เราเลิกกับแฟนที่คบกันมา2ปี ถ้าใครเคยอ่านกระทู้เก่าๆเราจะว่าเราโง่ก็ได้นะคะ (ยอมรับตัวเอง)
หลังจากเขาบอกว่าไม่เหมือนเดิมและเขากลับไปทำนิสัยเก่าเขามีเรื่องผญ.เข้ามา แล้วความเชื่อใจจากการที่เขาห่วงโทรศัพท์ผิดปกติมันทำให้เรากลับมายั่งคิดทบทวนว่าเรารักเขาอยู่ก็จริงแต่เราอยู่ตรงนี้เราไม่มีความสุขเลย ครั้งสุดท้ายที่เราพอจริงๆคือเรากลับจากเที่ยว (อยู่ด้วยกันแต่เขาไม่คุยอะไรกับเราเลย) เรากอดเขาแล้วร้องไห้ถามเขาว่าไม่รักเราแล้วใช่ใหมด้วยความเมาด้วยปกติถ้าไม่เมาเราคงไม่กล้ากอดเขาแต่ครั้งนี้เราเมาด้วย แต่เขาก็แกะมือเราออกแล้วบอกว่าเขาไม่เหมือนเดิม น้ำเสียงเขาคือแข็งมาก เขาพูดในสิ่งที่เราผิดสิ่งที่ทำให้เขาไม่เหมือนเดิม เรื่องคือเราออกไปกินช้าวกับพวกพี่ที่ทำงานแล้วเขาโทรมาเราไม่ได้รับ พอเรารับตอนนั้นค่อฝนตกหนักเราก็อยู่ในปั้มเรารับสายแบบวิดีโอคอลตอนนั่นค่อเขาก็เริ่มมีอารมณ์แล้ว เราก็ให้ดูรอบๆ เขาก็เลยบอกห้ามวางสายแล้วให้กลับเลย (ตอนนั่นเขาไปทำงานต่างจังหวัดเลยไม่ได้อยู่ด้วยกัน) เราบอกฝนตกหนักมากยังกลับไม่ได้เรามารถมอไซค์คือมันตกหนักจริงๆจนน้ำท่วม แต่เขาก็บังคับเราให้กลับเราก็ยอมค่ะจะตากฝนกลับเลยเอาโทรศัพท์หย่อนลงในกระเป๋าเพราะกลัวมันเปียกแต่ตอนที่หย่อนลงกระเป๋ามันน่าจะไปโดนปุ่มกดวางสายค่ะ แฟนเราเขาโกรธมากเราก็บอกแล้วว่าเราไม่ได้วางจะให้เราถือด้วยขับรถด้วยก็ไม่ได้ฝนก็ตกหนัก อันนี้คือเรื่องที่ทำให้เขาบอกว่าไม่เหมือนเดิมนะคะ ย้อนไปตรงเรากอดเขาแล้วร้องไห้แล้วถามเขาว่าไม่รักกันแล้วเหรอ ทำไมตอนเขาทำผิด เราก็ไม่เหมือนเดิมแต่เราถึงยอมให้อภัยเขาได้ บางอย่างเราไม่ผิดเราก็ยังยอมให้เขาได้ ทำไมเรื่องแค่นี้เขาเฉยชากับเราได้เลย ไม่ฟังที่เราอธิบายเลยด้วยซ้ำ เขาบอกเขาไม่อยากฟัง เราร้องไห้ทั่งคืนตื่นมาเราไม่เห็นเขาค่ะ พอเราตื่นมาเราก็ทักไปหาเขาว่าตกลงไม่รักกันแล้วใช่ใหม ถ้าไม่รักกันแล้วหนูจะไปจากนี้เองหนูจะไปหาที่อยู่เอง เขาไม่ตอบค่ะ แต่เชากลับตอบแค่ว่าไม่เหมือนเดิม เราเลยลอกว่าถ้าพี่ไม่ตอบคือพี่ไม่ได้รักหนูแล้วนะงั้นเราเลิกกันนะ คือเราไม่ได้อยากเลิกนะแต่การกระทำเขามันบีบให้เราต้องพูดแบบนี้ พอเราออกมาจากตรงนั่น5เดือนแล้วเขาทักถามเราว่าเรื่องเตียงนอนที่ผ่อนอยู่จะเอาไงคือพอเรามาอยู่ด้วยกันเราผ่อนเตียงค่ะเป็นชื่อเรา พอเราออกมาเราก็ไม่เอาค่ะ แล้วยังผ่อนต่อให้เขาแล้วบอกเขาว่าถือว่าการผ่อนเตียงนี้เป็นการใช้หนี้ให้พี่นะถ้าหนูเคยเอาเงินพี่มาการผ่อนเตียงนี้หนูถือว่าใช้หนี้ และพอผ่านมาเขาก็ทักมาว่าให้เอาเอกสารไปฝากไว้ให้หน่อยเป็นเอกสารรถตอนเราออกมาเราหยิบโดนซองเอกสารเขามาด้วย เราก็เลยบอกเดียวเราเอาไปฝากที่ใต้ตึกให้นะพอไปฝากเราไปเล่นกับหมาที่ใต้ตึกที่เราเคยเล่นเลยเจอเจ้าของตึกด้วยเลยเลยฝากเขาไว้ เขาก็ถามว่าไปอยู่ไหน ทำงานยุที่เดิมเหรอ แล้วมีคำนึงที่เค้าพูดแล้วยุๆเราก็ร้องคือเค้าบอกว่าไม่ไหวก็กลับมาเราร้องให้จริงๆ เราจะกลับมาได้ไงในเมื่อไม่เคยพูดเลยว่าต้องการเรา เขาบอกว่าแฟนเราก็เห็นเศร้าอยู่2-3 วันนั่งกินเหล้าใต้ตึก เราฟะงจากที่เจ้าของหอพูดเราก็ร้องไห้แต่เรานึกถึงทุกการกระทำทำเขาที่เคยทำกับเราเราเจ็บมากกว่า เรางง เราสับสน แต่ก่อนที่เราจะออกมาพอเราเห็นเขาลงรูปมีโบว์ผญ ติดมามันก็ยิ่งทำให้เราคิดว่าต้องมูฟออนจริงๆ ต้องเดินไปข้างหน้าเพราะเรากลับมาหาเขามันหลายรอบเกินไปแล้วแล้วสุดท้ายจบแบบเดิม เราไม่รู้นะคะว่าเขายังรักเราใหมหรือเขามีใครใหม เราแค่อยากมูฟออนค่ะ เราไม่อยากร้องไห้ ทุกวันนี้พอเราเริ่มนึกถึงเค้าเราก็จะบอกตัวเองว่าดูสิ่งเขาทำกับคนที่ยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อเค้าซิ่ และบอกตัวเองให้ยอมรับความจริง เราจะขอวิธีมูฟออนที่ทำแล้วเราก้าวไปข้างหน้าได้จริงๆ ได้สักที (กราบขอร้องอย่าด่าเราเลยนะคะ)
อยากมูฟออนค่ะ
หลังจากเขาบอกว่าไม่เหมือนเดิมและเขากลับไปทำนิสัยเก่าเขามีเรื่องผญ.เข้ามา แล้วความเชื่อใจจากการที่เขาห่วงโทรศัพท์ผิดปกติมันทำให้เรากลับมายั่งคิดทบทวนว่าเรารักเขาอยู่ก็จริงแต่เราอยู่ตรงนี้เราไม่มีความสุขเลย ครั้งสุดท้ายที่เราพอจริงๆคือเรากลับจากเที่ยว (อยู่ด้วยกันแต่เขาไม่คุยอะไรกับเราเลย) เรากอดเขาแล้วร้องไห้ถามเขาว่าไม่รักเราแล้วใช่ใหมด้วยความเมาด้วยปกติถ้าไม่เมาเราคงไม่กล้ากอดเขาแต่ครั้งนี้เราเมาด้วย แต่เขาก็แกะมือเราออกแล้วบอกว่าเขาไม่เหมือนเดิม น้ำเสียงเขาคือแข็งมาก เขาพูดในสิ่งที่เราผิดสิ่งที่ทำให้เขาไม่เหมือนเดิม เรื่องคือเราออกไปกินช้าวกับพวกพี่ที่ทำงานแล้วเขาโทรมาเราไม่ได้รับ พอเรารับตอนนั้นค่อฝนตกหนักเราก็อยู่ในปั้มเรารับสายแบบวิดีโอคอลตอนนั่นค่อเขาก็เริ่มมีอารมณ์แล้ว เราก็ให้ดูรอบๆ เขาก็เลยบอกห้ามวางสายแล้วให้กลับเลย (ตอนนั่นเขาไปทำงานต่างจังหวัดเลยไม่ได้อยู่ด้วยกัน) เราบอกฝนตกหนักมากยังกลับไม่ได้เรามารถมอไซค์คือมันตกหนักจริงๆจนน้ำท่วม แต่เขาก็บังคับเราให้กลับเราก็ยอมค่ะจะตากฝนกลับเลยเอาโทรศัพท์หย่อนลงในกระเป๋าเพราะกลัวมันเปียกแต่ตอนที่หย่อนลงกระเป๋ามันน่าจะไปโดนปุ่มกดวางสายค่ะ แฟนเราเขาโกรธมากเราก็บอกแล้วว่าเราไม่ได้วางจะให้เราถือด้วยขับรถด้วยก็ไม่ได้ฝนก็ตกหนัก อันนี้คือเรื่องที่ทำให้เขาบอกว่าไม่เหมือนเดิมนะคะ ย้อนไปตรงเรากอดเขาแล้วร้องไห้แล้วถามเขาว่าไม่รักกันแล้วเหรอ ทำไมตอนเขาทำผิด เราก็ไม่เหมือนเดิมแต่เราถึงยอมให้อภัยเขาได้ บางอย่างเราไม่ผิดเราก็ยังยอมให้เขาได้ ทำไมเรื่องแค่นี้เขาเฉยชากับเราได้เลย ไม่ฟังที่เราอธิบายเลยด้วยซ้ำ เขาบอกเขาไม่อยากฟัง เราร้องไห้ทั่งคืนตื่นมาเราไม่เห็นเขาค่ะ พอเราตื่นมาเราก็ทักไปหาเขาว่าตกลงไม่รักกันแล้วใช่ใหม ถ้าไม่รักกันแล้วหนูจะไปจากนี้เองหนูจะไปหาที่อยู่เอง เขาไม่ตอบค่ะ แต่เชากลับตอบแค่ว่าไม่เหมือนเดิม เราเลยลอกว่าถ้าพี่ไม่ตอบคือพี่ไม่ได้รักหนูแล้วนะงั้นเราเลิกกันนะ คือเราไม่ได้อยากเลิกนะแต่การกระทำเขามันบีบให้เราต้องพูดแบบนี้ พอเราออกมาจากตรงนั่น5เดือนแล้วเขาทักถามเราว่าเรื่องเตียงนอนที่ผ่อนอยู่จะเอาไงคือพอเรามาอยู่ด้วยกันเราผ่อนเตียงค่ะเป็นชื่อเรา พอเราออกมาเราก็ไม่เอาค่ะ แล้วยังผ่อนต่อให้เขาแล้วบอกเขาว่าถือว่าการผ่อนเตียงนี้เป็นการใช้หนี้ให้พี่นะถ้าหนูเคยเอาเงินพี่มาการผ่อนเตียงนี้หนูถือว่าใช้หนี้ และพอผ่านมาเขาก็ทักมาว่าให้เอาเอกสารไปฝากไว้ให้หน่อยเป็นเอกสารรถตอนเราออกมาเราหยิบโดนซองเอกสารเขามาด้วย เราก็เลยบอกเดียวเราเอาไปฝากที่ใต้ตึกให้นะพอไปฝากเราไปเล่นกับหมาที่ใต้ตึกที่เราเคยเล่นเลยเจอเจ้าของตึกด้วยเลยเลยฝากเขาไว้ เขาก็ถามว่าไปอยู่ไหน ทำงานยุที่เดิมเหรอ แล้วมีคำนึงที่เค้าพูดแล้วยุๆเราก็ร้องคือเค้าบอกว่าไม่ไหวก็กลับมาเราร้องให้จริงๆ เราจะกลับมาได้ไงในเมื่อไม่เคยพูดเลยว่าต้องการเรา เขาบอกว่าแฟนเราก็เห็นเศร้าอยู่2-3 วันนั่งกินเหล้าใต้ตึก เราฟะงจากที่เจ้าของหอพูดเราก็ร้องไห้แต่เรานึกถึงทุกการกระทำทำเขาที่เคยทำกับเราเราเจ็บมากกว่า เรางง เราสับสน แต่ก่อนที่เราจะออกมาพอเราเห็นเขาลงรูปมีโบว์ผญ ติดมามันก็ยิ่งทำให้เราคิดว่าต้องมูฟออนจริงๆ ต้องเดินไปข้างหน้าเพราะเรากลับมาหาเขามันหลายรอบเกินไปแล้วแล้วสุดท้ายจบแบบเดิม เราไม่รู้นะคะว่าเขายังรักเราใหมหรือเขามีใครใหม เราแค่อยากมูฟออนค่ะ เราไม่อยากร้องไห้ ทุกวันนี้พอเราเริ่มนึกถึงเค้าเราก็จะบอกตัวเองว่าดูสิ่งเขาทำกับคนที่ยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อเค้าซิ่ และบอกตัวเองให้ยอมรับความจริง เราจะขอวิธีมูฟออนที่ทำแล้วเราก้าวไปข้างหน้าได้จริงๆ ได้สักที (กราบขอร้องอย่าด่าเราเลยนะคะ)