สวัสดีค่ะเรามีเรื่องจะมาระบาย คือว่าญาติของเราไม่เห็นเราเป็นญาติเลยค่ะ มันเกิดขึ้นมาตั้งแต่เด็กแล้ว เราจะถูกตำหนิตลอดไม่ว่าจะทำอะไร เรื่องเรียน เรื่องในบ้าน เราเคยหุงข้าวแล้วมันเละบ้างเค้าก็ด่าเหมือนเราไปฆ่าคนตาย ซึ่งตอนนั้นเรายังเป็นเด็กมากๆป.4ได้มั้ง ตอนนี้เราม.6 แล้วมีครั้งนึงเวลาเค้าซื้อของมาพวกกับข้าว ผลไม้ ขนมต่างๆ เค้าจะแอบเราไว้เหมือนกลัวเรากิน ส่วนกับข้าวก็จะไม่ชวนกิน จะชวนแต่หลานๆตัวเล็กๆเราต้องทำกินเองเพราะเกรงใจ แล้วมีวันนึงเหมือนเค้าเอาตังค์เหรียญเศษๆไว้ในกระเป๋าเสื้อ เค้าหาไม่เจอเค้าก็มาด่าเราว่าเราขโมยไป ทั้งๆที่เราไม่รู้อะไรกับเค้า พวกเค้าทำร้ายจิตใจเราทุกอย่าง เหมือนในครอบครัวจะมีแค่เราที่โดนด่าว่า พี่ชายเราเค้าก็ไม่ด่าไม่ว่า จะด่าก็แต่เรา ครั้งนึงเรากับพ่อเคยพูดเรื่องที่จะเรียนต่อมหาลัย ญาติคนนึงก็พูดแทรกว่า “จะส่งมันเรียนทำไมให้มันไปหาทำงาน เรียนไปก็ไม่รุ่งหรอกเพราะมันไม่เหมือนพี่” เรากลั้นน้ำตาไม่ไหว เราร้องต่อหน้าพ่อ แต่พ่อก็ทำไรไม่ได้เพราะคนที่ด่าเป็นน้องสาวของพ่อ แต่พ่อก็คอยปลอบอยู่ข้างๆ ทุกวันนี้เราไม่อยากอยู่ที่นี่เราอยากไปอยู่กับพี่ กับพ่อของเรา ซึ่งเค้าไม่ได้อยู่กับเราตอนนี้ เราสงสัยว่าขนาดพ่อกับพี่ชายเราเค้ายังไม่เคยมาด่ามาว่าเรา พ่อกับพี่เป็นคนเลี้ยงเรา แล้วทำไมญาติถึงไม่ชอบเรา ไม่เอ็นดูเราเหมือนกับญาติครอบครัวอื่น?