กระทู้นี้ผมขอระบายประสบการณ์รวมกับความรู้สึกเศร้าที่ไม่มีแฟนด้วยนะครับ😂😂 หลายคนสงสัยทำไมโสดมาขนาดนี้ตั้งแต่เด็กไม่เจอจีบใครเลยรึไง🫣ใช่ครับ ผมไม่เคยจีบใครเลยด้วยที่ผมเป็นคนขี้อายและเรียนไม่เก่ง ตอนเข้ามัธยมขนาดอาจาร์ยประจำชั้นถามว่าอยู่ห้องไหนผมยังยืน งง เลยครับ ตั้งแต่นั้นอาจาร์ยก็หาว่าผมเป็นเด็กพิเศษครับ และบอกอาจาร์ยทุกๆท่านว่าผมเป็นเด็กพิเศษก็คือตราหน้าว่าผมเป็นเด็กพิเศษไปเลย รร.ผมเป็นรร.รัฐพวกเด็กแว๊นก็จะเยอะทำให้ผมโดนบูลี่มาโดยตลอดบอกไม่ได้ครับ ถ้ามาบอกที่บ้าน ตาผมจะทำสายตาแปลกๆ และออกเสียงในลำคอ หึ! ทำให้ผมไม่กล้าบอกที่บ้านก็ต้องทนไปแบบนั้น พอเข้ามหาลัยก็คล้ายๆเดิมผมเป็นคนเงียบไม่ค่อยพูดกับใคร เลิกเรียนกลับบ้าน ก็เลยมีแต่คนล้อ หนักเข้ารู้ว่าผมไม่สู้คนก็มาเอาเปรียบพยายามให้ผมเป็นลูกไล้เขา ใช้ผมทำนู้นนี้ หรือบางกลุ่มก็พยายามพูดให้ผมจนมุมเพื่อให้ผมยอมรับว่าผมไม่เต็น
          นั้นแหละครับมันเลยทำให้มันไม่มีแฟน และไม่กล้ามีกลัวขนาดที่แฟนตัวเองจะโดนล้อไปด้วย ออ...ขนาดผมได้คะแนนดีๆสักวิชาผมก็จะได้แขวะครับ เช่นโง่มาทุกวิชาแล้วเนอะ เก่งสักวิชาจะเป็นไรประมาณนี้😂😂  และผมก็ตราหน้าตัวเองว่ามีไม่ได้นะตอนนั้น ตอนนี้ผมก็ทำงานแล้วแต่ก็ไม่มีโอกาศได้เจอใครเลย ที่ทำงานก็มีแต่คนมีแฟนแล้ว จีบใครก็ไม่สำเร็จ เคยจีบน้องที่ทำงานก็ไม่ติด ตอนนี้มีคนคุยแต่ดูแล้วไม่น่ารอด😂 เวลาไปไหนแล้วเห็นเขาเดินกันเป็นคู่ก็จะรู้สึกเศร้า แต่ก็จะยินดีกับพวกเขาด้วยเผื่อว่าคนหนึ่งจะเป็นวันของเราบ้างเท่ากับตอนนี้ผมไม่มีใครเข้ามาเลย(คนคุยที่ผมบอกตอนแรกไม่ต้องพูดถึง😂😂) รู้สึกว่ามัน....แบบ... แปลกยังไงไม่รู้ เพื่อนผมบางคนมีแฟนแล้ว ยังมีคนคุยตั้ง4-5 คน เห้ออ แต่ผมไม่มีวี่แววว่าจะมีเลย😌 ไม่อยากจะโสดตลอดชีวิตครับบอกตามตรง😅😅