คือเราขอพูดก่อนเลยนะคะ เราไม่ใช่เด็กเรียนอะไร แฟนเราก็เช่นกัน แฟนเราเค้าโดดเรียนบางคาบ เวลาเค้าจะโดดเราก็จะฟรอมงอน โกรธ บ้างอะไรงี้ เค้าก็ง้อก็ขอโทษบ้างแหละค่ะ แต่ก็โดดอยู่ดี เค้าชอบเล่นเกมเวลาเรียน พอครูให้ทำงานก็ยังเล่นเกมอยู่ เราบอกย้ำแล้วย้ำอีกก็ยังเล่น บอกไปบางทีก็ทำบางทีก็ไม่ แล้วเค้าชอบกลับบ้านดึกค่ะ 4-5 ทุ่ม วันจันทร์-ศุกร์ เรียนก็กลับแบบนี้ วันเสาร์อาทิตย์ ทำงาน ก็กลับแบบนี้ แต่บางทีเค้าก็พูดเป็นคำพูดนะคะ บอกจะกลับ 5 ทุ่มก็กลับตรง  เราพยายามห้ามแล้วค่ะ จริงๆไม่อยากให้ามเกินไป ไม่รู้ตัวเองห้ามเกินไปมั้ย แต่เราแค่เป็นห่วง เค้าไม่นอนตอนคืนเค้าก็มานอนตอนเรียน หลับบ้างเล่นเกมบ้าง  เราเตือนทุกอย่างบอกทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็น
- เรื่องกลับบ้านช้า ห่วงเวลามาเรียนละไม่ได้ทำงาน ไม่รู้เรื่อง
-เรื่องท่อม บุหรี่ ไม่อยากให้เขากินเขาสูบ (แต่เขาก็ลดให้แล้วนะคะเรื่องท่อมา บุหรี่ไม่รู้เหมือนกันค่ะ)
-เรื่องเล่นเกม เค้าเล่นเยอะเกินไป เวลาเรียนก็เล่น งานบางทีก็ไม่ทำเพราะเล่นเกม จนบางทีเราต้องทำให้

คือทีแรกเราคิดว่ารับได้นะคะ คิดว่าเค้าคงจะทำในสิ่งที่เราบอก ฟังสิ่งที่เราบอกบ้าง แต่พอมาวันนี้เรารู้สึกเหนื่อยค่ะ ที่เป็นเหมือนเดิม เราควรจะทำไงคะ วันนี้เรารู้สึกเสียใจมากค่ะที่เค้าไม่สนใจในสิ่งที่เราบอกเลย (เราบอกให้เค้าลงมาทำงานแต่เค้าเล่นเกมอยู่บนห้อง ขนเราร้องกว่าจะเดินมานานมสกค่ะ พอลงมาก็ไม่สนใจจะทำงาน เราเลยหยิบมาทำให้ พอถามเกี่ยวกับงานก็บอกเดี๋ยวค่อยเล่นเกมต่อ) จนเราร้องไห้เลยค่ะ ไม่รู้ร้องทำไม จะบอกว่าเสียความรู้สึกก็ไม่เชิง แต่เค้าก็ไม่ได้รับรู้นะคะว่าเราร้อง เราก็บ่นเขาไปชุดนึงเหมือนเค้าจะไม่พอใจด้วยมั้งคะ ไม่แน่ใจเหมือนกันแต่การกระทำมันดูบ่งบอก