ภาพชื่อตอน

จขกท. ติดเกมจนลืมตั้งกระทู้ ขอประทานโทษเป็นอย่างยิ่ง

สปีดเนื้อเรื่อง x5.5 ตอน แอบเร็วกว่าที่คิดแฮะ แต่ไม่ต่างที่คาดเท่าไหร่ ฉากตลกมีปรับเปลี่ยนและตัดยับเช่นเคย แต่ไม่นึกว่าฉากอธิบายบางส่วนก็โดนตัดไปด้วยแฮะ ส่วนตัวนี่ชอบช่วงฉากจังหวะที่หยาดฝนตกลงมาเป็นสโลว์โมชั่นอ่ะ

เปิดมาด้วยนิไมยะเกริ่นนำเกี่ยวกับดาบฟันวิญญาณกับยมทูตเล็กน้อย และตบท้ายว่าวิธีนี้ใช้กับโกะไม่ได้ผลหรอก เลยต้องส่งกลับบ้านไปรับรู้ตัวตนของตัวเองซะ

ฝั่งโกะที่ถูกส่งมารู้ตัวอีกทีก็อยู่หน้าบ้านเสียแล้ว

โกะที่ยังทำใจไม่ได้เลยวิ่งหนีออกจากบ้านหลบหน้าป๋าก่อน

คาเบะด้ง!!!

หนีมาได้แปปเดียวพ่อมาตามกลับบ้านซะละ

(เห็นสีหน้าโกะแล้วใจไม่ไหวจริง เราจะร้องไห้แล้วคุณ)

ป๋าเกริ่นนำเล็กน้อยว่าโกะไม่มีทางซ่อมบังไคได้หรอก เพราะโกะไม่ได้รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับตัวเองเลย

ป๋า! แม่กับยูฮาบัชเกี่ยวอะไรกันแน่?! หรือที่จริงผมไม่ใช่ลูกป๋าเหรอ?!

(โกะไม่ได้พูดหรอก จขกท.เติมเอง แหม่ ตอนอ่านมังงะก็มีแอบคิดบ้างสิ ว่าโกะเป็นลูกฝ่าบาทอ่ะ)

ป๋าบอกว่าโกะจะรอจนถึงเวลาที่สมควรเล่า ตอนนี้มันถึงเวลานั้นแล้วล่ะ

รันงิคุสมัยสาวๆสาวมากก พ่อสมัยหนุ่มๆก็หล่อใช่ย่อย

โทชิโร่ แกใฝ่สูงตั้งแต่เด็กเลยนะ

พวกป๋าคุยกันว่าเมืองนารุคิมีเหตุการณ์ยมทูตถูกฆ่าตาย ป๋าเลยแวะไปตรวจสอบ(โดยพลการ)

โอ้ว ไม่ได้เจอสามหน่อนี้มานานแล้วแฮะ คิดถึงไหมเอ๋ย

ตัดภาพฝั่งบ้านอิชิดะ

แม่จ๋าสวยน่ารักน่าเอ็นดูจริง

เปิดตัวฝั่งไวท์

แม่จ๋าที่สัมผัสได้ถึงการปะทะกัน ตั้งใจจะไปช่วย ริวเคนพยายามห้ามแต่แม่จ๋าก็ไม่ฟังจะไปอยู่ดี

ตัดภาพที่ฝั่งป๋าไฟท์ต่อ

(เพลงbgm เดียวกับตอนที่ 1 ที่พวกควินซี่ไปบุกห้องปู่ด้วยล่ะ ค่ตมันส์!!!)

ชะอุ้ย เจอทั่นผู้นำลอบฟันเข้าให้

(ตัดคำอธิบายเกี่ยวกับบังไคป๋าไปเลยแฮะ ที่ว่าบังไคจะสร้างภาระกับร่างกายหนักมาก)

แม่จ๋ามาช่วยแล้ววว

(เพลงbgmนี้เล่นในpv ตอนประกาศว่าจะสร้างเมะใหม่ๆหรือเปล่าหว่า)

ท่านผู้นำแบบตาเป็นประกายวิ้งๆเลย

ฉากmvp ของตอน แม่จ๋าบ้าบิ่นได้เท่มาก

(ฉากนี่แบบเห็นเป็นฝนตกสโลว์เห็นเป็นหยดเลย เหมือนได้โฟกัสฉากนี้ชัดๆเลย)

อาวละ จับ ได้ แล้ว---

ช่วงที่แม่จ๋ากำลังจะโดนระเบิด ป๋าก็เข้าไปช่วยจนบาดเจ็บ

แม่จ๋าเข้าช่วยรักษา แล้วบอกว่าชั้นเป็นควินซี่ค่ะ

ฝั่งริวเคนแล้วสาวใช้ที่มามองดูสถานการณ์ห่างๆ เห็นว่าแม่จ๋าปลอดภัยแล้วก็กลับบ้านไป

ตัดฝั่งที่ทั่นผู้นำอีกครั้ง พี่แกรอดูผลการทดลองอย่างใจจดใจจ่อเลยทีเดียว

หลังเพลงปิด ไม่ได้เจอหน้านายมานานเลยนะ พ่อหนุ่มที่หนีออกจากบ้านมาอีกคน

บทกลอนท้ายตอน