ในอพาร์ทเม้นต์ นายแอสทาโร่กำลังให้สัมภาษณ์กับสื่ออยู่
สื่อ "ถ้าท่านไม่ได้เป็นผู้กำกับหนังท่านจะทำไร"
แอสทาโร่ "เราจะไปเป็นพนักงานขับรถ"
สื่อ "นึกว่าจะไปทางด้านเน็ตเวิร์กซีเคียวริตี้ซะอีกแย่"
ด้วยความผิดหวัง สื่อเลยเลิกสัมภาษณ์และกลับไปที่สำนักงานตนไป
แอสทาโร่ "พนักงานขับรถมันไม่ดีตรงไหน?"
ฟีลาเดเฟียเพื่อนบ้าน "เป็นเพราะชื่อเจ้าต่างหาก"
แล้วนายทุนค่ายหนังก็เดินมา
นายทุน "แอสทาโร่ ช่วงหลัง ๆ หนังเจ้าไม่ทำเงินเบย"
แอสทาโร่ "เราจะถูกบังคับให้กำกับหนังที่ไม่อยากทำใช่มะ"
นายทุน "คิดว่าชีวิตดีงั้น? เราจะมาบอกว่าเราไม่ให้ทุนเจ้าแล้ว"
ฟีลาเดเฟีย "ฮู่ย เอาแล้วดิ ต้องไปเป็นพนักงานขับรถแย้ว"
นายทุน "ทำตัวอาร์ต ๆ แบบที่ผ่าน ๆ มาก็ไม่ได้แล้ว อย่างว่าอะนะ"
แอสทาโร่ "ทุก ๆ คนแกล้งเรา ฮือ"
นายแอสทาโร่ร้องไห้วิ่งไปที่บึง และกระโดดแช่ลงในน้ำ
แอสทาโร่ "ตัวเปียกแล้วก็ต้องลำบากเอาผ้าไปซักอีก เพื่อความอาร์ตอะนะ อย่างว่า"
ทันใดนั้นเองนางฟ้าก็ปรากฎกายขึ้น
นางฟ้า "สวัสดีงะ แอสทาโร่น้อย"
แอสทาโร่ "มาเพื่อช่วยเราสินะ ให้ไวเบยถ้างั้น"
นางฟ้า "เปล่าน่ะ เราจะมาบอกว่าแม้แต่งานขับรถเจ้าก็ยังหาทำไม่ได้น่ะ"
แอสทาโร่ "เรากาก เคเข้าใจ"
นางฟ้า "ไม่หรอก"
แอสทาโร่ "ไม่ต้องมาปลอบใจเราเบย"
นางฟ้า "เปล่า คือจะบอกว่าเจ้ายังไม่เข้าใจ เจ้าแค่แสร้งว่าตัวเองว่ากาก แต่จริง ๆ คือเจ้ากากจริงน่ะ"
แอสทาโร่ "กากเข้าถึงกระดูกดำเลยว่างั้น"
นางฟ้า "ทุกอณูเซลล์เบย"
เนื่องจากนายแอสทาโร่แช่น้ำนาน เลยตัวเปื่อยจนต้องไปหาหมอ
หมอ "ร่างกายไม่กลับเป็นเหมือนเดิมแล้วล่ะ"
แอสทาโร่ "เพราะเรากากใช่ไม๊?"
หมอ "ไม่มีใครกากหรอกหนา"
แอสทาโร่ "ไม่ต้องมาปลอบใจเราเลย"
หมอ "เปล่า ยังพูดไม่หมดน่ะ ประโยคเต็ม ๆ คือ ไม่มีใครกากยกเว้นเจ้าอะดิ เพราะงั้นเจ้าเลยต้องตัวเปื่อยไปตลอดเลยไง"
แอสทาโร่ "ทำให้อยากมีชีวิตอยู่ไปนาน ๆ เบย"
นิทานก่อนนอน 77
สื่อ "ถ้าท่านไม่ได้เป็นผู้กำกับหนังท่านจะทำไร"
แอสทาโร่ "เราจะไปเป็นพนักงานขับรถ"
สื่อ "นึกว่าจะไปทางด้านเน็ตเวิร์กซีเคียวริตี้ซะอีกแย่"
ด้วยความผิดหวัง สื่อเลยเลิกสัมภาษณ์และกลับไปที่สำนักงานตนไป
แอสทาโร่ "พนักงานขับรถมันไม่ดีตรงไหน?"
ฟีลาเดเฟียเพื่อนบ้าน "เป็นเพราะชื่อเจ้าต่างหาก"
แล้วนายทุนค่ายหนังก็เดินมา
นายทุน "แอสทาโร่ ช่วงหลัง ๆ หนังเจ้าไม่ทำเงินเบย"
แอสทาโร่ "เราจะถูกบังคับให้กำกับหนังที่ไม่อยากทำใช่มะ"
นายทุน "คิดว่าชีวิตดีงั้น? เราจะมาบอกว่าเราไม่ให้ทุนเจ้าแล้ว"
ฟีลาเดเฟีย "ฮู่ย เอาแล้วดิ ต้องไปเป็นพนักงานขับรถแย้ว"
นายทุน "ทำตัวอาร์ต ๆ แบบที่ผ่าน ๆ มาก็ไม่ได้แล้ว อย่างว่าอะนะ"
แอสทาโร่ "ทุก ๆ คนแกล้งเรา ฮือ"
นายแอสทาโร่ร้องไห้วิ่งไปที่บึง และกระโดดแช่ลงในน้ำ
แอสทาโร่ "ตัวเปียกแล้วก็ต้องลำบากเอาผ้าไปซักอีก เพื่อความอาร์ตอะนะ อย่างว่า"
ทันใดนั้นเองนางฟ้าก็ปรากฎกายขึ้น
นางฟ้า "สวัสดีงะ แอสทาโร่น้อย"
แอสทาโร่ "มาเพื่อช่วยเราสินะ ให้ไวเบยถ้างั้น"
นางฟ้า "เปล่าน่ะ เราจะมาบอกว่าแม้แต่งานขับรถเจ้าก็ยังหาทำไม่ได้น่ะ"
แอสทาโร่ "เรากาก เคเข้าใจ"
นางฟ้า "ไม่หรอก"
แอสทาโร่ "ไม่ต้องมาปลอบใจเราเบย"
นางฟ้า "เปล่า คือจะบอกว่าเจ้ายังไม่เข้าใจ เจ้าแค่แสร้งว่าตัวเองว่ากาก แต่จริง ๆ คือเจ้ากากจริงน่ะ"
แอสทาโร่ "กากเข้าถึงกระดูกดำเลยว่างั้น"
นางฟ้า "ทุกอณูเซลล์เบย"
เนื่องจากนายแอสทาโร่แช่น้ำนาน เลยตัวเปื่อยจนต้องไปหาหมอ
หมอ "ร่างกายไม่กลับเป็นเหมือนเดิมแล้วล่ะ"
แอสทาโร่ "เพราะเรากากใช่ไม๊?"
หมอ "ไม่มีใครกากหรอกหนา"
แอสทาโร่ "ไม่ต้องมาปลอบใจเราเลย"
หมอ "เปล่า ยังพูดไม่หมดน่ะ ประโยคเต็ม ๆ คือ ไม่มีใครกากยกเว้นเจ้าอะดิ เพราะงั้นเจ้าเลยต้องตัวเปื่อยไปตลอดเลยไง"
แอสทาโร่ "ทำให้อยากมีชีวิตอยู่ไปนาน ๆ เบย"