แม้จะเป็นการพูดคุยปกติ  ไม่ได้นินทาในเรื่องร้ายๆก็ตาม
ตรงข้ามกับผม
ผมเป็นคนที่จะระวังมาก   เวลาพูดชื่อใครลับหลัง  ทั้งนินทา  และ พูดถึงแบบปกติ
กลัวไว้ก่อน กันไว้ก่อน  กลัวเจ้าตัวมาได้ยินแล้วเข้าใจผิดหาว่านินทาเขา

หลายๆครั้งแม่ผมชอบเรียกชื่อคนข้างบ้าน  คนในซอย  แล้วเขาได้ยิน
แต่เขามีมารยาทพอที่จะไม่เดินมาถามตรงๆ   แต่จะทำทีเดินมาชวนคุย   ทำทีเดินผ่านหันมามองแม่ผม

นั่นแสดงว่าเขารู้ตัวว่าแม่ผมพูดถึงเขา   แต่จะคิดว่าเรียกปกติ หรือ นินทาอันนี้ไม่ทราบได้
คุยกับแม่แล้ว  แม่บอกว่าผมคิดมากเกินไป    แค่เรียกชื่อเขาตอนคุยกับผม  ไม่ทำให้เข้าใจผิดว่านินทาหรอก

ถ้าเป็นผมจะแก้ปัญหาด้วยการ  ไม่พูดชื่อ  พูดตัวย่อ พูดโคดลับ พูดอะไรก็ได้ที่เป็นการเข้าใจกันสองคน  ไม่ให้คนนอกฟังแล้วเข้าใจได้หรอก
ทำจนเป็นนิสัยเลย  แม้ไม่ใช่การนินทาก็ทำ  เพราะอย่างน้อยก็ได้ความเป็นส่วนตัว  คนนอกฟังเรื่องที่เราคุยไม่รู้เรื่องแน่ๆ

แบบต้องป้องกัน 100% ไปเลย

ผมระแวงเกินไปหรือเปล่าขอคำแนะนำหน่อยครับ