คือเรามีแพลนจะลองกู้ซื้อบ้านดูว่าจะผ่านไหม ถ้าผ่านก็ดี ไม่ผ่านก็ไม่เป็นไร ไว้รออีกสักพักก็ได้ เพราะปัจจุบันเราเช่าอยู่ ซึ่งเราคิดว่าอยากเอาเงินที่เช่ามาผ่อนเป็นของตัวเอง เพราะเราก็อยู่กับพ่อแม่ด้วยเราก็อยากหาบ้านให้พ่อแม่อยู่สักหลัง แต่พอญาติรู้ว่าเราจะกู้บ้านให้พ่อแม่อยู่ กลับบอกว่ามีปัญญาผ่อนหรอ? จะผ่านหรอ สาธุกูขอให้กู้ไม่ผ่าน สาปแช่งเราต่างๆนาๆ  😂 เราก็งงเหมือนกันน่ะ เราไม่เคยทำอะไรให้ และไม่ยุ่งด้วยอยู่แล้ว แต่กลับมาทำแบบนี้ คนแบบนี้จิตยังปกติดีอยู่ไหมคะ ทางพ่อแม่เราก็ดีกับทางญาติๆด้วย มีอะไรก็แบ่งตลอด ซื้อกับข้าวไปให้ตลอด ซื้อของกินให้กินบ่อยมากๆ บางทีก็ดูถูกพ่อกับแม่เราต่างๆนาๆ ว่าใจดำบ้างใจแคปบ้าง เห็นแก่ตัวบ้าง ทั้งๆที่การกระทำตรงกันข้ามเลย พ่อแม่ช่วยเหลือเวลาเค้าเดือนร้อนตลอด แต่พอพ่อแม่เราเดือนร้อนกลับไม่เคยช่วยเหลือเลย แต่กลับพูดว่ามีลูกก็ให้ลูกช่วยสิ จะมาบอกกูทำไม 😱 เราก็บอกพ่อแม่ตลอดว่าเลิกไปยุ่งกับเค้าได้แล้ว เค้าพูดดูถูกด่าลับหลังขนาดนี้ทั้งๆที่เป็นญาติกัน แต่พ่อแม่เราก็บอกว่าไม่เป็นไรหรอกยังไงก็เป็นญาติพี่น้องกัน เวลาเราจะทำอะไร หรือพ่อแม่เราจะซื้ออะไร ก็ชอบเกทับ อย่างนั้นอย่างนี้ ทั้งๆที่ตัวเองก็หาเงินได้มากกว่าเรา มีเงินมากกว่าครอบครัวเราหลายเท่า

การกระทำแบบนี้คือการอิจฉา หรือเห็นคนอื่นได้ดีกว่าตัวเองไม่ได้ไหมคะ เพราะเค้าเป็นแบบนี้มาตลอด แต่เราไม่คิดมากหรอก เราเป็นห่วงพ่อกับแม่มากกว่า ทุกคนมีความคิดเห็นยังไงบ้างคะ