คือผมพึ่งโดนแฟนบอกเลิกมา7-8วันแล้วครับผมไม่สามารถนอนหลับได้ดีๆเลยครับที่ผ่านมาผมนอนหลับๆตื่นๆนอนไม่หลับตี1+ตลอดก็คือคิดมากนั้นแหละครับ เรื่องราวมันเกิดขึ้นเมื่ออาทิตย์ก่อนที่เขาจะบอกเลิกผมครับผมเดินเข้าห้องเรียนมาผมก็เห็นเพื่อนคนหนึ่งนามว่าBกระซิบหูแฟนผมครับพอเห็นผมBก็รีบออกกลับไปนั้งที่เลยครับหลังจากนั้นแฟนผมก็ไม่แม้แต่จะมองหน้าผมเลย หลังจากนั้นผมก็ไปได้ยินเพื่อนร่วมห้องของผมพูดเรื่องBว่ามันเคยชอบผมแต่ผมไปคบกับแฟนผมก่อน หลังจากนั้นผมก็รู้สึกว่าแฟนผมจะงอลผมรึปล่าวผมเลยเอาขนมไปง้อครับพักเบรคผมฝากให้เพื่อนสนิทเอาไปให้ผมเลยนั้งทำงานต่อ แต่พอผมหันไปผมดันเจอแฟนผมพูดขึ้นมาว่า"อย่าเอามาใกล้"พร้อมกับเพื่อนของแฟนผมที่ยื่นขนมให้อยู่คือตอนนั้นหน้าผมชาเลยครับเหมือนโดนอันติสตั๊นไปเลยครับผมรู้ในทันทีเลยว่าเขาปฏิเสธการง้อของผมแต่เพื่อนสนิทผมมาบอกว่า  "กูเห็นแฟนกินขนมด้วย"  ผมก็เลยไม่ได้คิดไรมากกลับบ้านมาผมกลับมาจากเรียนเสริมผมเจอแชทเขาส่งมาไว้ประมาณว่า  "เลิกยุ่งกันเถอะทนไม่ไหวเเล้วขนมก็ไม่ต้องเอามาให้เเล้วนะทนมาหลายครั้งเเล้วถ้าคนมันพูดครั้งเดียวมันคงเข้าใจตั้งเเต่รอบเเรกเเล้วเเล้วเเกก็ไม่ต้องไปถามคนอื่นเเล้วนะมันเดือดร้อนคนอื่น"  คือหลังจากผมได้เห็นแล้วผมโครตนอยตัวเองเลยครับผมไม่แม้แต่จะออกไปกินข้าวเย็นผมแค่อาบน้ำนอนแค่นั้นเลยครับเสาร์อาทิตย์นั้นผมกินแค่2มื้อในหยุด3วันคือผมไม่ออกมาจากห้องเลยครับจมอยู่แต่กับวันๆนั้นอยู่ตลอดเลยครับ มาวันนี้ผมอยากเข้าไปถามเค้าเหลือเกินว่าทำไมถึงเลิกกับผมๆ
      ผมขอคำแนะนำให้ผมได้คำตอบทีครับผมคิดแล้วคิดอีกว่าผมทำอะไรผิดตั้งแต่เปิดเทอมมาผมแทบจะไม่ได้คุยอะไรเกี่ยวกับผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่แฟนผมเลยครับ