หนูมีเรื่องจะปรึกษาเรื่องเเม่ที่ต้องให้เราโอนตังค์ไปให้ทุกๆเดือนเเต่เราไม่พอใช้ เราอายุ19ที่ต้องหาเงินใช้เองเเละให้ครอบครัวด้วยเดือน10,000 เเม่จะโทรมาทุกๆเดือนเพื่อให้โอนให้ เราอยากโอนให้นะเเต่มันไม่พอจริงๆเก็บเเทบจะไม่มีเเล้วถามหาเงินเก็บเราเหลือใช้เเค่2,000ถ้าหักค่าใช้จ่ายเเล้ว เเล้วอยู่ในกรุงเทพมันต้องซื้อทุกอย่างเก็ทป่ะ เเม้เเต่น้ำกินมันเลยเป็นปัญหาที่ทุกข์มาตลอดอยากเรียนต่อก็ไม่ได้เรียนอยากได้ของที่ยากได้ก็ต้องอดเหมือนทำงานไร้จุดหมายไปวันๆที่ต้องเเบกรับค่าใช้จ่ายตัวเองเเละครอบครัวเเล้วพอเราไม่ได้เเบบที่ครอบครัวหวังให้โอนเจอเเต่คำว่า กูไม่มีตังค์ใช้เอาตังค์ไปใช้หนหมด อย่าเที่ยว เราเเทบจะไม่เที่ยวเลยเราทำงานทุกสันเเทบจะหาความสุขจัวเองไม่ได้ทำงานก็เเต่ความกดดัน มีนเหนื่อยมากๆสำหรับเด็กอายุเเค่นี้จนเราไม่อยากโทรหาเเม่เจอเเต่คำว่าโอนตังค์ให้หน่อยไม่มีตังค์ใช้ ซึ้งพ่อเเม่ก็ทำงานภาระเเม่มีทางเดียวคือน้องเเล้วทางครอบครัวใช้ตังค์อย่างมีความสุขพอจังค์หมดให้รีบโอน มันเลยดูน่าเบื่อเเฝงไปด้วยืกข์ใจหนูเคลียดมากๆไม่รู้จำทำยังใงถึงครอบครัวจะเข้าใจได้เเต่ให้เค้ามองว่า เนรคุณ