สามีอายุ 30 มีลูกแต่ไม่มีเป้าหมายในชีวิต มีก็เหมือนไม่มี ควรไปต่อหรือพอแค่นี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้สวัสดีค่ะ เราอายุ 24 สามีอายุ 30 ปี
เราเพิ่งแต่งงานกับสามีได้ ไม่ถึง 1 ปี มีลูก 1 คน(ยังไม่ถึง 6 เดือน)
….ท้าวความก่อนนะคะ เราเคยคบกับสามีคนนี้เมื่อตอน 3 ปีที่แล้ว แล้วได้เลิกรากันไป ผ่านมา ปีนี้ได้มีโอกาสกลับมาคุยกัน ได้ 3 เดือน เราท้อง
ตอนท้อง เราบอกสามีว่า เรายังไม่พร้อม เพราะ ยังอยากใช้ช่วงชีวิตวัยรุ่นก่อน และรู้ว่าสามีเป็นคนมีนิสัยยังไง แต่สามีบอกว่า เขาอยากมี (กลัวบาปกรรม) และบอกเราว่าเขาจะดูแลเราเองทุกอย่าง จะเปลี่ยนนิสัยแบบเดิม เราตัดสินใจเชื่อคำพูดของเขา
ช่วงที่ท้องก็ทะเลาะกันบ่อยค่ะ จนในวันที่เราคลอดลูก เรากับสามีทะเลาะกันบ่อยมากๆ - สามีเลิกงาน กลับบ้านช้า เพราะแวะหาเพื่อน แต่ไม่อ้างว่า แวะเข้าบ้าน - กลับบ้านเราบ้าง ไม่กลับบ้าง(เขานอนบ้านตัวเอง) - ติดพนันบอล เป็นหนี้สิน 5-6หมื่น และไม่มีทีท่าจะใช้หนี้ให้หมด มีแต่ก่อเพิ่ม จนทำให้ ไม่มีเงินซื้อของ ค่าใช้จ่ายในส่วนของลูก
รายได้สามี 9,000 (ไม่มีเงินเก็บ) รายได้เรา 10,000-15,000(พอมีเงินเก็บหลักหมื่น)
ค่าใช้จ่ายในส่วนของลูกเป็นพ่อแม่เราเป็นหลักค่ะ
เราเริ่มกังวลกับชีวิตในอนาคตของเรากับลูก มีก็เหมือนไม่มี เราขอให้สามีลาออกจากที่ทำงานเดิม แล้วออกมาช่วยเราขายของ จะได้ไปทำงาน-กลับบ้าน พร้อมกัน เพื่อลดปัญหาที่จะทะเลาะกัน ในการกลับบ้านช้าเพราะแวะไปเจอเพื่อนและนั่งเล่นพนันกับเพื่อน และขอควบคุมเงินของสามีเพราะไม่อยากให้สามีต้องเอาไปเล่นพนัน แต่สามี ได้ปรึกษาคนที่บ้าน คนที่บ้านเขาไม่แนะนำให้ลาออก ให้ทำงานที่เดิมต่อ เพราะกลัวว่า ถ้าลาออกมาอยู่กับเราเต็มตัว วันนึงทะเลาะกัน เลิกกัน เขาจะไม่มีงานอะไรทำ และทางบ้านเขามีทัศนคติที่ว่าต้องมีเพื่อน คบเพื่อนเยอะๆ มีพรรคพวก เอาพี่เอาน้องก่อน ถึงขั้นยอมให้แยกกันอยู่กับเรา ถ้าจะให้เขาลาออกจากงาน หรือให้มาเจอเพื่อนนานๆที ส่วนเรื่องควบคุมเงิน เขายิ่งไม่ยอม เพราะอยากจะจัดการเอง
เราเคยถามสามีว่า มีเป้าหมายในชีวิตไหม สามีบอกว่าไม่มี หาเงินไปวันๆ อยากได้อะไรก็ซื้อ รถก็มีของคนที่บ้านให้ใช้แล้ว บ้านก็มีอยู่แล้ว จะซื้อเพิ่มของตัวเองไปทำไม กับลูกก็ไม่มีเป้าหมายว่าจะเลี้ยงในแบบไหนหรือวางแพลนอนาคตไว้เลย เหมือนแค่เลี้ยงให้โตไปวันๆ
เราพยายามขอให้เขาไปทำงานขายของที่มีการเจริญเติบโตทางรายได้มากกว่ากับเรา (เพราะเงินค้าขายกำไร 1-2,000 ต่อวัน) พยายามพูดด้วยอย่างมีเหตุผลทุกอย่าง แต่เขาก็ยังดูเชื่อใจคนที่บ้านมากกว่า และคิดว่า การที่เขากลับบ้านช้า เพราะแวะไปเจอเพื่อน หรือเล่นการพนัน เป็นสิ่งที่ไม่ผิด
เราควรอดทนรอดูไปก่อน ว่าสักวันเขาจะคิดได้ไหมคะ(มีครอบครัวไหนที่อดทนรอแล้วสามีคิดได้บ้าง) เราได้ปรึกษาพ่อแม่ แต่พ่อแม่ยังบอกให้เราอดทนรอไปก่อน อย่าด่วนตัดสินใจ เพราะกลับมาแก้ไขอะไรไม่ได้
ขอโทษที่ลังเลทั้งๆคำตอบมันชัดเจนอยู่แล้วนะคะ เราแค่อยากได้คนที่มีเหตุผล มีความเป็นผู้ใหญ่มากพอ ช่วงมองหลายๆมุมให้แน่ใจว่า สิ่งที่เรากำลังจะตัดสินใจหย่า มันถูกหรือป่าว.
สามีอายุ 30 มีลูกแต่ไม่มีเป้าหมายในชีวิต มีก็เหมือนไม่มี ควรไปต่อหรือพอแค่นี้