จากหัวข้อเรื่องขางต้นนะคะ คือแฟนเราอายุ16 เรียน ปวช.ปี1 ใช่ค่ะเขาโตกว่าเรามากเราอายุห่างกัน4ปีแฟนเราชอบพูดจาไม่ให้เกียรติค่ะ เวลาโทรคุยกันเขาชอบจะล้อเราในสิ่งที่เราไม่ชอบ เขาไม่เคยพูดคำหยาบแต่เขาเหยียดเรา เราส่งรูปเราไปให้เขาด เขาบอกว่าดำบ้างอ้วนบ้างแต่เราไม่ได้เป็นอย่างที่เขาบอก ดำเราก็ยอมรับ เราน้ำหนัก37 แค่ชอบใส่เสื้อตัวใหญ่ พูดถึงสไตล์การแต่งตัวเราแล้วเราเป็นผู้หญิงที่แต่งตัวไม่เป็นค่ะ ใส่แต่เสื้อแขนยาว กางเกงขายาว เราทั้งสองบ้านห่างกันแค่ข้ามอำเภอ(27กิโล) เราบอกให้เขามาหา เขาบอกว่าไกล เขารอให้เราไปหา  ใช่ค่ะ เราเคยไปหาเขาแล้ว เขาบอกว่าเราเตี้ย เราพยายามปรับปรุงตัวทุกอย่าง ตามที่เขาตำหนิเรา แน่นอนค่ะ เราเป็นผู้หญิงที่ไม่สวย แต่งหน้าไม่เป็น ผิวดำ พูดคำหยาบนิดๆ จอแบน วันๆทำแต่งาน เราก็แอบคิดนะคะว่าสักวันนึงเราจะเบื่อเรา ตอนเขาบลูลี่เราเขาก็รู้นะคะว่าเราไม่ชอบ เราเป็นคนคิดมากเขาก็รู้ แต่เขาเลือกที่จะใช้คำพูดเหยียดเรา แล้วตลอดเวลาที่เราคบกับเขา เขาไม่เคยเปิดตัวเราเลย แค่เพื่อนกับแม่รู้ เราเอาเรื่องนี้มาปรึกษาแม่แล้วค่ะ แม่บอกว่าเขาอาจจะยังไม่พร้อม เราก็เลยคิดที่จะเลิกเพราะภาระที่บ้านเขาก็มากพอแล้ว แต่ว่าเรายอมรับว่างี่เง่ามาก เวลาเขาบลูลี่เรา เราก็น้อยใจเขาก็บอกเรางี่เง่าแล้วเขาก็งอนเรา สรุปคือเราต้องง้อ เวลาเราอยากระบายความรู้สึกให้เขาฟัง เขากลับหนีไปเล่นเกม เพราะเกมของเขาน่าจะสำคัญกว่า เราก็น้อยใจ แต่ที่หนักไปกว่านั้นคือ เราชอบอ่านการ์ตูนโป๊ ผู้หญิงuมใหญ่ๆที่เป็นอนิเมะอ่ะค่ะน่าจะ โดจน เราก็น้อยใจเราอีกว่า ใช่ไงเราไม่มีเหมือนการ์ตูนอนิเมะเธอนิ่ เขาก็บอกว่าอย่ามาไร้สาระ แค่การ์ตูน เราพยายามเข้าใจ แต่เราทำไม่ได้ อึดอัดมาตลอดที่คบกันมา ที่เรายอมคบด้วยเพราะว่าไม่ได้ทนนะคะ เรารักเขามากๆ เราบอกแม่แล้วด้วย เราเข้าใจทุกคนนะคะว่าความรักในวัยเรียนยังไงก็ไปไม่รอด แต่คู่เราก็ไม่รู้ว่าจะรอดมั้ย เขาพึ่งบลูลี่เราเมื่อกี้ เรานอนไม่หลับเลยมาเขียนระบายค่ะ ทุกคนช่วยออกความคิดเห็นด้วยนะคะ คาใจจริงๆ ขอบคุณค่ะ