สวัสดีครับผม ผมมีเรื่องเล่าจากประสบการณ์ด้วยตัวของผมเองกับภรรยาครับ เรื่องมีอยู่ว่าผมมีอายุได้ 31 ปี ส่วนภรรยาของผมนั้นมีอายุมากกว่าผมรอบเศษ แต่เค้าเป็นคนผิวพรรณดีหลายคนจึงมองว่าอายุไม่เท่าไหร่ ผมและภรรยาเจอกันครั้งแรกแถวย่านชานเมืองกรุงเทพ ผมได้มีโอกาศได้พบเพราะเค้าเป็นลูกค้าที่ทำงานร่วมกัน คุยกันได้สักพักก็เลยนัดเจอกัน แรกๆ ก็ปกติครับ เหมือนหนุ่มสาวทั่วไปโทรหากันทุกวัน จีบกัน ก็รักกันดีครับ เค้าเล่าให้ฟังว่าเคยมีสามีมาก่อนมาอายุมากกว่ารอบกว่าเหมือนผม แต่เลิกกันมา 15 ปี เพราะด้วย ผู้ชายเป็นคนมีหน้ามีตา ทำธุระกิจรถทัวร์ในภาคตะวันออก เค้าเล่าให้ฟังว่ามีทุก ผญ เทศบาล ภรรยาผมนั้นจัดนำเที่ยว ขบวนรถอะไร ประมาณนั้นครับ ภรรยาผมจึงตัดสินใจเลิกกับสามีเก่าแล้วก็ขึ้นไปบวชชีที่ภาตเหนือของไทย อยู่ได้ 7 เดือน ส่วนที่เค้าเล่ามาก็ประมาณนี้ครับ ส่วนตัวผมเองนั้นช่วงนั้นก้เลิกกับภรรยามาเหมือนกันเลยได้คุยกัน
 
พอมาอยู่กับภรรยาคนนี้ เค้าเป็นผู้ใหญ่ที่พูดน้อยมากครับ เวลาพูดทีนี่เจ็บมากครับ เค้าเป็นคนวิเคราะห์คนมากครับ อ่านคนออก ก็เลยลงทุนทำธูระกิจด้วยกันโดยเค้าเป็นเจ้าของ ผมจัดหาทุน แรก ๆ ธุระกิจก็ดีครับ ไปได้เรื่อย ๆ พอมาถึงยุกต์โควิท หลายอย่างเริ่มเปลี่ยนไปครับ ธูระกิจที่ทำมีปัญหาขาดทุน คชจ.สูงกว่ารายได้ ธุระกิจหยุดชะงัก เงินหมุนเวียนเริ่มหมด ก็จัดหารทุนเพิ่มโดยการกู้นอกระบบ จำนำ ขาย จ่าย ซึ่งไม่พอแน่นอนครับ กู้อีก จนชนเพดาน สรรพากรตรวจสอบอีกเป็นผู้มีรายได้เกิน จ่ายอีก จนตอนนี้ปิดบริษัทแล้วครับ ปัญหาที่ตามมาคือเงินไม่พอใช้จ่ายครับ หนี้ผมรวมกันกับภรรยา ตัวเลข 7 หลัก ไม่รวมดอกรายวัน วันละ 200 บาท ทุกวันที่ต้องจ่าย ผมนี่เครียดมากครับ หาทางออกมืดไปหมด
 
ผมเริ่มหมดความหวังจากตัวผมเองที่ไม่สามารถพยุงธุระกิจไว้ได้ ผมกับภรรยาเริ่มทะเลอะกันบ่อยขึ้น เพราะผมหมดความหวังที่จะเดินหน้าต่อ ผมกับครอบครัวผมทะเลอะกันแรงมาก ภรรยาผมเค้าก็ไม่รู้จะช่วยผมยังไง บอกให้ผมทำแต่ใจ ไม่ตายเราหาเอาใหม่ เอาจริงครับ ผมเสียความรู้สึกไปแล้ว ของที่เราเคยมีเราปล่อยมันไปทั้ง ๆ ที่เราสามารถดึงมันไว้ได้ แต่ภรรยาผมเลือกที่จะปล่อยมันไป ผมโกรธมาก ผมกลายเป็นคนที่คุยน้อยลง ยิ้มน้อยลง ผมจำไม่ได้เลยครับว่ายิ้มครั้งสุดท้ายแบบมีความสุขเมื่อไหร่ ครอบครัวผมนี่แล้วเลยครับ ไม่สนใจเลย ท้อ เหนื่อย สิ้นหวัง หมดกำลังใจ ผมเคยคิดฆ่าตัวตาย เพราะหนีปัญหา ทุกวันนี้ผมก็ยังเป็นแบบนี้ อดมื้อกินมื้อ เพราะการกระทำของตัวเอง
 
ผมอยากแชร์เรื่องราวไว้เท่านี้ครับ เค้าบอกว่าเวลาจะเยียวยาทุกสิ่งเอง ผมหวังว่าจะเป็นแบบนั้นครับ
 
เนื่อหาบางอย่างเป็นข้อมูลเชิงลึกไม่สามารถเปิดเผยได้ขออภัยด้วยนะครับ
มีความคิดเห็นอย่างไรแนะนำผมได้นะครับ