คือต้องเล่าก่อนว่าเรามักจะคุ้นๆเวลาเราไปสถานที่ต่างๆ ที่เราไม่เคยไปคุ้นๆว่าเราเคยฝันว่ากำลังทำสิ่งๆนี้อยู่คล้ายๆเดจาวูอะค่ะ เเต่ก็ไม่ได้คิดว่าตัวเองเเปลกเพราะก็มีคนเป็นเหมือนเราเหมือนกัน
คือเหตุการณ์นี้มันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อเดือนนี้ไม่กี่วันนี้เเละ2เรื่องนี้เกิดไล่เลี่ยกันเลย
เรื่องเเรกนะคะเป็นเรื่องของน้องข้างบ้านรู้จักกันมานั่งกินเบียร์ด้วยกันคือเราก็รู้นะคะว่าน้องมีเเฟนเเล้วเราก็มีเเฟนเเล้ว คือมันมีความรู้สึกเข้ามาว่า
"ไม่นานจะได้เลิกกับเเฟนเเต่ฝั่งเราเนี่ยไม่ได้เลิกนะคะ
น้องข้างบ้านจะเลิกกับเเฟน "
เเต่มันเป็นความรู้สึกนะคะไม่ได้เห็นภาพ ตอนที่เรารู้สึกเราก็ไม่ได้คิดอะไรตอนเเรกว่าจะบอกน้องว่า รู้สึกเเบบนี้เเต่จะบอกเเบบเล่นๆเเต่ก็ไม่ได้บอกเพราะเราก็ไม่ได้สนใจ จนลืมความคิดที่จะบอกไปหลังจากนั้นประมาณ2-3วันน้องก็มาคุยกับเราว่าอกหักเพิ่งเลิกกับเเฟน มันเลยทำให้เรานึกถึงวันนั้นที่เรารู้สึก เราก็เลยเล่าให้น้องฟังว่าพี่รู้สึกเเบบนี้เเต่ไม่ได้บอก
เรื่องที่สองนะคะ ตอนนั้นเรากับเเฟนทะเลาะกันอยู่ทะเลาะกันได้วันนึงเเบบไม่คุยกันเลยอยู่ด้วยกันก็ไม่พูดไม่คุยกัน ตอนนั้นมันก็มีความรู้สึกเข้ามาว่า "เดี๋ยวจะได้คุยกันในเรื่องปัญหาที่เกิดขึ้น เเต่เเฟนจะเป็นฝ่ายคุยกับเราก่อน เเละจะค่อยๆดีขึ้นเรื่อยๆ "ตอนนั้นยังคิดว่าเเฟนจะคุยกับเราได้ยังไงเพราะเเฟนเป็นคนไม่ค่อยพูดเป็นอะไรจะไม่ค่อยพูดมีเเต่เราที่ถามตลอดเเละหลังจากนั้น1วัน เเฟนกลับมาจากทำงาน เเฟนก็เริ่มคุยกับเราก่อนจริงๆ คุยเรื่องปัญหา
เเต่ก่อนหน้านั้นทั้งวันในข้อความก็ไม่มีการคุยกันนะคะ
เราไม่สามารถรู้วันเวลาที่จะเกิดได้ เเต่มันเป็นรู้สึกที่ชัดมาก
เเต่เรามีความรู้สึกนะคะว่าเราไม่ได้อยู่คนเดียวตั้งเเต่เด็ก เเล้วรู้สึกว่ามีคนคอยบอกเรื่องราวในชีวิตเเต่จะเป็นความรู้สึกซึ่งเราสามารถรู้ได้ว่าสิ่งนั้นคืออะไร หรืออย่างเวลาเราเสียใจหรือร้องไห้ก็จะมีความรู้สึกที่บอกเราว่าเราไม่ได้อยู่คนเดียว
เราไม่รู้ว่าที่เราเป็นมันคืออะไรใครที่รู้หรือว่าใครที่เป็นเเบบเราช่วยบอกเราทีว่าสิ่งนี้มันคืออะไรอะค่ะเเต่เราไม่ได้มโนหรือว่าเราไม่ได้บ้านะคะ เรามีสติอยู่ตลอดเวลา
