เราเป็นนักศึกษาค่ะ เพิ่งเปลี่ยนสถานะย้ายจากการเป็นนักเรียนขึ้นมา เทอมเเรกก็เหมือนจะไปได้ดีค่ะ เเต่พอเทอมสอง เรารู้สึกได้เลยว่า เพื่อนที่คบอยู่ ที่เพิ่งรู้จักกันตอนเข้า มหาลัย พูดลบๆกันอยู่ตลอดเวลา โวกเวกโวยวาย พูดหยาบใส่กัน เเบบหยาบจนเราไม่ชิน เช่นด่าเราเเรงๆ เเต่เป็นการพูดเล่น เราว่ามันต่ำมากๆ ช่วงเเรกยอมรับค่ะ ว่าอยู่กับพวกนี้เราสนุกมากๆ เพราะเราทำตัวอยู่ในกรอบมาเสมอ พอมาเจอพวกนี้ใช่ค่ะ เราโลดเเล่นออกมาทำอะไรไหม่ๆ เช่นโดดเรียน คบคนยังไงกลายเป็นคนยังงั้น ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อค่ะ วันนี้เรามาถึงจุดที่เราทนฟังคำหยาบที่พวกนั้นพ่นออกมาไม่ไหวเเล้ว หนังสือไม่เคยเเตะ ห้องสมุดเเทบไม่เฉียด ทั้งที่เมื่อก่อนเราตั้งใจเรียนมากๆ เราว่าเราจะก้าวออกมา เเต่อีกใจนึงก็กลัวจะหาเพื่อนไม่ได้ค่ะ กลัวเหงา กลัวโดดเดี่ยว พี่ๆในกระทู้ว่าควรจะทำยังไงดีคะ เราคิดไม่ตกเลย ใจนึงก็กลัว ใจนึงก็อยากจะออกมา เเต่วันนี้เราเริ่มถอยออกเเล้ว ทำถูกเเล้วใช่ไหมคะ เเล้วเราก็รู้สึกว่ามหาลัยหาเพื่อนที่สนิทเเบบจริงๆยากมากเลยค่ะ มีเเต่หวังผลประโยชน์ ต่อหน้าอย่าง ลับหลังอย่าง คิดถึงเราเเค่ตอนลำบาก อยากให้ช่วย พี่ๆเป็นไหมคะ เเนะนำทีนะคะ ขอบคุณค่ะ