เราชอบปลื้มคนๆนึงซึ่งดูแล้วเขาเป็นผู้ชายนิ่งๆแต่พอยิ้มทีทำเราเขินเลย แอบชอบมาตั้งแต่เราอยู่ม.1 พี่เขาอยู่ม.2 จนย้ายโรงเรียนไปเรียนม.ปลาย ก็อยู่โรงเรียนเดียวกับเป็นห้องสายเดียวกันอีก ตอนนั้นเราก็ยังชอบเขาอยู่นะแต่เราก็คุยกับคนอื่นเรื่อยๆ จนเวลาผ่านไป... ขึ้นมหาลัยก็ยังเป็นมหาลัยเดียวกัน คณะเดียวกัน แต่ตอนนี้เรากล้ามากขึ้น เราก็พยายามเข้าใกล้เค้ามากขึ้นโดยไปตีสนิทกับเพื่อนเขา จนถึงประมาณ ปี3 จนเราบอกเพื่อนเขา จนเพื่อนเขาไปบอกพี่คนนั้น แต่กลายเป็นว่าพี่เขาทักเฟสมาบอกเราว่าไม่ได้คิดกับเราแบบนั้นเลย ตอนนั้นเราก็ตัดใจจากเขา จนถึงช่วงฝึกงานปี5 เรามีแฟนคนแรกและก็คบกันมา 2 ปีแล้ว เราคิดว่าลืมพี่คนนั้นได้แล้วแต่ไม่ เพราะที่ทำงานเราจัดไปดูงาน ซึ่งตอนไปดูงานมีพ่อแม่ของพี่เขาไปด้วย (เราได้งานที่มีเครือข่ายเดียวกับพ่อแม่และพี่เขา) เรารู้เพราะเคยแอบส่องเฟสเขาเลยรู้จักว่าพ่อแม่เขาคือใคร ต่อนะคะ จน 3 วัน 2 คืนผ่านไป จบทริป พอถึงตอนขากลับรถมาส่งที่ทำงาน เราเจอพี่เขามารับพ่อแม่ ความรู้สึกของเรามันก็กลับมาอีกครั้งนึง ตอนนั้นมือเย็นมากใจเต้นสุดๆ คือเราจะทำยังไงกับความรู้สึกนี้ดีคะ รักที่ลืมไม่ได้