เริ่มจากเราเป็นครูอนุบาล โชคดีที่ปีนี้สอนเด็กไม่เยอะ เด็กทุกคนมีพฤติกรรมแตกต่างกันและมีปัญหาแทบทุกคน บางคนเราคิดว่าเราสามารถแก้ไขได้ แต่บางคนเราคิดหนักมาก ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน ยกตัวอย่างคนเเรก เด็กชายที่ตัวโต แข็งแรง มีลักษณะเป็นผู้นำและดูทรงเป็นพี่ใหญ่ให้น้องๆและเพื่อนในชั้นได้ แต่ปัญหาที่เจอคือ
1.การใช้คำพูดที่ไม่สุภาพ อันนี้มาจากการดูสื่อแน่นอนเพราะบางประโยคพูดออกมาตามคลิปเป๊ะๆ
2.การใช้ความรุนแรงเวลาเล่น ใจร้อน
3.กลัวความผิด เวลาที่ทำผิด เช่น ทำของในห้องหรือของคนอื่นพัง แกจะเบี่ยงประเด็นไม่ยอมพูดเรื่องที่เกิดแล้วก็จะแสร้งกลายเป็นเรื่องตลก หรือ เวลาเล่นแล้วทำเพื่อนร้องไห้ ทำเพื่อนบาดเจ็บ ก็จะพยายามดีลกับเพื่อนให้เพื่อนหยุดร้อง เช่น ฉันให้เธอเข้าแถวหน้าสุดนะ ฉันจะแบ่งขนมให้เธอนะ เพื่อไม่ให้เพื่อเอาเรื่องไปฟ้องครู แต่เมื่อครูถาม ก็จะเบี่บงประเด็นเหมือนเดิม แต่ที่สังเกตคือ จะฝืนยิ้ม พยายามทำให้เรื่องที่เกิดเป็นเรื่องตลก...

เราสังเกตพฤติกรรมเด็กคนนี้และถ่ายคลิปเก็บไว้ และหาเวลาคุยกับผู้ปกรอง ซึ่งทำตอบที่ได้คือ ฝากให้เราช่วยปรับเรื่องพวกนี้หน่อย เราเองก็ฝากผู้ปกครองไปเช่นกัน เราหาวิธีต่างๆมาช่วยแก้ไขพฤติกรรมเหล่านี้ มันดีขึ้นมาช่วงหนึ่งแต่หลังจากหยุดยาว 3-4 วันที่ผ่านมาพฤติกรรมแบบเดิมกลับมาและหนักขึ้นจนเพื่อนๆในห้องมาคุยว่า ไม่กล้าคุยกับเค้าเพราะกลัวจะโดนด่า เพราะนอกจากพูดคำไม่สุภาพบ่อยขึ้นยังมีการตะคอกเสียงใส่เพื่อนใส่ครู แต่ก็หัวเราะจนกลายเป็นเรื่องตลก และเหตุการณ์ล่าสุดคือทำเพื่อนบาดเจ็บถึงขั้นเลือดออก แกยังทำพฤติกรรมเดิม หัวเราะกลบเกลื่อน เบี่ยงประเด็นคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ และคำที่ติดปากของแกตอนนี้คือคำว่า xิบหาย  ร้อน xิบหาย ยาทำแผลให้เพื่อนเหม็น xิบหาย 

ซึ่งมีวันหนึ่งเราไปรับแกเข้าโรงเรียน วันนั้นแกมาโรงเรียนสาย แล้วคุณพ่อก็พูดกับเราว่า "ขอโทษด้วยครับตื่นแต่เช้าแล้วพอดีมีธุระนิดหน่อย" แกก็หันมาพูดกับเราว่า "เพราะแม่นั้นแหละ แx่ง ช้า xิบหาย" เราก็หันไปมองผู้ปกครองพวกเขากลับหัวเราะในคำพูดของลูกที่พูดออกมา

เราต้องการปรับพฤติกรรมของเด็กคนนี้ค่ะ แต่ไม่รู้จะเริ่มและทำอย่างไร รบกวนผู้รู้ช่วยแนะนำ แนะแนวทางทีค่ะ