ตอนเราเรียนจบม. 3 พ่อเราเสียชีวิต พ่อเราเป็นทหารผ่านศึก ผมเลยอยู่กับแม่สองคน จนกระทั่งชั้นม. 4 ก็ได้มีผู้ชายคนผ่านเข้ามาในชีวิตแม่กับเรา
ตอนแรกที่คนๆนี้เข้ามาเราก็แปลงๆแต่พอเราสแกนดูนานๆเข้าก็รู้เลยว่าผู้ชายคนนี้เป็นดี คือเวลามีผู้ชายผ่านเข้ามาในชีวิตเรากับแม่เราจะใช้สแกนอยู่
นานมากเกือบเดือนหนึ่ง กว่าที่เราจะยอมรับคนๆนี้ได้ให้แม่เราได้ ผู้ชายคนนี้ต้องใช่ความอดทนสูงมากว่าเขาไม่ได้เข้ามาเพื่อหลอกแม่เรานะ แต่เขารักแม่
มากจริงๆ แล้วผู้ชายคนนี้ก็ดีกับเรามากด้วยเราอยากกินอะไรเขาซื้อมาให้เราหมด แต่เราเข้าใจเมื่อเขามีลูกเป็นของเขาเองเขาก็ต้องรักลูกเขา แต่เราก็โต
พอที่จะหาเงินเองได้แล้ว ลืมบอกไปเขาเป็นคริสต์เตียนคนไทยนี้แลกและเขาก็รวยมากเขาบอกเราว่าศาสนาคริสต์สอนให้เขาขยันจะได้รวย แต่เรากับแม่
เป็นคนศาสนาพุทธ แต่เขาไม่ถือเขาบอกว่ารักไม่มีศาสนาเขาเป็นคนใจดีมาก แต่เราก็ไม่ได้เรียกเขาว่าพ่อนะเพราะเขาไม่ใช่พ่อเรา เราเรียกชื่อเขาเลยโดย
เราถามแม่ว่ารักผู้ชายคนนี้ไหมแม่บอกแม่ก็รักเขามากเช่นกัน เขาพาเรากับแม่ไปเข้าโปสถ์ทุกวันอาทิตย์และบาทหลวงก็มอบคัมภีร์ไบเบิ้ลให้เราเล่มหนึ่ง
พอกลับมาบ้านเราก็ศึกษาอ่านดู ซึ่งเราก็ชอบมากศาสนานี้สอนว่าผู้ชายต้องดูแลผู้หญิงยังงัยทำให้เราอยากไปโปสถ์วันอาทิตย์เลย ซึ่งก่อนพ่อจะเสียท่าน
บอกแม่ว่าจะแต่งงานใหม่พ่อไม่ว่าแต่อย่างรักคนอื่นมากกว่าลูกตัวเอง เราเลยบอกแม่ว่าทุกๆปี เราจะอยู่กับแม่แค่ครึ่งปีแรกเท่านั้น ส่วนครึ่งปีหลังเราย้ายมา
อยู่คอนโดกับแฟนสาวรุ่นพี่เป็นคอนโดของเขาเอง แล้วก็ให้เขาได้อยู่ด้วยกัน 2 คน ส่วนเราจะกลับไปเยี่ยมแม่ช่วงสงกราต์กับวันแม่ และเราจะช่วยงานแต่ง
แม่ด้วย จากตรงนี้ผมอยากรู้มากว่าคนเป็นลูกชายจะยอมให้แม่มีแฟนใหม่ได้มากกว่าคนเป็นลูกสาวไหม ถ้ามีได้จะยอมให้แม่แต่งงานใหม่ไหมเพราะเหตุผลใด