เช่น   ไทย ของถูก ของกิน ค่าเดินทาง หลัก10   โทสับ  หลักหมื่น  20,000     บ้านหลักล้าน  ซึ่งค่อนข้างดูสมเหตุสมผล  ของถูกก็หน่วยต่ำสุดที่ 1บาท  บ้านก็หลักล้าน คือของแพงสุดก็จะล้านขึ้นเป็นต้นไป พอเริ่มมากกว่าล้าน ก็จะเริ่มเรียกยากขึ้น ไม่ค่อยได้เห็น เห็นแต่ในบัญชี การบันทึกมูลค่าทรัพย์สิน ธุรกิจ 

เมกา  มีถูกคือ 0.99  หรือต่ำกว่านั้นด้วย เป็นอีกคำเรียกที่ตำ่กว่าดอลลาร์ เหมือนสตางค์ในไทย     ของกิน 1 $ ขึ้นไป  มือถือ 699  บ้านไม่ทราบ น่าจะหลักแสนดอลขึ้น  ซึ่งก็ฟังดูok โทสับหลักร้อยเอง ตั้งหลักร้อย ไม่ถึงพันด้วยซ้ำ  เหมือนว่าของพวกนี้คือไม่ใช่ของแพง   ของแพงจะเป็นพวกบ้าน ที่ดิน ที่แสนขึ้นไป สามารถต่อหน่วยขึ้นไปอีกเยอะ ในเลข ในยอดสินทรัย์ ยอดบันทึกมูลค่าธุรกิจต่างๆ ไม่ต้องอ่านหน่วยเยอะให้ยาก

แต่เคยได้ยิน ของ เกาหลี ญี่ปุ่น  ทำไมเริ่มที่  100 เยน   เกาหลี 1000วอน ก็แค่ 26บาท 1000วอนเกา ซื้อข้าว ซื้อไข่ไก่3ฟองได้
ขนาดเกาหลีเป็นประเทศที่ค่าเงินสูง ทำไมตั้งหลักหน่วยขึ้นไปสูงกว่าไทย ญี่ปุ่นมาก หรือว่าเขามีคำเรียกเงินที่ต่ำกว่า วอนลงไปอีก?

ลาวก็ตั้งหน่วยสูง 1ล้านกีบ คือเทียบกับไทย คือหลักพัน คือ ค่าเช่าห้อง   แล้วราคาบ้านจะเรียกร้อยล้าน พอบันทึกมูลค่าบัญชี ธุรกิจต่างๆ จะขึ้นไปกี่พันล้านๆๆๆอีก จะงงมาก555
 เวียดนามก็หน่วยสูงเหมือนลาว