สวัสดีค่ะ เราเป็นคนพิการ  อยู่พ่อและน้องสาว  อยู่เป็นครอบครัวใหญ่ หลายคน

ของเล่าก่อนว่า...10. ปีก่อน  เราเรียนมหาไถ่ จบมา ก็ทำงานที่พัทยา  10 ปี เต็ม  แต่กว่าจะได้งาน ต้องอยู่ศูนยจัดหางานหลายเดือนมาก. 

เราจบด้านงานออกแบบกราฟิก  ว่าด้วยเรื่องแข่งขันตอนนี้มันสูงมาก  ขนาดคนปกติยังวิ่งหางาน  เขาคนพิการละ  ยังมีอีกหลายคนที่ยังตกงาน  เราเองผู้ไม่เคยยอมให้ตัวเองตกงาน เพราะตกงาน ยังกะอยู่นรก ความจนมันน่ากลัวค่ะ แต่วันนึงมันต้องมีเปลี่ยนแปลง ยอมออกจากงานประจำซึ่งตอนนั้น บริษัทก็เริ่มมีปัญหา เราเลยต้องออก แต่เราก็หางานรองรับ ถ้าไม่มีงานรองรับ คือ  ยังไม่ออก  เราออกจากงานมาอยู่กับครอบครัว  ทำงานบริษัท แต่ตัวอยู่บ้าน 

ทำได้ 5. ปี สถานการ์โควิด - การบินไทยมีปัญหา บ.ต้องคัดคนออก  มันเลยต้องออก  2 ปีกว่าละ ว่างงาน 

เราอยู่สมุทรสาคร  แถวๆคอกกระบือ คลองสี่วา เขารับสมัครพนักงานเยอะนะ  แต่ส่วนมากเป็นโรงงาน ตำแหน่งงานไม่ค่อยเหมาะกับเรา 

แต่เราก็ทำงานฟรีแลนซ์ ได้ค่าขนม รายจ่ายก็มี ต้องรับผิดค่าเน็ต  ค่าน้ำของที่บ้าน  

น้องเราให้ซื้อบ้านไว้  ทีแรกให้ผิดชอบค่าเน็ต  ตอนนี้เงินหลักที่เราได้  800. เบื้ยยังชีพ ที่เหลือมันได้ เมื่อไหร่  ไม่รู้. โดนหลอกว่าจะมาจ้างงาน ก็ได้รอบ  สงสารคนพิการ อยากช่วย บลาๆ  แต่กดราคาเรา ค่าทำโษษณา เราไปว่า  พอเอาเข้าจริงไหนละ  งาน  ไม่จ้างก็ไม่พูด  ที่คุยงาน เกือบ 3 ชม.คือเสียเวลา 

เราก็พยามหาสมัคร เวลามีงานเข้ามา ทำมั้งเรซูเม่ สัมภาษณ์ออนไลน์ ทำแบบสอบถามก็ทำ  งานเขาง้ามีเงิน  งานไม่มีเงียบ    จนตอนนี้สมัครงานไว้ที่ซึ้งเราเองก็รอ.....พอดีอยากได้คน

ตอนนี้ 3 เดือนค่าน้ำเราค้า ง จนโทรมามาเตือนทางน้องสาว  น้องสาวก็พิมมาด่าเรา. ให้เรามีความผิดชอบ โตแล้ว  ทำไมไม่ไปหาสมัครงาน  บลาๆ. เราเฟลมากกกกกกกกก  คือเราก็บอกเขา เราไม่อยากเป็นภาระใคร เเต่เราไม่มี  !!!!!!!!  งานไม่มี ซึ้ง เป็นพี่น้องกัน แต่ทำไมต้องมาเสียดสีกันขนาดนี่  สรุปจะให้เครียล 2000. ค่าน้ำ มันเคลียร์ไม่ได้  จะมาหารคนละ 6000. 

คิดว่าเราจะมีให้ให้. ถ้าไม่ใช้พี่น้องกันพอเข้าใจ  เราไม่รู้จะอยู้บ้านหลังนี้ตลอดไปไหม   อยากมีเงินเยอะ  หาอยู่เอง  ไม่ต้องยุ่งกับใคร คือไม่อยากเป็นภาระใคร  มันก็บอกเราว่า  อย่าประชด  ไม่มองเราเป็นภาระ. อ้าววววววววว !!!?!!!?   คือตอนนี้สภาพ  มันไม่ได้จริงมันได้แค่นี้   !   800. มาจ่ายค่ายเน็ต. แล้วค่าน้ำ  900.  ไหวไหม. มันไม่ไหว  มันต้องทำงานประจำก่อน ซึ้งขึ้นอยู่กับจังหวะ โอกาส  

ปัจจุบันเราก็ทำช่องติ๊กต็อกไว้ เป็นอีกช่องทาง แต่มันไม่ใช่ว่าทำแล้วจะได้เงินเลย. มันต้องอาศัยเวลา  อาศัยจังหวะ.  บางทีอาจะเห็นเราเล่น  แต่นั้นคืองานเราในอีกช่องทางหนึ่ง  ซึ่งเราทำ สายบันเทิง เอ็นเตอร์เทน  หรืออาจจะเป็นคอนเทน ให้ความรู้บ้างซึ้งเราทำวาไร้ตี้    ถ้าได้งาน  ก็จะทำควบคู่กับงาน  

เขาไม่รู้ว่าเราทำอะไร  เราไม่ว่า

เเต่เราไม่ใช่คนขาดีเดินคล่อง  ไม่รู้จะพูดไงให้เขาเข้าใจ  😢😢😢😢😢😢

บางทีอยากทำอะไรที่มันคือตัวตนของเรา  ทำแล้วมีความสุข  คนอื่นมีรอยยิ้ม  พยามเราจะไม่เครียด  แต่น้องเราเป็นคนหัวร้อน  พูดไรก็ไม่เข้าใจ พูดก็ไม่เข้าใจ ถ้าสมมุตติวันนึงตื่นมาแล้วติดเตียง วันนั้นถึงจะรู้สึกหรอว่า  เฮ้ย การเป็นคนพิการโอกาสน้อยกว่าคนปกติอยู่แล้ว  มันต้องอาศัยความเข้าใจ มากกว่าหรือนั่งชี้นิ้ว ว่าต้องรับผิดชอบอันนี้ 

ฟรีแลนซ์บางทีการแข่งขันก็สูง คนทำก็เยอะ  แถมแอพเคชั่นมาช่วยออกแบบ  คนพอทำได้ แทบจะไม่ต้องจ้าง  ยิ่งทุกวันนี้จะทำอะไร  ต้องคิด ยิ่งผู้ประกอบการต้องคิดหนัก 

หนูเวลามีงานเราก็ทำเต็มที่. แต่เวลาไม่มี ก็กินแกลบเหมือนกัน