สองสามวันก่อน เราได้กลับบ้านหลังเลิกเรียน วิทลัยเราอยู่ไกลจากบ้านจึงต้องพักอยู่หอห่างไกลบ้าน เรากลับบ้านทุกวันศุกร์เเละกลับหอทุกวันอาทิตย์  ทำให้เรารู้สึกว่าทุกครั้งที่กลับบ้านไป จะรู้สึกเหินห่างจากบ้านออกมาเรื่อยๆ เรารู้สึกว่าอยู่บ้านเเล้วมีความสุข    เเต่สองสามวันนี้ที่เรากลับบ้านไป เรารู้สึกเหมือนเป็นคนนอกครอบครัว เห็นที่บ้านเค้าหยอกล้อคุยเล่นกัน เรากลับรู้สึกน้อยใจที่เขามีความสุข เรารู้สึกเศร้า เบื่อหน่ายกับตัวเอง
เรากลับมาหอ   ก็รู้สึกว่าเริ่มห่างเหินจากเพื่อนเช่นกัน เราเริ่มตีตัวออกห่างจากคนรอบข้าง เพราะรู้สึกว่าเวลาเราอยู่กับเพิ่อน เพื่อนน่าจะรำคาญเรามันเป็นความรู้สึกอย่างนั้น เรารู้สึกว่าเบื่อๆกับ ทุกอย่าง อยากอยู่คนเดียว เราต้องทนเก็บความรู้สึกไว้คนเดียวมาตลอด มันอึดอัดมากเลย  
   อีกเรื่องนึง คือวิทลัยเรามีการเเข่งขันทักษะที่ต่างจังหวัด เพื่อนเราไปทั้งห้องเลยเหลือเราคนเดียว จารย์ถามทำไมไม่ไปด้วยเราเองก็ตอบไม่ถูก คือเราช่วงนี้รู้สึกอึดอัดเวลาพอเจอคนเยอะๆ เราจะรู้สึกสับสนมึนๆ เราไม่รู้ว่าเราเป็นโรคไม่เข้าสังคมรึเปล่า เเต่สาเหตุที่เราไม่อยากไปก็เพราะเป็นเเบบนี้  
    เมื่อก่อนเราเคยเป็นซึมเศร้านะคะเพราะทะเลาะกับครอบครัวบ่อย เเต่ดีขึ้นมาหลายเดือนเเล้ว เเต่ช่วงนี้เริ่มรู้สึกเศร้า รู้สึกหดหู่อีกเเล้ว ช่วงนี้ไม่มีเรื่องทะเลาะกับที่บ้านนะคะเเต่เป็นความรู้สึก