เมื่ออาแปะมองดูกัญชา..
 
มองในมุมสุขภาพกาย การแพทย์ ...  มันบ่งบอกถึงการไม่เพียร"พยายาม"รักษาสุขภาพของตน,ของแต่ละคน  เมื่อไม่"พยายาม"รักษาสุขภาพ ก็เป็นโรคร้ายต่างๆ ก็ต้องพึ่งยารักษา เสาะแสวงหายาเพื่อรักษาโรค  แล้วก็ไปจับเอากัญชามาปั่น..  ยิ่งมีความต้องการใช้กัญชาเพื่อการแพทย์มากมันก็บ่งบอกถึงสุขภาพที่ย่ำแย่ถดถอยลงของสังคมมนุษย์
 
 
มองในมุมเศรษฐกิจ  ...  กัญชามันทำให้คนเกียจคร้าน หนักไม่เอาเบาไม่สู้ อยากแต่เสพอารมณ์สุขจากกัญชา และประชากรวัยรุ่นเสี่ยงที่จะเสพติดกัญชาได้มาก  นั่นหมายถึงประชากรในวัยที่กำลังเป็นอนาคตของชาติจะถูกลดทอนความสามารถลงไป  
 
 
มองในมุมสุขภาพจิต  ...  มันบ่งบอกถึงการแก้ปัญหาทางอารมณ์และปัญหาทางใจไม่ถูกวิธี  แทนที่จะแก้ปัญหาในชีวิตประจำวันที่กระทบอารมณ์ด้วยสติและปัญญา กลับไปใช้กัญชาแทน  กัญชามันหลอนประสาท ทำให้ผู้เสพ ไม่มองโลกตามที่เป็นจริง สร้างโลกส่วนตัวขังจิตใจตนเอง  ไม่เกิดการเรียนรู้ที่จะแก้ปัญหาทางอารมณ์ในชีวิตประจำวันด้วยสติ แต่ไปใช้กัญชากลบเกลื่อนปัญหาค้างคาใจตนแทนสติปัญญา   สุดท้ายผู้เสพกัญชาจนติดก็จะกลายเป็นปัญหาของครอบครัว  เป็นปัญหาของสังคม เพราะหลงติดในโลกของตน  ปัญหาทางอารมณ์และปัญหาทางใจก็ไม่ถูกแก้ มันก็เป็นปัญหาหมักหมมใจอยู่อย่างนั้น  คุณภาพทางความคิดจิตใจอย่างเป็นเหตุเป็นผลก็เสื่อมถอยลงไปทุกวันๆ เพราะกัญชายิ่งเสพยิ่งทำลายระบบประสาทส่วนกลาง   ยิ่งมีการใช้กัญชามากมันก็บ่งบอกความเสื่อมถอยลงของจิตใจมนุษย์..

ดังนี้แล้ว  อาแปะว่านโยบายเปิดกว้างเกี่ยวกับกัญชา ของพรรคการเมือง
เป็นนโยบายที่ขาดการไตร่ตรองถึงผลกระทบต่อคุณภาพของประชากร..
เป็นนโยบายที่ขาดการไตร่ตรองถึงผลกระทบต่อเศรษฐกิจในระยะยาว..
และเป็นนโยบายที่ขาดการไต่ตรองถึงผลกระทบด้านสุขภาพจิต ทั้งEQ และIQ  ของประชากรในประเทศ..

มาร่วมไม่ไปด้วยกัญฯ   กับอาแปะ...นะครับ..
มาร่วมร่วมกันต่อต้านกัญฯ ..

อมิตพุทธ..

สวัสดียามเช้า วันทำงานแรกของสัปดาห์..