@ ยามเช้า เฝ้าดู สุรีย์รุ่ง
แสงพุ่ง พ่างฟ้า* หล้าไสว
สิ่งสรรพ ขานขับ ประทับใจ
ตระหนักใน พระคุณ ธ หนุนนำ

@ จึ่งข้าฯ ร่ำพร่ำร้อง
....ขับขาน
ถวายกาพย์ โคลงกลอนกานท์
....แซ่ซ้อง
แทนคุณ ธ อภิบาล
....ทุกเมื่อ
พลาดผิด มิทรงจ้อง
....จับใช้โทษา

* พ่าง = พื้น แผ่นดิน
คือ สว่างทั่วฟ้าดิน

พร่าง = แวววาว

คือ ทุกสิ่ง 
ทั้งบนฟ้า บนดิน 
ได้รับพระพร