ในทุกวันที่ตื่น คือการฝืนตัวเอง
ฉันเหมือนคนตายแล้ว...จากวันที่เธอไป

วิ่งหนีความจริงทุกอย่าง เพื่อต่อลมหายใจ
ไม่อยากจะพบ คนที่ได้รู้ ว่าเราเคยรักกัน

เพราะ รู้ว่าใครก็คง เข้ามา
และถามฉันว่า เธออยู่ไหน...

ฉันไม่อยากจะตอบคำถาม เพราะมันจะทำ
ให้ซ้ำเติม บาดแผลในใจ และเธอรู้ไหม

ว่าลึกในใจ ไม่เคยยอมรับ ว่าเธอจากไปแล้ว
ลึกลงไป ไม่เคยยอมรับ ว่าเธอมีคนใหม่

ลึกลงไป ยังมีความหวัง ว่าเธอจะกลับมา
เริ่มต้นใหม่...

เลยยังเก็บตัว ไม่ยอมพบใคร
เพื่อรอ เธอกลับมา

เป็นเหมือนคนบ้าบอ รอในเรื่อง งมงาย
ทั้งทั้ง ที่มันรู้...สุดท้าย ต้องเป็นไง

ต้องหนีความจริงทุกอย่าง เพื่อต่อลมหายใจ
ไม่อยากจะพบ คนที่ได้รู้ ว่าเราเคยรักกัน