คือว่าตอนนี้เราอยู่ ปี1ค่ะเรามีเพื่อนอยู่เเค่คนเดียวในตอนเเรก เขาไม่เคยอยู่เป็นเพื่อนกับเราเลยสักวัน คือ ไม่เคยกินข้าวกลางวันเลยสักมื้อ เราน้อยใจมาตลอด เพราะเราต้องกินคนเดียว บางทีก็กลับหอ อยู่ก็เเค่นั่งเรียน เรียนเสร็จก็ไป ทั้งเทอมที่คบกัน เขามาเรียนช้า บางวันเราก็ต้องเข้าห้องไปจองที่นั่งให้เขา เรารู้สึกว่าเราเหมือนคนที่ต้องคอยตามเขาตลอด เคยมีครั้งหนึ่งเราไม่กล้าไปหาอาจารย์คนเดียวอาจจะเป็นเพราะเราพึ่งปีหนึ่งช่วงเเรกๆ เราขอร้องเขา เขาก็ไม่ไปเป็นเพื่อน สาเหตุที่เขาไม่เคยอะไรเลย เพราะ เขาต้องไปช่วยพี่ทำงาน เราเข้าใจนะว่าเขาต้องช่วยงานพี่เขา พี่เขาเป็นบุคลากรในมหาลัยนี้ค่ะ ตอนนี้เทอม 2 เเล้วเราเริ่มมีเพื่อนมากขึ้น ไม่ใช่เเค่เขาเเล้ว เราเริ่มรู้สึกถอยห่างจากเพื่อนคนนี้มากขึ้น ไปหาสังคมใหม่ๆ เพื่อนดีๆ สนุกสนานไม่เหงา เพื่อนคนนี้เริ่มเเสดงความน้อยใจต่างๆ  พูดจาเเรงๆใส่เราบ้าง ซึ่งเราเลือกไม่อ่านเเชทเขาค่ะ เราสงสารเขานะ เพราะเขามีเเค่เรา เราพยายามบอกให้เขาลองไปหาเพื่อนใหม่ๆดูบ้าง  ทุกคนช่วยตอบเราทีนะคะว่า เราควรถอยห่างเขาไปหรือว่าคบเขาต่อไปดี เรื่องอื่นๆเขาก็ดีนะคะ คือเป็นคนมีน้ำใจในเรื่องอื่นๆ เเต่บางอย่างเราก็ไม่ไหว  ตอนนี้เราอยากมีเพื่อนๆเหมือนคนอื่นๆเขาบ้าง ถ้าเราถอยห่างไปเราจะดูเห็นเเก่ตัวมั้ย เเต่เราก็ไม่อยากมีปัญหา เเค่อยากจะสนิทกันน้อยลง  เราควรทำอย่างไรต่อไปดี