https://84000.org/tipitaka/read/m_siri.php?B=34&siri=16 พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๔ พระอภิธรรมปิฎกเล่มที่ ๑  ธรรมสังคณีปกรณ์   ๑. จิตตุปปาทกัณฑ์ กุศลบท กามาวจรกุศลจิต กุศลจิ

สงสัยเหลือเกินว่า จิต 17ขณะที่เกิดในอติมหันตารมณ์นั้นเป็นเชาวนะจิตเสีย7 ขณะนั้นได้มีกล่าวไว้ในพระไตรปิฎกหรือเปล่าครับถ้ามีกล่าวไว้ก็สงสัยต่อว่าทำไมเชวนะจิตถึงต้องเกิดซ้ำๆกันถึง 7ขณะจะมากหรือน้อยกว่านี

ทำไมถึงไม่มีสงฆ์ที่มาจากมหานิกายบ้างครับ  ทำไมธรรมยุติถึงชอบตัดหน้าตลอดครับ ไม่ผลัดกันเป็นบ้างครับ

ผู้ที่ตรัสรู้แล้ว เขาไม่พูดหรอกว่า เขารู้อะไร เมื่อธรรมทั้งหลายได้ถูกถ่ายทอดไปแล้ว สิ่งที่เรียกว่า ธรรม จะเป็นธรรมไปได้อย่างไร สิ่งที่ว่า ไม่มีธรรม นั่นแหล

ท่านผู้รู้ช่วยอธิบายด้วยครับ