บัวได้มีโอกาสไปงานเลี้ยงรุ่นของสามีซึ่งเป็นศิษย์เก่าจากโรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่งย่านสามเสน
ความรู้สึกก่อนไปงาน คือก็ไปก็ได้ ได้เที่ยวได้อยู่กับสามี ที่ไหนก็มีความสุข อ่ะไปจ้ะไป 
ไม่ได้คิดกังวลหรือเตรียมตัวอะไรมากมายแค่ชุดและพร๊อพต้องพร้อม
ค้าง 1 คืน เสื้อผ้า 4 ชุด รองเท้า 3 คู่ (แตะ ส้นสูง บูท) ฯลฯ
แนะนำตัวท่ามกลางหนุ่มๆวัยแด๊ดดี้ ที่ไม่ได้ควงภรรยามา นั่งฟังบัวพูดด้วยความสนใจถึงที่มาที่ไป ผ่านไปด้วยดีไม่มีประหม่าเคอะเขิน ไม่ให้สามีต้องอาย 
ยิ่งแด๊ดดี้ทั้งหลายทราบว่าบัวเป็นจิตอาสา (ทุนตนเองเป็นหลัก) พี่ๆก็ยิ่งรู้สึกประทับใจ
บางท่านออกปากขอร่วมบุญในครั้งต่อไปด้วย
และเมื่อจบงาน ประธานรุ่นและสมาชิกลงมติมอบเงินจำนวนหนึ่งให้บัวเพื่อทำบุญครั้งต่อไปด้วย
และเมื่อกลับถึงบ้าน บัวก็ได้ของขวัญ (ชิ้นที่ล้านแปด) เป็นเครื่องเสียงติดรถยนต์+ยูทูปไม่มีโฆษณาตลอดชีพ
สามีบอกว่าที่ติดอยู่ในรถกระบะของบัวมันพังแล้ว เค้าว่างั้นนะ แต่บัวคิดว่า น่าจะเป็นของขวัญที่บัวร้องเพลงในงานเลี้ยงฯอ่ะค่ะ
ความรู้สึกหลังกลับจากงานเลี้ยงรุ่น จึงมีแต่ความรู้สึกดีๆทั้งนั้นเลยค่ะ

ใครไปเจอแบบไหนมา เล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