ตั้งแต่เรียนจบมหาลัย ปี 55 ชีวิตการทำงานแรกเริ่มต้นขึ้นในปี 56 เป็นงานองค์กรเอกชน ภาคประชาสังคม (NGO) ทำงานสายนี้มารวมๆ  5-6  ปี อาชีพที่เสียสละเวลา ช่วยเหลือทุกข์ร้อนของพี่น้องคนในหมู่บ้าน ชุมชน กลางคืนมีอะไรก็ต้องไป เวลาพักผ่อนส่วนตัวไม่ค่อยจะมี เดินทาง เดินสายไปต่างจังหวัดบ่อย ซึ่งเราเป็นลูกคนเดียว ที่บ้านเลยค่อนข้างเป็นห่วงมาก

ทำให้เราเริ่มมองหางานอื่น ที่ไม่ต้องเดินทางบ่อย แถมใกล้บ้าน ในปี 62ก็ได้เข้าไปทำงาน บริษัทขายของออนไลน์ เล็กๆ ใกล้บ้าน ทำหน้าที่เป็นแอดมินเพจ เป็นเวลา 3 ปี 3 เดือน จนเจ้าของกิจการเลิกทำธุรกิจนี้ จึงถูกเลิกจ้าง และได้เงินชดเชยตามกฎหมาย ตั้งแต่เดือน ก.ค จนถึงตอนนี้เดือน ธ.ค 65 เป็นเวลารวมเกือน 6 เดือนที่ว่างอยู่บ้าน ตั้งแต่วันแรกที่ออกจากงานมา ตั้งหน้าอ่านหนังสือสอบ ตั้งแต่สมัครสอบ ในจังหวัด /สอบ กพ. ที่ฑเชียงใหม่ ตอนนี้ก็ยังอ่านหนังสือทุกวัน เพื่อตั้งเป้าหมายต่อไปในการสอบท้องถิ่น ปี 66

เหมือนเป็นจุดเปลี่ยนของชีวิตอีกครั้ง พออายุเริ่มมากขึ้นก็ต้องการแค่ความมั่นคง เงินสำหรับเราไม่ใช่ปัจจัยหลักแต่ก็จำเป็น ความรู้สึกคือไม่อยากเปลี่ยนงานบ่อยแล้ว ตั้งใจสอบใได้ ทำงานไปจนเกษียณ ดูแลครอบครัวได้ ในอนาคตก็ยังมีสวัสดิการรองรับในยามฉุกเฉิน ไม่ได้ต้องการอะไรมากมายแค่ให้มีความมั่นคงในอาชีพ เพราะทำงานเอกชนมาแล้ว จึงอยากเปลี่ยนมาทำภาครัฐ

_ใครมีประสบการณ์ หรือกำลังเผชิญปัญหาอยู่
_มาแลกเปลี่ยน หรืออยากแชร์ แนวทางการดำเนินชีวิตกันได้คะ
_เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่ท้อแท้ สู้ๆคะ ✌️😊