เอาแบบเนื้อๆ เลยคือ
มีญาติมาอาศัยอยู่ในบ้านด้วยค่ะ ซึ่งญาติอ่ะเจอปัญหาชีวิต มรสุมค่อนข้างหนัก
ซึ่ง จขกท. รับบทคนซัพพอร์ทค่ะ สงสารและเห็นใจมาก ซึ่งญาติคนนี้ไม่สามารถเข้ากับญาติคนอื่นได้เลย เพราะเป็นลูกคนเล็ก อาจจะค่อนข้างเอาแต่ใจ
และเป็นคนที่มีอิสรภาพทางการเงิน เป็นที่พึ่งตรงนี้ให้กับญาติๆ คนอื่น
เลยสามารถอยู่เหนือคนอื่นได้ แม้ว่าจะอายุน้อยกว่า พอจะนึกออกเนอะ
ซึ่งญาติก็ค่อนข้างติด จขกท. เพราะอย่างที่บอกค่ะ เราปลอบใจ ดูแลเอาใจใส่ ตามใจเขา ดูแลหาข้าวหาปลาให้กิน
และไม่เคยไปรบกวนอะไรเขา
ไม่เคยคิดจะไปสร้างความเหนื่อยใจให้เขาล่ะค่ะ
เรามองเห็นภาพเลยค่ะ ว่าถ้าไปรบกวนหรือทำอะไรให้ น่าจะยาว
แต่จนแล้วจนรอด... .
พอมาอยู่ด้วยกันจริงๆ เจอปัญหาจนได้ค่ะ
หลายรอบแล้ว แต่เราเป็นคนที่ไม่คิดอะไร
เรื่องว่าโดนแม่เราบ่น เกี่ยวกับพฤติกรรมการใช้ชีวิต การใช้เงิน แม้กระทั่งการแต่งตัว คือก็เฉยๆ ไม่ได้เอะใจอะไร
จนเมื่อเช้า หนักหน่วงมาก
แม่ จขกท. เหน็บเจ็บมาก
แม่บอก"ทำงานไปจนตาย ก็ไม่มีอะไรเป็นของตัวเองหรอก สอนอะไรไม่ได้ แก่แต่ตัว"......
ก็รับฟังค่ะ ไม่ได้จะมีอารมณ์ไปเถียงอะไรใครหรอกค่ะ คือบางทีก็เหนื่อยเนอะ
ใส่รองเท้ากำลังจะออกจากบ้าน
พ่อเดินมาบอกว่า อย่าไปคิดมากนะ
แม่ก็เป็นแบบนี้ แกก็รู้ หูเบา ใครบอกอะไรก็ตามเค้า
แล้วก็ไม่ต้องไปบ่นญาตินะ เค้าว่าง เค้าเลยชวนแม่เอ็งคุย เพราะเค้าเป็นคนแบบนี้ไง ชีวิตเค้าเลยพัง ไม่มีใครยุ่ง พอไม่มีใครยุ่ง เค้าเลยมาลงที่เอ็งนี่ไง
แต่หลักๆ คงเป็นห่วงเอ็ง
.....ให้คิดแบบนี้ พ่อกล่าว
ตามหัวข้อกระทู้สนทนาค่ะ
ใครมีอะไรจะแนะนำ จขกท.มั้ย เราควรจัดการอะไรก่อนดี เพราะอย่างที่บอกว่า
เราไม่ได้ไปทำใครเดือดร้อนนะ ในการดำเนินชีวิตเรา ตามจริงคือก็ไม่เคยไปก้าวก่ายชีวิตใครเลยด้วย แล้วที่สำคัญนะ
ที่สำคัญเลยคือ เราทำดี คิดดี ซัพพอร์ทเค้าทุกวิถีทาง เพื่อให้เค้าสงบสุข....
แต่สิ่งที่กลับมาตอนนี้....
เริ่มปวดหัวค่ะ ยอมรับ บางทีก็ไม่เข้าใจ
และเข้าไม่ถึงจิตใจแต่ละคน
รัก ห่วง ใคร เราก็อยากเห็นคนนั้นมีความสุข มีรอยยิ้มนะ
รัก ห่วง แต่ชอบเห็นคนนั้นมีปัญหา มีความกังวล หรือแม้กระทั่งตอกย้ำ
มันใช่ความรักความห่วงใยหรอ บางทีแอบ งง
เราบอกคนอื่นเสมอค่ะ ไม่ว่าใคร
ว่าชีวิตคนเราอ่ะ อย่าให้มันกดดัน หรือเหนื่อยมากจนเกินไป มันจะไม่มีความสุข
ให้ตั้งอยู่บนความพอดี
(บอกญาติเราด้วยนะ)
แต่ตอนนี้ คนที่ฟังคำพูดพวกนี้ของเรา กำลังทำให้เราเหนื่อยใจค่ะ ยอมรับ
ใครมีอะไรอยากบอก หรือแนะนำเรามั๊ยคะ เรายินดีอ่านค่ะ
จัดการยังไงกับญาติที่ว่างมาก แล้วค่อยปั่นประสาทให้เราปวดหัว
มีญาติมาอาศัยอยู่ในบ้านด้วยค่ะ ซึ่งญาติอ่ะเจอปัญหาชีวิต มรสุมค่อนข้างหนัก
ซึ่ง จขกท. รับบทคนซัพพอร์ทค่ะ สงสารและเห็นใจมาก ซึ่งญาติคนนี้ไม่สามารถเข้ากับญาติคนอื่นได้เลย เพราะเป็นลูกคนเล็ก อาจจะค่อนข้างเอาแต่ใจ
และเป็นคนที่มีอิสรภาพทางการเงิน เป็นที่พึ่งตรงนี้ให้กับญาติๆ คนอื่น
เลยสามารถอยู่เหนือคนอื่นได้ แม้ว่าจะอายุน้อยกว่า พอจะนึกออกเนอะ
ซึ่งญาติก็ค่อนข้างติด จขกท. เพราะอย่างที่บอกค่ะ เราปลอบใจ ดูแลเอาใจใส่ ตามใจเขา ดูแลหาข้าวหาปลาให้กิน
และไม่เคยไปรบกวนอะไรเขา
ไม่เคยคิดจะไปสร้างความเหนื่อยใจให้เขาล่ะค่ะ
เรามองเห็นภาพเลยค่ะ ว่าถ้าไปรบกวนหรือทำอะไรให้ น่าจะยาว
แต่จนแล้วจนรอด... .
พอมาอยู่ด้วยกันจริงๆ เจอปัญหาจนได้ค่ะ
หลายรอบแล้ว แต่เราเป็นคนที่ไม่คิดอะไร
เรื่องว่าโดนแม่เราบ่น เกี่ยวกับพฤติกรรมการใช้ชีวิต การใช้เงิน แม้กระทั่งการแต่งตัว คือก็เฉยๆ ไม่ได้เอะใจอะไร
จนเมื่อเช้า หนักหน่วงมาก
แม่ จขกท. เหน็บเจ็บมาก
แม่บอก"ทำงานไปจนตาย ก็ไม่มีอะไรเป็นของตัวเองหรอก สอนอะไรไม่ได้ แก่แต่ตัว"......
ก็รับฟังค่ะ ไม่ได้จะมีอารมณ์ไปเถียงอะไรใครหรอกค่ะ คือบางทีก็เหนื่อยเนอะ
ใส่รองเท้ากำลังจะออกจากบ้าน
พ่อเดินมาบอกว่า อย่าไปคิดมากนะ
แม่ก็เป็นแบบนี้ แกก็รู้ หูเบา ใครบอกอะไรก็ตามเค้า
แล้วก็ไม่ต้องไปบ่นญาตินะ เค้าว่าง เค้าเลยชวนแม่เอ็งคุย เพราะเค้าเป็นคนแบบนี้ไง ชีวิตเค้าเลยพัง ไม่มีใครยุ่ง พอไม่มีใครยุ่ง เค้าเลยมาลงที่เอ็งนี่ไง
แต่หลักๆ คงเป็นห่วงเอ็ง
.....ให้คิดแบบนี้ พ่อกล่าว
ตามหัวข้อกระทู้สนทนาค่ะ
ใครมีอะไรจะแนะนำ จขกท.มั้ย เราควรจัดการอะไรก่อนดี เพราะอย่างที่บอกว่า
เราไม่ได้ไปทำใครเดือดร้อนนะ ในการดำเนินชีวิตเรา ตามจริงคือก็ไม่เคยไปก้าวก่ายชีวิตใครเลยด้วย แล้วที่สำคัญนะ
ที่สำคัญเลยคือ เราทำดี คิดดี ซัพพอร์ทเค้าทุกวิถีทาง เพื่อให้เค้าสงบสุข....
แต่สิ่งที่กลับมาตอนนี้....
เริ่มปวดหัวค่ะ ยอมรับ บางทีก็ไม่เข้าใจ
และเข้าไม่ถึงจิตใจแต่ละคน
รัก ห่วง ใคร เราก็อยากเห็นคนนั้นมีความสุข มีรอยยิ้มนะ
รัก ห่วง แต่ชอบเห็นคนนั้นมีปัญหา มีความกังวล หรือแม้กระทั่งตอกย้ำ
มันใช่ความรักความห่วงใยหรอ บางทีแอบ งง
เราบอกคนอื่นเสมอค่ะ ไม่ว่าใคร
ว่าชีวิตคนเราอ่ะ อย่าให้มันกดดัน หรือเหนื่อยมากจนเกินไป มันจะไม่มีความสุข
ให้ตั้งอยู่บนความพอดี
(บอกญาติเราด้วยนะ)
แต่ตอนนี้ คนที่ฟังคำพูดพวกนี้ของเรา กำลังทำให้เราเหนื่อยใจค่ะ ยอมรับ
ใครมีอะไรอยากบอก หรือแนะนำเรามั๊ยคะ เรายินดีอ่านค่ะ