เรารู้สึกเหมือนมีลางสังหรณ์บอกเหตุการณ์ในอนาคตเเต่จะเป็นความรู้สึกเข้ามา มีใครเป็นเเบบนี้บ้างไหมคะ
คือเหตุการณ์นี้มันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อเดือนนี้ไม่กี่วันนี้เเละ2เรื่องนี้เกิดไล่เลี่ยกันเลย
เรื่องเเรกนะคะเป็นเรื่องของน้องข้างบ้านรู้จักกันมานั่งกินเบียร์ด้วยกันคือเราก็รู้นะคะว่าน้องมีเเฟนเเล้วเราก็มีเเฟนเเล้ว คือมันมีความรู้สึกเข้ามาว่า
"ไม่นานจะได้เลิกกับเเฟนเเต่ฝั่งเราเนี่ยไม่ได้เลิกนะคะ
น้องข้างบ้านจะเลิกกับเเฟน "
เเต่มันเป็นความรู้สึกนะคะไม่ได้เห็นภาพ ตอนที่เรารู้สึกเราก็ไม่ได้คิดอะไรตอนเเรกว่าจะบอกน้องว่า รู้สึกเเบบนี้เเต่จะบอกเเบบเล่นๆเเต่ก็ไม่ได้บอกเพราะเราก็ไม่ได้สนใจ จนลืมความคิดที่จะบอกไปหลังจากนั้นประมาณ2-3วันน้องก็มาคุยกับเราว่าอกหักเพิ่งเลิกกับเเฟน มันเลยทำให้เรานึกถึงวันนั้นที่เรารู้สึก เราก็เลยเล่าให้น้องฟังว่าพี่รู้สึกเเบบนี้เเต่ไม่ได้บอก
เรื่องที่สองนะคะ ตอนนั้นเรากับเเฟนทะเลาะกันอยู่ทะเลาะกันได้วันนึงเเบบไม่คุยกันเลยอยู่ด้วยกันก็ไม่พูดไม่คุยกัน ตอนนั้นมันก็มีความรู้สึกเข้ามาว่า "เดี๋ยวจะได้คุยกันในเรื่องปัญหาที่เกิดขึ้น เเต่เเฟนจะเป็นฝ่ายคุยกับเราก่อน เเละจะค่อยๆดีขึ้นเรื่อยๆ "ตอนนั้นยังคิดว่าเเฟนจะคุยกับเราได้ยังไงเพราะเเฟนเป็นคนไม่ค่อยพูดเป็นอะไรจะไม่ค่อยพูดมีเเต่เราที่ถามตลอดเเละหลังจากนั้น1วัน เเฟนกลับมาจากทำงาน เเฟนก็เริ่มคุยกับเราก่อนจริงๆ คุยเรื่องปัญหา
เเต่ก่อนหน้านั้นทั้งวันในข้อความก็ไม่มีการคุยกันนะคะ
เราไม่สามารถรู้วันเวลาที่จะเกิดได้ เเต่มันเป็นรู้สึกที่ชัดมาก
เเต่เรามีความรู้สึกนะคะว่าเราไม่ได้อยู่คนเดียวตั้งเเต่เด็ก เเล้วรู้สึกว่ามีคนคอยบอกเรื่องราวในชีวิตเเต่จะเป็นความรู้สึกซึ่งเราสามารถรู้ได้ว่าสิ่งนั้นคืออะไร หรืออย่างเวลาเราเสียใจหรือร้องไห้ก็จะมีความรู้สึกที่บอกเราว่าเราไม่ได้อยู่คนเดียว
เราไม่รู้ว่าที่เราเป็นมันคืออะไรใครที่รู้หรือว่าใครที่เป็นเเบบเราช่วยบอกเราทีว่าสิ่งนี้มันคืออะไรอะค่ะเเต่เราไม่ได้มโนหรือว่าเราไม่ได้บ้านะคะ เรามีสติอยู่ตลอดเวลา