เ รื่องราวของคนคนนึงสามารถบอกเล่าความรู้สึกของชีวิตคนอีกคนนึงในมุมมองที่ต่างกันออกไปแล้วใครละเป็นคนกำหนดว่าสิ่งที่คนคนนึงรับรู้แล้วอีกคนจำไม่รับรู้ตามไปด้วย ผมเคยฟังคำสนจากครูบาอาจารย์มากมากแต่เขาก็ไม่ได้ให้คำตอบเกียวกับการมีอยู่ของชีวิตเพราะสุดท้ายการรับรู้การมีอยู่ของชีวิตก็ต้องสิ้นสุดลง การตั้งคำถามของผมอาจจะไม่ได้มีความสำคัญต่อคนหลายคน แต่ผมก็หวังว่าคนไม่กี่คนก็คงจะรับรู้ได้คร้ายๆกับผมแล้วพยายามตัง่คำถาม-หาคำตอบให้ตัวของตัวเองตอบอยู่เสมออาจจะเป็นเวลาที่อยู่คนเดียวหรืออยู่ท่ามกลางผู้คนเพราะฉะนั่นคำถามที่ตัวผมหรือคนที่คร้ายๆกันกับผมสงสัยและพยายามหาคำตอบมาอธิบายการมีอยู่ของตัวเอวนั่นคงไม่เหมือนกันแน่นอน บ้างคนที่มีครอบครัวแล้วอาจจะคิวว่าชีวิตของตัวของเขาเองมันมีความหมายต่อคนในครอบครัวเขาแล้วสำหรับคนที่โสดละคนที่ยังไม่มีเป้าหมายหรือยังหาคำตอบให้กับตัวเอวไม่ได้เขาก็ยังพยายามค้นหาตัวเองต่อไป  การที่คนคนนึงออกไปหาความสุขกับเพื่อนสังสรรค์กับพี่น้องเขามีความสุขจริงๆไหมหรือแค่ออกไปเพื่อต้องการให้ตัวเอวเป็นคนสำคัญสำหรับบางคนหรือเพียงแค่เขาอยากลืมเรืองราวบางอย่างเพี่ยงเท่านั่น แม้ใครหลายคนจะยังหาคำอธิบายในมุมมองของตัวเองไม่ได้หรือพยายยามแล้วยังไม่เจอคำตอบผมก็ยังคิดว่าเขากำลังค้นหาตัวเองต่อไปไม่จำเป็นอะไรที่ผมจะไปเข้าใจเรื่องราวของใครหลายคนมันจำเป็นกว่าไหมถ้าผมจะเข้าใจตนเอง การคิดเรื่องราว108อย่าไม่เคยทำให้ใครมีความสุขยิ่งไปกว่านั้นมันกลับทำให้ตัวผมเองเป็นทุกเพราะไม่เข้าใจตัวเองและนี้เป็นเพี่ยงแค่บทนำ หวังว่าจะมีใครหลายคนที่ตอบคำถามแล้วแก้ไขปัญหาของตัวเองได้ขอขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชม