จากที่แม่ขอเงิน 4 พัน แต่เรายังไม่ได้บอกว่าจะให้หรือไม่
ตอนเย็นแม่ก็หาเรื่องเราว่า ที่ของแม่ที่เราถมดินไว้เมื่อไหร่จะทำบ้าน (แม่ยังไม่โอนให้ )
เราบอกว่า เราจะออกรถก่อน ค่อยทำบ้าน คงอีกประมาณ 4-5 ปี
พอตอนเช้า แม่ก็มาพูดว่า ยังไงแม่ก็ตายก่อนพ่ออยู่แล้ว แม่ตายก็ได้เงินไม่น้อยมรดกแม่ก็เป็นของลูกหมดแหละ ก่อนแม่ตายก็สนใจความต้องการของแม่บ้าง ฟังแม่บ้าง (ทั้งๆที่ฟังมาตลอด)
บอกเราไปฟังแต่สามีมากเกินไป เลิกกันไปมันก็เป็นแค่คนอื่น ฟังพ่อแม่บ้าง
(จะให้เราฟังแต่แม่ที่มีแต่จะเอาเงินจากเรา แทนที่จะฟังสามีผู้ที่หาเงินมาให้แม่ใช้ช่วยกันหรอ)
ตอนที่เราจะทำบ้านตอนนั้นเราขอให้แม่โอนที่ให้เพื่อจะไปทำเรื่องกู้ไว้ แม่ก็ไม่ให้บอกว่ายังไม่อยากให้บอกว่าเราไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้ ไม่ไว้ใจจะให้ตอนที่แกแก่แล้วจริงๆ
เรากับสามีก็เลย คิดว่างั้นไม่ทำรอให้แม่พร้อมให้เมื่อไหร่ค่อยว่ากันอีกที
เลยตัดสินใจว่าถ้างั้นเราออกรถกันก่อน ทำสิ่งที่มันสามารถตัดสินใจทำกันเองได้
(ทุกวันนี้สามีก็ค่อยซัพพอร์ตครอบครัวฝั่งเราทุกอย่าง ไม่ได้ส่งเสียเงินให้ทางบ้านเขาเลยด้วยซ้ำ สงสารสามีมากที่ต้องอดทนกับครอบครัวแบบเรา )

เรารู้สึกมาตลอดว่า
แม่พยามยามเอาเงินจากเราไปสร้างความมั่นคงให้กับตัวแกเอง ไม่สนว่าเราจะมีเงินกันหรือไม่ ขอแค่ให้ตัวแกเองมีเงิน
ไม่รู้ว่าแม่หวังดีจริงๆ หรือ แม่เอาแต่ตัวเอง

(บอกก่อนว่า เราดูแลค่าใช้จ่ายในบ้างทุกอย่าง ให้เงินเดือนแม่ แม่อยากได้เงินว่าแต่ขอเราก็ให้ ดูแลค่าทำนา ค่าเลี้ยงวัว เวลาแกขายเราก็ไม่เคยขอส่วนแบ่ง)