เริ่มเเรกเลยคือ...หนูเคยเรียน รร เดียวกับรุ่นพี่ที่เเอบชอบ ซึ่งเค้าอายุมากกว่าหนูเเค่1ปี ความรักของหนูตอนนี้เริ่มจากการที่เเอบชอบรุ่นพี่ม.3ตอนนั้นเรากำลังเรียนม.2 เราเเอบชอบเค้าเเละได้เจอหน้าเค้ามาเเค่1เทอม หลังจากนั้นเราก็ได้ย้าย รร ตอนที่เราได้เรียนที่เดิม เวลาเจอเค้าเราดีใจมากเขินมากเเต่ไม่เเสดงออก เเละเราก็จะมโนไปเองเก็บเอามานอนฝันเกือบทุกคืน ทั้งที่ในใจก็คิดว่าเราไม่มีโอกาสที่จะได้คบกับเค้าหรอก เพราะเค้าทั้งหล่อ เรียนเก่ง รุ่นพี่ก็ชอบเยอะ เเต่เราก็เเอบคิดนิดนึงว่า สักวันเเละเค้าก็ต้องรู้ไหัได้ว่าเราเเอบชอบเค้า เราตัดสินทักไปหาเค้า ตอนเราย้ายออกจากรรเดิม(เพราะถ้าเค้าไม่ตอบเราก็ไม่อายหน้าเกิน) เเต่สุดท้ายเค้าก้ตอบสนทนากันไปเรื่อยๆสรุป "เค้าก็เเอบชอบเราเหมือนกัน" เราก้คุยได้ประมาณ1เดือนหลังจากนั้นก็เลิกคุยกันอาจจะเป้นเพราะระยะทางเเละไม่ได่เห้นหน้ากันทุกวัน เค้าก้เลยเปลี่ยนไป พอเค้าจบม.3 เค้ามาต่อม.ปลายที่จ.เดียวกับเรา ซึ่งรรเค้ายุไม่ไกลจากบ้านเรานัก ระยะเวลา3ปีที่เค้าเรียนไกล้บ้านเราเราไม่มีโอกาสที่ได้เจอหน้าเค้าเลย จนเค้าจบม.6 ก็ได้ไปเรียนต่อที่ กทม ศาสนาสายเดียว เราก็เรียนยะลา ตลอดเวลาที่ผ่านมาเราได้พัฒนาตนเองดูเเลตนเองไห้สวยขึ้นเเละคิดในใจมาตลอดว่า ถ้าเราขึ้นมหาลัยเมื่อไหร่เราจะทักไปจีบเค้าเอง เพราะเราอยากที่จะเเต่งงานกับเค้า จนตอนนี้เรากำลังไกล้จะจบม.6 อีกเเค่3เดือน เเต่ก็ได้ข่าวจากเพื่อนสนิทตอนม.2ทักมาบอกว่า "คนที่คลั่งรักเค้าเสียชีวิตเเล้วนะ" จังหวะนั้นช้อคมาก สตั้น ทำอะไรไม่ถูก ตอนเเรกเราไม่เชื่อเพราะเค้าอายุยังน้อย19ปี เเละอีกอย่างเราก้กำลีงจะจบม.6เราอยากที่จะทักไปหาเค้าไม่ไหวเเล้ว เรารอเวลามาตั้งหลายปี เเต่สุดท้ายเค้าก็ได้เสียชีวิตจริงๆเนื่องจากอุบัตติเหตุรถยนเสียหลักชนต้นไม้ เราช้อคมาก เราไม่ได้ฟูมฟายเเต่เมื่อไหร่ที่เห็นรูปเค้าน้ำตาไหลตลอด เค้าเพิ่งเสียไปเมื่อ28/11/65 😭 เราพลาดไปเองเราไม่ควรที่จะรอเวลา เราอยากกลับไปเเก้ใขอดีต เเต่เราทำไม่ได่เราต้องรับความจริงว่าเค้าไม่อยู่เเล้ว
(สุดท้ายนี้หนูอยากจะเตือนคนที่กำลังรักใครหรือเเอบชอบใครสักคน ไห้รีบบบอกเค้าก่อนที่เค้าจะไม่มีโอกาสรับรู้ความในใจเราเเละเราก็จะไม่มีโอกาสที่จะได้พูดมันออกไปไห้เค้ารับรู้) ไม่อยากไห้เกิดเหตุการเเบบนี้ เพราะมันเสียใจมากทำได้เเค่ดูรูปเก่าๆของเค้าในมือถือครั้งสุดท้ายก่อนเค้าจะเสียก็ยังไม่ได่เจอหน้า ปล.สาเหตุที่รอเวลาเพราะอยากเรียนไห้จบก่อนเเละที่รอทักไปตอนขึ้นมหาลัยเพราะเราคิดไว้ว่าเรียนจบจะเเต่งงานดับคนนี้เเละอีกอย่างเราคุยไม่เก่งเลยอยากคุยเเค่ไม่ต้องหลายปีเเล้วค่อยจีบกันหลังเเต่งงาน ขอบคุณนะค่ะที่มีพื้นที่นี้ไห้เราระบายมันออกมา
มาเตือนสำหรับคนที่เเอบชอบใครสักคนเเต่..ไม่กล้าบอกจนตอนนี้มันก็สายไปเเล้ว😿
(สุดท้ายนี้หนูอยากจะเตือนคนที่กำลังรักใครหรือเเอบชอบใครสักคน ไห้รีบบบอกเค้าก่อนที่เค้าจะไม่มีโอกาสรับรู้ความในใจเราเเละเราก็จะไม่มีโอกาสที่จะได้พูดมันออกไปไห้เค้ารับรู้) ไม่อยากไห้เกิดเหตุการเเบบนี้ เพราะมันเสียใจมากทำได้เเค่ดูรูปเก่าๆของเค้าในมือถือครั้งสุดท้ายก่อนเค้าจะเสียก็ยังไม่ได่เจอหน้า ปล.สาเหตุที่รอเวลาเพราะอยากเรียนไห้จบก่อนเเละที่รอทักไปตอนขึ้นมหาลัยเพราะเราคิดไว้ว่าเรียนจบจะเเต่งงานดับคนนี้เเละอีกอย่างเราคุยไม่เก่งเลยอยากคุยเเค่ไม่ต้องหลายปีเเล้วค่อยจีบกันหลังเเต่งงาน ขอบคุณนะค่ะที่มีพื้นที่นี้ไห้เราระบายมันออกมา