เรื่องมันเริ่มจากพ่อแม่เขาทะเลาะกันแม่เขามาอยู่กับเรา นอนกับเรา เราเลยได้รู้จักเขา คุยกันทางแชท คุยไม่เยอะเท่าไร แค่ถามกัน จากนั้นก็ไม่ได้คุยอีก แล้วมันมีช่วงหนึ่งที่ปู่ไม่สบาย เราเลยได้กลับบ้าน แล้วกลับไปเจอนาง ตอนแรกก็ไม่ได้สนิทกัน คุยกันไม่กี่คำ พอกินหมูกระทะเสร็จ จะกลับบ้าน แล้วเราเป็นคนที่อยากนอนกับแม่นาง ปกตินางจะนอนกับยาย แล้ววันนั้นยายไม่อยู่บ้าน นางจึงต้องนอนบ้านแม่ ด้วยความที่เราคิดถึงแม่นาง อยากนอนกับแม่นาง เลยบอกให้นางนอนกับปู่ แต่นางไม่ยอม เราเลยแซวๆ จากนั้นก็แกล้งกัน แล้วพอเช้านางมาบ้านเรา แล้วคืออยู่ด้วยกันทั้งวัน สนิทกันตั้งแต่วันแรก เล่นกับนาง2-3วัน ตัวติดกันตลอดเวลา แกล้งกันไปแกล้งกันมา สันหาทำของกินด้วยกัน แล้ววันที่4 บ้านเราเตีรยมงานแต่ง เลยได้ไปนั้งเผ่าก้องไฟด้วยกัน แล้วเราหันไปมองนางแล้วรู้สึกว่าหล่อจัง แล้วเราก็เอาตัวพิ่งกัน คุยกันเรื่องครอบครัวนาง แล้วเหมือนเราไปพูดผิดตรงไหน นางเศร้า เลยขอกลับ เราก็กลับมาคิดว่าพูดไรผิด พอวันต่อมาเราก็ไปหานาง ซึ่งวันนั้นตรงกับวันแต่งงานของแม่เรา และเป็นวันสุดท้ายที่ได้คุยกับนาง ตอนแรกนางจะกลับมาด้วย แต่พ่อนางไม่อนุญาต นางเลยร้องไห้ เราเลยไปนั่งคุยกับนางประมาณ20:00 นางก็บอกพ่อไม่ได้ดูแลไรนางเลย ทำมั้ยถึงไม่สิทธิ์ห้าม คือพ่อนางหนีไปมีเมียน้อย นางจึงได้มาอยู่กับยาย นางร้องไห้ คือปกติเห็นนางกวนๆ แต่พอเห็นนางร้องไห้ เรารู้สึกเศร้าไปด้วย เราปลอมใจ แล้วนอนดูพระจันทร์กัน แล้วตอนนั้นคือหน้าเราแทบจะชนกันอยู่แล้ว เราเขิลเลยลุก นางเลยมากวด แล้วร้องไห้ จากนั้นยายนางก็ตามกลับบ้าน แหละเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้เจอ 

คือรู้จักกันแค่5วันแต่โครตคิดถึงนางบอกับตัวเองว่าอีกไม่นานก็ได้เจอ แต่พอมาถึงกรุงเทพ ก็ร้องหาแต่นาง คิดถึงแต่นาง เลยทักไป แต่ชีวิตจริงกับแชท เหมือนไม่ใช่คนเดียวกัน ชีวิตจริงนางโครตน่ารัก กวน อบอุ่น แต่พอในแชทนางเย็นชา ไม่รู้เป็นไร 
#เราสำคัญตัวเองผิดมั้ย
#แล้วอยากรู้ทำมั้ยเราต้องคิดถึงคนที่ได้เจอกันแค่5วัน