เราพึ่งเลิกกับแฟนมาไม่กี่วันเราเลิกกับเขาเพราะว่าเราไม่ยอมมีอะไรกับเขาเราไม่พร้อมและก็เรายังเรียนอยู่และยังเป็นครั้งแรกของเราด้วยเรากับแฟนห่างกันประมาณ10ปีได้ เราคบกับกันได้ประมาณ2อาทิตย์กว่าเข้าใจว่าแบบมันเร็วไปมากสำหรับเราที่จะมีอะไรกับเขาเขาขอเราบ่อยมากในช่วงเวลาที่เราคบกันเราพยายามปฏิเสธตลอดจนเขาทนไม่ได้ขอไปจากเราตอนแรกเราก็ไม่ได้อยากจะเลิกหรอกแต่มันไปกันไม่ได้จิงๆเราถึงจำใจยอมเลิกกับเขาทั้งที่เรายังรักเขาอยู่ที่เสียใจกว่านั้นคือเราตั้งหลักตัวเองไม่ได้เราพึ่งเริ่มรักเขาพอเรารักเขาแล้วเราก็ต้องทำใจเลิกมันเร็วไปมากจนเราตั้งหลักตัวเองไม่ทันความรู้สึกทุกอย่างสับสนเราเข้าไปดูเฟสเขาเขาโพสคบกันคนใหม่ในเพียงข้ามคืนที่เราเลิกกันเราพยายามทำใจทุกอย่างพยายามคิดว่าดีแล้วที่เราไม่ได้มีอะไรกับเขาไปซึ่งมันไม่มีหลักประกันอะไรเลยว่าถ้าเรามีอะไรกับเขาไปแล้วเขาจะทิ้งเราหรือเปล่าหรือเขาจะยังอยู่ต่อเขาเคยบอกกับเราว่าถ้าเรายอมให้เขาเขาจะรักและซัพพอร์ตเรามากขึ้นแต่เรารู้สึกว่ามันไม่ได้จำเป็นไม่ได้เกี่ยวอะไรเลยตอนนี้เรายังมีความรู้สึกคิดถึงเสียใจและทำใจไม่ได้ตั้งหลักตัวเองไม่ทันเหมือนว่าเขาจะเข้ามาเพื่อหวังเรื่องเซ็กกับเราแค่เรื่องเดียวนี่คือสิ่งที่เราคิดหลังจากวันที่เราเลิกกับเขาเรายังคงสับสนและกำจัดความรู้สึกแบบนี้ไม่ได้เราอยากจะถามทุกคนว่าเราควรทำยังไงกับความรู้สึกแบบนี้ดีเราทำถูกแล้วใช่มั้ยที่เลิกกับเขา
ทำถูกแล้วใช่มั้ยที่ไม่ยอมมีอะไรกับแฟน