พอดีได้มีโอกาสมาเปลี่ยนที่นอนและมาดูวอลเล่ย์บอลที่นี่ยาว ๆ ค่ะ ช่วงที่อยู่โอซาก้ากะว่าจะดู JT กับป้าแนนแต่จำเวลาผิด จำเป็นเวลาที่ดูมาจากไทย อดแล้ว 1 ค่ะ

พอตอนที่ย้ายเมืองมาฝั่งเกาะคิวชู กะว่าจะมาดูชีเติร์กของ OITA นางก็ย้ายเมืองไปแข่งกับ Suntory เป็นทีมเยือนซะงั้น คนสวยงงมากค่ะ บ้งมาก

จนตอนนี้หลายทีมแข่งถ้วยจักรพรรดิอยู่อีกฝั่ง เราก็แบบเที่ยวทั่วไปไม่ได้คิดอะไรแล้ว จนต้องนั่งรถไฟไปเปลี่ยนคันอีกสายที่สถานี ก็เห็นสปอนเซอร์อะไรคุ้นตาแว๊บ ๆ ค่ะ



ทีแรกไม่ได้คิดไร แต่รอรถนาน เลยออกไปจิบขาเขียวเดินถ่ายรูปเล่น ตรงทางออกและส่วนทางออกปังมากค่ะ เจอองค์แม่ยืนมองแรงใส่


ก้าวไม่เกิน 7 ก้าว เจอนางจะกระโดดตบใส่ค่ะ





บรรยากาศในสถานีก็ประมาณนี้ค่ะ เหมือนมี Event แข่งวอลเล่ย์ย่อม ๆ ดูมีอะไรพิเศษ



จนมาเจออันนี้ เหมือนสปริงจะเป็นทีม Co อะไรซักอย่างกับทีมฟุตบอล ซางังโทซุ (sagantosu) ทีม J ลีคดิวิชั่น 1 ค่ะ ทีมบอลของเมืองนี้ สถานีรถไฟ JR Tosu จังหวัดซางะ



อันนี้น่าจะสนามบอลของทีมบอล ซางังโทซุ ค่ะ ตัวสถานีตกแต่งเล่นสีเดียวกับสนาม เป็นฟ้าชมพูค่ะ นึกถึงโรงเรียนแฟนคนที่สองตอนเรียน ม ต้นเลยค่ะ นางเรียนสวนกุหลาบ



เค้าจัดบรรยากาศสถานที่ดีนะคะ ตามมาตรฐานญี่ปุ่น ขนาดเมืองที่ลงมาเจอนี่ค่อนข้างจะไม่ใช่เมืองใหญ่อะไรด้วยซ้ำ แต่ทางสปอนเซอร์และเขตเค้าลงทุนได้ดูดีน่าสนใจมาก ไม่แปลกที่เป็นประเทศบ้าและส่งเสริมกีฬา เวลาเลิกเรียนเด็กพากันไปเล่นไปเข้าชมรมซ้อมกีฬาหรือนันทนาการ มากกว่าไปเรียนพิเศษ

ไทยลีคพอไหวมั้ยคะ โปสเตอร์สวย ๆ ป้ายตู้ไฟปัง ๆ แบบนี้ นี่แค่ตัวสถานีนะคะ ไม่ได้ไปเดินดูตามทางไปสนามแข่งว่าจะปังแค่ไหน ว่าแล้วก็ขอตัวกลับโอซาก้าไปกินกาแฟร้านพี่ซาริก่อนนะคะ เผื่อจะเจอพี่นาเบย่าที่ไม่ได้เจอนาน แต่เสียดายไม่ได้มีแพลนไปถึงโตเกียว เผื่อจะได้แวะไปดูถ้วยคิงส์ กิสสสสส