มันจะอะไรกันนักหนา รัฐถอดโควิดออกจากโรคติดต่ออันตรายเป็นโรคเฝ้าระวังก็แล้ว แต่พอมันระบาดอีกก็เขียนข่าวประโคมข่าวกันอยู่นั่นแหละ สนุกดีมั้ยล่ะ กะแค่ข่าวที่ผู้ชายวัย 38 เสียชีวิต ก็เล่นเอาเป็นประเด็นใหญ่โต มันก็แค่คนตายอีกซักคนมั้ยเล่าครับ คนตายมันก็ต้องมีอยู่แล้วมั้ย(หากทำใจได้ว่าต้องอยู่ร่วมกับโควิดอย่างที่ปากว่า) แล้วเรามีความรู้สึกว่าผู้คนไม่อยากให้โควิดหายไปจากโลกนี้ เพราะจะได้อยู่ห่างๆกัน ไม่ต้องคบหากัน ไม่อยากเสียค่าใช้จ่ายเป็นเจ้ามือเลี้ยงข้าวใคร(ในบางกรณี) และเพราะโซเชียลอินเตอร์เนตนี่แหละ ที่ทำให้วังวนนี้มันไม่ยอมจบซะที เพราะผู้คนสะดวกสบาย ทำงานทำอะไรได้หลายช่องทาง เลยไม่กระตือรือร้นให้ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติ ลองย้อนไป 20-30 ปีก่อนดิ รับรองว่าจบไปนานแล้ว ใครเป็นใครติดก็ต้องใช้ชีวิตกันจริงๆแบบแนวทางที่รัฐบอกในทุกวันนี้ แต่ในความเป็นจริงคือไม่ใช่หรอก เพราะผู้คนสะดวกสบายกันเกินไป อยากหลบอยากห่างคนเพื่อไม่อยากให้ตัวเองเสียผลประโยชน์ในหลายๆเรื่อง ที่เคยเกิดขึ้นมาก่อนยุคโควิด

เรื่องใส่แมสก็เหมือนกัน เรารู้สึกว่าผู้คน(คนไทย)ก็อยากใส่แมสตลอดไปเหมือนกัน เราว่าคนที่กลัวติดห่วงตัวเองก็มีเยอะ แต่คนที่อายหน้าตัวเอง(ไม่สวยไม่หล่อ) อยากปิดบังตัวตนก็มีเยอะ ระวังเถอะพวกมิจฉาชีพจะผุดขึ้นเป็นดอกเห็ดในอนาคต

แถมเรื่องวัคซีน พวกขายแมสอีก มันเป็นเรื่องของธุรกิจมากกว่าโรคร้ายแรงแล้ว จะรู้ได้อย่างไรกันว่าที่เชื้อกลายพันธุ์ไม่จบก็อาจมาจากฝีมือพวกนี้ ตราบยังไม่โกยเงินไปจนพอใจ ก็จะต้องติดอยู่ในวังวนนี้ตลอดไป (ซึ่งก็เป็นที่พอใจของคนหลายกลุ่มที่ร่ำรวยเพราะโควิดด้วย)

โลกยุคนี้มันถึงได้มีแต่ความเสื่อมถอยลงทุกวันๆ นึกแล้วก็อดคิดถึงยุค 20-30 ปีก่อนไม่ได้ อะไรก็ลงตัวไม่ต้องมาอยู่กันหลบๆซ่อนๆกลัวๆเหมือนคุกเหมือนทาสแบบนี้ สื่อมันก็หากินไปกับการล้างสมองคนอยู่นั่นไม่จบไม่สิ้น เค้าถึงว่าโลกมันยิ่งเจริญยิ่งไปไกลเท่าไหร่ มันก็ต้องมีอะไรมาหยุดมัน ซึ่งก็ความล้ำของเนตนี่แหละ ที่มันหักล้างตัวมันเองให้โลกถดถอย