบรึไงวะ เงินเก็บเราก็ให้เขาซื้อนู้นนี้ให้กินน้องอยากได้อะไรเราก็ซื้อ เราอยากให้ครอบครัวกินกัน แต่อันนี้อะไม่ได้โดนด่านะตอนเวลาซื้ออะไรให้กินบางทีก็รู้สึกแบบ เราทำให้พ่อแม่ไม่ด่าได้แต่ตอนที่เราซิ้ออะไรให้พวกเขา ได้หรอ5555 แอบน้อยใจเหมือนกันที่ทำได้แค่นี้แต่ก้พอใจที่ให้พวกเขา ได้กินสิ่งที่เราซื้อ55พ่อแม่ป่วย ค่ายาค่าน้ำค่าผลไม้หมดไปหลายพันไม่เคยเสียดายเลยแต่ตอนเราป่วยเขากลับด่าว่าเราไม่รักตัวเองปล่อยให้ป่วยทำไมเปลืองเงิน ฐานะบัานเราคือก้พอมีเงินไม่ได้มีปัญหาอะไร คือเราเข้าใจว่าเขากลัวเปลืองเงินแต่ทำไมเขาไม่คิดกลับกันว่าตอนเขาป่วยเราก้ช่วยเขาแฟนเราก็ช่วยเขา พาไปส่งโรงบาลพา น้องเราไป
โรงบาลตอนป่วยเวลาพ่อเรามีงานที่ต่างจังหวัดน้องป่วยแฟนเราก็ช่วยเหลือ แม่ป่วยแฟนเราก็ซื้อยาซื้อไรมาให้แต่ตอนนี้อะ คือทุกอย่างมันเปลี่ยนไปหมดแล้วจากที่ครอบครัวเรายอมรับเขา ครอบครัวเขายอมรับเรา ตอนนี้เหลือเเต่ครอบครัวฝ่ายชายที่ยอมรับ เราครอบครัวฝ่ายชายฟังที่เราเล่า
(เรื่องมีอีกเยอะร้ายแรงๆจนทำให้เราเคยคิดจะจบชีวิตก็มีแต่ติดที่ใจเราไม่กล้าพอ555แต่ตอนนี้ไม่คิดแบบนั้นแล้วเราคิดแค่ว่าเราจะยืนด้วยลำแข้งตัวเองแค่นั้นพอ )
อ่าพอเสร็จพอครอบครัวฝ่ายชายฟังเราเล่า เขาบอกไหวมั้ยลูกถ้าไม่ไหวมาอยู่กับแม่บ้านมีห้องมีแค่ต้องช่วยกันทำงาน คือใจเราน่ะก็อยากออกจากครอบครัวเรานะอยากตั้งแต่เด็กๆแล้วมีปห.เยอะมากแต่ถ้าไปอยู่กัยฝ่ายชายก้กลัวเขาก็จะคิดว่าเป็นเด้กใจแตกแต่เขาก้พูดเองว่ามาอยู่กับเขาสงสัยคิดไปเอง บางคนอ่านมันอาจจะปกติสำหรับบางคนอะนะ แต่สำหรับเรามันไม่ไหวจิตใจเราแย่อะคำพูดของคนในครอบครัว
แต่ติด เราก็ยังห่วงน้องนิดๆ55 ตอนนี้เรายังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะออกมาเลยดีมั้ยแล้วทำงานเลยหรือเก็บเงินไปก่อนแล้วค่อยออกมาดี อีกอย่างนึงวันนี้เรานับเงินแม่บอกมีงจะไปไหนจะหนีออกจากบ้านหรอครับทำไมจะไปอยู่กับผู้ชายหรอ เราก็ขำไปแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรเขาบอกถ้า ไปเจอดีแน่พวกกู2คนไม่เหมือนใครกูจะแจ้งความ เราไม่รู้เลยว่าเราสนิทกับใครบ้างในครอบครัวเรารุ้สึกแค่ว่าเราสนิทกับแมวแต่แมวเราตายไปแล้วพอขาดมันไปเราไม่มีเพื่อรเลยปกติเวลาเราโดนด่าหรือมีปห.กับคนในบ้าน เราก็จะเล่าให้มันฟังบางคนอาจจะมองว่าแปลกคนอะไรพูดกับแมว แต่เราไม่มีใครไงเราเลยพูดกับมันแทนเหนื่อยก็กอดมัน แต่ตอนนี้คือมันตายแล้ว เรารู้สึกแบบไม่โอเคเหมือนเสียคนสนิทมากๆไปคนนึงเลย
อยากรู้ว่าถ้าเพื่อนๆเจอประมาณเราจะจัดการความรู้สึกแบบนี้ยังไง หรือไม่จัดการแล้วออกจากบ้านมาเลยดี? แล้วถ้าตำรวจตามแต่เรา ไม่ยอมที่จะกลับแบบเดินตามทางตัวเองแบบนี้ตำรวจยังจะทำไรได้อยู่มั้ย