ในวันที่เรามีทิ่ดินเป็นของตัวเอง ความฝันหลายๆ อย่างก็เกิดขึ้นมาตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มทำอะไรเลย เราสองคนเคยคิดกันเล่นๆว่าอยากทำโฮมสเตย์ ทั้งๆที่ไม่เคยมีประสบการณ์ไปพักที่โฮมสเตย์เหมือนกัน
ตอนแรกคิดว่าจะ ใช้ห้องนอนชั้นสองของตูบทำโฮมสเตย์ เพราะขอบหน้าต่างเตี้ย สามารถมองเห็นวิวได้ไกล แต่ก็ไม่รู้คนที่มาพักจะรู้สึกชอบเหมือนเรามั๊ย
ส่วนห้องที่ทำใหม่ 2 ห้อง เราตั้งใจทำให้มีความรู้สึกเหมือนได้มานอนบ้าน  เรานอนเอง 1 ห้อง อีกห้องเราเรียกว่าห้องสำหรับแขก อีกอย่างตอนที่เราทำบ้านเราตั้งใจไม่ติดแอร์ แต่ว่าที่สวนอากาศค่อนข้างร้อน แล้วเค้าจะทนได้เหมือนเรามั๊ย
เรื่องอาหารก็สำคัญ  เราสองคน ทำกับข้าวไม่เก่ง กินกันง่ายๆ แต่คนที่จะพักกับเรา เค้าจะชอบทานเหมือนเรารึเปล่า
และสุดท้ายที่เราคุย แล้วต้องสะดุดอยู่ตรงนี้ก็คือ มาแล้วทำอะไรกันดี เค้าจะเบื่อมั๊ย ผลผลิตก็ยังไม่มีให้เก็บมากนัก ปีใหม่ 2023 ที่จะถึงนี้เรากลับบ้านพอดี ก็แอบชวนแฟนเล่นๆ ว่าเราลองให้คนมาพักดีมั๊ย กางเต้นท์ก็ได้นะ เพราะอากาศดีช่วงหน้าหนาว เพื่อนๆคิดว่าจะมีใครมามั๊ยคะ
เราคุยเรื่องนี้กันตลอด ว่าเราพร้อม หรือ เหมาะที่จะเป็นโฮมสเตย์จริงๆมั๊ย เพราะสุดท้ายแล้ว เราคิดว่าการทำโฮมสเตย์ไม่ใช่แค่การมีที่พักเพียงอย่างเดียว
ปัจจุบันนี้เราว่าจะโฟกัสไปที่การทำสวนและ ออกแบบพื้นที่ปลูกผัก เพื่อให้มั่นใจว่าเรามีผัก เพียงพอที่จะใช้ในการผลิตไส้อั่วของเรา
เพราะสุดท้ายแล้ว พนักงานกินเงินเดือน จะต้องมีวันเกษียร เราเลยต้องหาอาชีพหลังเกษียรรองรับ ส่วนการทำโฮมสเตย์ ก็ยังไม่ล้มเลิก ก็คงจะคุยต่อไปอีกเรื่อยๆ
หลังจากวันนี้ คงต้องเริ่มปลูกต้นไม้ให้มากขึ้นแล้วละค่ะ ต่อให้ฝนแล้ง ดินแห้ง หรือ หญ้าเยอะ ถ้าเราตั้งใจ และ เดินต่อไปไม่หยุด ยังไง เราต้องเห็นการเปลี่ยนแปลงค่ะ