ต้องบอกก่อนเลยนะคะว่าเรากับแฟน คบกันมา 3 ปีกว่าแล้ว คือคบตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัย เราอายุ 24 ปี ส่วนแฟนเราอายุ 25 ปี แฟนเป็นลูกคนเล็ก มีพี่ชาย 1 คน แต่งงาน แยกบ้านไปแล้ว
เรากับแฟนเจอกันในโลกออนไลน์ค่ะ คบแรกๆคือ ห่างกันไกล นานๆเจอที โดยส่วนตัวของแฟนอยู่บ้านช่วยแม่ขายของ แฟนเป็นคนที่ยอมแม่มากๆ เป็นคนรักแม่ ติดแม่มากๆ ขนาดที่ว่าแม่บอกให้เรียนต่อโทก็ยอมเรียนให้ ทั้งๆที่ไม่อยากเรียน พอจบโทมาก็มาขายของเหมือนเดิม
มีเหตุการณ์หนึ่งคือ โดยปกติสมัยเรียน แฟนจะแอบแวะมาหาเราบ้าง 2-3 วัน เจอแบบ 2-3 เดือนเจอที ซึ่งในรอบนี้แฟนบอกที่บ้านแล้วว่าจะมาหาเรา แต่แม่แฟนบอกไม่ให้ไป ให้เฝ้าบ้าน แฟนก็ยอม ทั้งๆที่นัดกับเราไว้แล้ว แล้วพอเวลาเราทั้งคู่มีปัญหา หรือทะเลาะกัน เขาจะฟ้องแม่ทุกอย่าง เราพึ่งมารู้ตอนแม่เขาบอกเรา เราบอกเขาว่าเรื่องของเราจะเล่าให้แม่ฟังทำไม เรื่องบางๆเรื่องเราเองก็ไม่สบายใจที่ให้ที่บ้านเขารู้ แต่ก็ยังเหมือนเดิม ฟ้องแม่เหมือนเดิม เขาให้เหตุผลว่า ก็แค่บอกให้แม่รู้เฉยๆ ซึ่งเราก็ท้อใจ จนแบบ แล้วแต่เลยนะ
พอเราเรียนจบมาทำงาน เราย้ายจากที่เดิมไกลขึ้น ซึ่งแสดงว่าเราไกลกันกว่าเดิม เจอยากกันกว่าเดิม ความรักทางไกลอะนะ ทำให้ทะเลาะกันบ่อยขึ้น จนถึงขั้นเลิกกันไป แรกๆเราโหยหาเขามาก แต่สุดท้ายเขามีใหม่ พอมีใหม่ได้สองเดือนก็เลิก แล้วกลับมาง้อเรา ซึ่งตอนที่จะคืนดี เราคุยกัน ตกลงกันใหม่ทุกอย่าง อะไรที่ปรับต้องปรับได้ รวมถึงเรื่องแม่ เขาก็โอเคตกลง จนเขาย้ายมาทำงานใกล้เรา ผ่านไป 8 เดือน แม่แฟนอยากให้แฟนกลับไปอยู่ที่บ้าน ซึ่งจริงๆแล้ว แม่แฟนไม่ได้อยากให้แฟนมาทำงานใกล้เราด้วยซ้ำ เพียงแต่เขารั้นจะมา ถึงได้มา พอเกิดเหตุการณ์นี้ เขาก็รีบลาออกแล้วกลับบ้านทันทีที่แม่บอกให้กลับ เราแบบ เคว้งเลยค่ะ เราเข้าใจที่เขารักแม่นะ แต่เขาจนไปยอมมีพื้นที่ให้เราเลย เราคุยกันถึงขั้นว่าถ้าวันหนึ่งเราแต่งงาน เธอจะแยกบ้านมาอยู่กับเราไหม เขาตอบเราไม่ได้ เขาเพียงแค่รู้ว่าต้องอยู่ดูแลแม่ ซึ่งถ้าเขากลับไปรอบนี้ แม่แฟนจะไม่ให้ลงมาหาเราอีก เท่ากับว่า เราต้องหาเวลาไปหาเขาเอง หรือให้แฟนแอบมาหา หรือสุดท้ายคือเราย้ายงานตามเขาไป
ล่าสุดคือ เขากลับบ้านไปอยู่กับเเม่เรียบร้อยแล้วค่ะ
ตอนนี้เราสับสนใจไปหมดว่าจะเอายังไงดีกับคนนี้ ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปหลายปี คงไม่ไหวแน่
ได้แต่คิดทุกวันจะไปต่อหรือพอแค่นี้ดี หรือฉันควรปรับทัศนคติใหม่
