สวัสดีค่ะ คือว่าเราเป็นนักเรียนชั้น ม.5 ซึ่งอีกไม่กี่เดือนก็จะขึ้น ม.6 แล้ว เรารู้สึกว่าเราไม่ได้ชอบสายที่เราเรียนแล้ว เราคิดที่จะเปลี่ยนสาย+ย้ายโรงเรียน(โรงเรียนที่เรียนอยู่ค่อนข้างเป็นโรงเรียนชั้นนำ) เกริ่นก่อนเลยนะคะเราเป็นเด็กดนตรีซึ่งเป็นแผนการเรียนดนตรีเลยไม่ใช่แค่กิจกรรมเพิ่มเติม จะต้องมีรายการแข่งอย่างน้อย1รายการต่อ1ปีการศึกษา เรารู้สึกอิ่มตัวมากๆกับการทำสิ่งๆนี้ ปล.เราอยากเรียนจิตวิทยาค่ะ คิดไว้แล้วว่าถ้าจบ ม.6 ขึ้นมาเราเข้าคณะนี้แน่ๆ แต่ด้วยภาระหน้าที่ของการเป็นนักเรียนดนตรีทำให้เราต้องไปซ้อมตั้งแต่6โมงครึ่ง เรียนเวลาปกติเลิกซ้อมตอน5โมงเย็น ถ้าช่วงใหนมีแข่งก็จะได้นอนโรงเรียน เรารู้สึกว่ามันหนักมากๆ เพราะเรามีเป้าหมายที่ชัดเจนขึ้น ซึ่งเราเองก็สามารถที่จะตัดอย่างใดอย่างหนึ่งได้แล้วทำตามในสิ่งที่เราวางแผนไว้ให้ดีที่สุด เราตั้งใจจะย้ายไปอีกโรงเรียนนึงค่ะ ซึ่งดูจากแผนการเรียนแล้วมันไปได้ไกลมากกว่าดนตรีแน่ๆ  แต่ปัญหาติดตรงที่ว่าพ่อแม่ของแฟนเราไม่โอเค
อันนี้ขอเพิ่มเรื่องครอบครัวแฟนนิดนึงนะคะ
คือว่าแม่แฟนค่อนข้างที่จะไม่ค่อยฟังความคิดเห็นของลูกตัวเองเท่าไหร่ จะฟังแต่ครูที่คอยสอนดนตรีแฟนมาเค้าให้ทำอะไรก็ทำ ซึ่งแฟนเราก็ขัดไม่ได้ต้องทำตาม ไม่เคยให้ความเป็นส่วนตัว บอกกับลูกว่าแม่เป็นกลางแต่ไม่เคยฟังลูกเลย ลูกอธิบายอะไรไปก็จะถามว่า”แล้วครูหล่ะจะทำยังไง” จนครั้งนึงแฟนร้องไห้หนักมากแล้วบอกว่าถ้าเค้าไม่อยู่แล้วครูได้ให้อะไรเค้าบ้างนอกจากสิ่งที่เค้าโดนบังคับมาตลอดหลายปีที่ต้องรับแรงกดดันต่างๆมาตลอด แม่แฟนไม่ฟังเลยค่ะเรื่องย้ายโรงเรียน ตอนแรกแม่แฟนเราให้แฟนเราไปลองคุยกับครู แต่ช่วงนั้นติดแข่ง+งานของโรงเรียน ทำให้ยังไม่ได้เข้าไปคุยกับครู แล้วแม่แฟนก็ไปคุยกับครูเองโดยไม่บอกแฟน จนวันนึงมีกิจกรรมของโรงเรียนซึ่งเรากับแฟนเป็น Staff ทั้งคู่ แล้วครูก็มานั่งถามนู่นถามนี่แล้วก็มีคำนึงที่เรารู้สึกทะๆว่าต้องมีใครไปพูดอะไรแน่ๆ เพราะครูเค้าพูดว่าคบกันแล้วก็พากันทำในเรื่องที่ดี ไม่ใช่พากันเกเร (เสียงปกติเหมือนคุยเล่นกัน) เรากับแฟนหันหน้ามองกันเลยค่ะ พอครูเดินไปเราก็คุยกับแฟนว่าแม่เธอไปพูดอะไรรึเปล่าทำไมครูมาพูดแบบนี้ สรุปหลังจากนั้นที่กลับมาจากงานของโรงเรียนแม่แฟนโทรมา แฟนเลยถามสรุปแม่แฟนโทรไปคุยจริงๆค่ะ แล้วอ้างว่าแฟนติดเรามากไปไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง ปล.แฟนเราเป็นคนแบบนี้อยู่แล้วนะคะแต่เค้าไม่แสดงออก
แล้วหลังจากนั้นครูๆดนตรีเริ่มมองเราแปลกๆ เพียงเพราะเราไม่ต่อดนตรีอย่างที่เค้าหวัง ขอเกริ่นเรื่องแฟนเราเพิ่มอีกนิดนึงนะคะ คือเราคบผู้หญิงค่ะ แฟนเราเป็นคนไม่ค่อยพูด ใครให้ทำอะไรก็ทำ (ไม่กล้าออกความเห็นอะไรทั้งสิ้น) เลยกลายเป็นว่าโดนให้ทำนู่นทำนี่ตลอด(เรื่องการเล่นดนตรี) ถึงแฟนเราจะไม่อยากทำแต่สุดท้ายเค้าก็ต้องทำให้ทุกคนพอใจ ซึ่งแฟนเรามาบ่นกับเราค่อนข้างบ่อยว่าเค้าไม่อยากทำแล้วมันเหนื่อยที่จะต้องทำตามความต้องการของทุกคนแต่ไม่ได้ทำตามสิ่งที่ใจเค้าต้องการสักที เราค่อนข้างที่จะเข้าใจในสิ่งที่แฟนสื่อออกมา เพราะถ้าเป็นเราๆก็คงจะอึดอัดน่าดูใช่มั้ยหล่ะคะ แล้วเรากับแฟนก็โดนสายตาแปลกๆจากพวกครูๆค่ะ เราอยากรู้ความเห็นของทุกๆคนค่ะว่า เราทำอะไรผิดไปทั้งที่ตอนนี้เรายังเป็นนักเรียนดนตรีอยู่เราก็ทำหน้าที่ของเราอยู่ แต่ทำไมครูทุกคนเลือกที่จะไม่สนใจปล่อยเลยตามเลย(ใช้คำว่าเมินก็ได้ค่ะแต่ไม่ให้เราไปใหน)เรารู้สึกอึดอัดมาก อยากฟังความเห็นของทุกคนมากๆเลยค่ะ🫶🏻