ทุกคนคิดว่าการที่เขาเป็นแบบนี้คือ เป็นปกติอยู่แล้วไหมคะ หรือเป็นที่เราเอง
ระบายความในใจ เมื่อฉันมีแฟนเป็นลูกแหง่(ติดแม่)
เรากับแฟนเจอกันในโลกออนไลน์ค่ะ คบแรกๆคือ ห่างกันไกล นานๆเจอที โดยส่วนตัวของแฟนอยู่บ้านช่วยแม่ขายของ แฟนเป็นคนที่ยอมแม่มากๆ เป็นคนรักแม่ ติดแม่มากๆ ขนาดที่ว่าแม่บอกให้เรียนต่อโทก็ยอมเรียนให้ ทั้งๆที่ไม่อยากเรียน พอจบโทมาก็มาขายของเหมือนเดิม
มีเหตุการณ์หนึ่งคือ โดยปกติสมัยเรียน แฟนจะแอบแวะมาหาเราบ้าง 2-3 วัน เจอแบบ 2-3 เดือนเจอที ซึ่งในรอบนี้แฟนบอกที่บ้านแล้วว่าจะมาหาเรา แต่แม่แฟนบอกไม่ให้ไป ให้เฝ้าบ้าน แฟนก็ยอม ทั้งๆที่นัดกับเราไว้แล้ว แล้วพอเวลาเราทั้งคู่มีปัญหา หรือทะเลาะกัน เขาจะฟ้องแม่ทุกอย่าง เราพึ่งมารู้ตอนแม่เขาบอกเรา เราบอกเขาว่าเรื่องของเราจะเล่าให้แม่ฟังทำไม เรื่องบางๆเรื่องเราเองก็ไม่สบายใจที่ให้ที่บ้านเขารู้ แต่ก็ยังเหมือนเดิม ฟ้องแม่เหมือนเดิม เขาให้เหตุผลว่า ก็แค่บอกให้แม่รู้เฉยๆ ซึ่งเราก็ท้อใจ จนแบบ แล้วแต่เลยนะ
พอเราเรียนจบมาทำงาน เราย้ายจากที่เดิมไกลขึ้น ซึ่งแสดงว่าเราไกลกันกว่าเดิม เจอยากกันกว่าเดิม ความรักทางไกลอะนะ ทำให้ทะเลาะกันบ่อยขึ้น จนถึงขั้นเลิกกันไป แรกๆเราโหยหาเขามาก แต่สุดท้ายเขามีใหม่ พอมีใหม่ได้สองเดือนก็เลิก แล้วกลับมาง้อเรา ซึ่งตอนที่จะคืนดี เราคุยกัน ตกลงกันใหม่ทุกอย่าง อะไรที่ปรับต้องปรับได้ รวมถึงเรื่องแม่ เขาก็โอเคตกลง จนเขาย้ายมาทำงานใกล้เรา ผ่านไป 8 เดือน แม่แฟนอยากให้แฟนกลับไปอยู่ที่บ้าน ซึ่งจริงๆแล้ว แม่แฟนไม่ได้อยากให้แฟนมาทำงานใกล้เราด้วยซ้ำ เพียงแต่เขารั้นจะมา ถึงได้มา พอเกิดเหตุการณ์นี้ เขาก็รีบลาออกแล้วกลับบ้านทันทีที่แม่บอกให้กลับ เราแบบ เคว้งเลยค่ะ เราเข้าใจที่เขารักแม่นะ แต่เขาจนไปยอมมีพื้นที่ให้เราเลย เราคุยกันถึงขั้นว่าถ้าวันหนึ่งเราแต่งงาน เธอจะแยกบ้านมาอยู่กับเราไหม เขาตอบเราไม่ได้ เขาเพียงแค่รู้ว่าต้องอยู่ดูแลแม่ ซึ่งถ้าเขากลับไปรอบนี้ แม่แฟนจะไม่ให้ลงมาหาเราอีก เท่ากับว่า เราต้องหาเวลาไปหาเขาเอง หรือให้แฟนแอบมาหา หรือสุดท้ายคือเราย้ายงานตามเขาไป
ล่าสุดคือ เขากลับบ้านไปอยู่กับเเม่เรียบร้อยแล้วค่ะ
ตอนนี้เราสับสนใจไปหมดว่าจะเอายังไงดีกับคนนี้ ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปหลายปี คงไม่ไหวแน่
ได้แต่คิดทุกวันจะไปต่อหรือพอแค่นี้ดี หรือฉันควรปรับทัศนคติใหม่
ทุกคนคิดว่าการที่เขาเป็นแบบนี้คือ เป็นปกติอยู่แล้วไหมคะ หรือเป็นที่เราเอง