เริ่มเลยนะคะ หนูอายุ 25 ปี คบกับแฟนมาประมาณ 4 ปี แฟนจะมาหาทุกเย็นเนื่องจากอยู่คนละหมู่บ้านไม่ไกลมาก ซึ่งระหว่างที่คบครอบครัวแฟนดีมากก ทุกคนดูใจดี ชอบเอ่ยชมเรา ครอบครัวแฟนจะอยู่แบบครอบครัวใหญ่อยู่กันหลายคน แล้วบังเอิญอยู่มาวันหนึ่งมีเหตุการณ์ที่เราทะเลาะกับข้างบ้านเพราะข้างบ้านเมาแล้วจะมาทำร้ายร่างกายซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้แม่ตัดสินใจให้แต่งงานกับแฟนทันที เพื่อความปลอดภัย ใช่ค่ะตัวเราก็เชื่อแม่ แต่ก่อนหน้านี้วางแผนว่าจะเก็บตังสักก้อนเป็นของตัวเองก่อนจะซื้อรถเก๋งเล็กๆสักคันเพราะทางฝ่ายบ้านแฟนเรามีฐานะ ส่วนบ้านเราฐานะปานกลางเลยไม่อยากให้ใครว่าว่ามาเกาะบ้านเค้ากิน แต่ด้วยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ตัดสินใจตามแม่โดยไม่ได้ไตร่ตรองคิดแค่ตัวเรากับแฟนปลอดภัย แต่พอแต่งเข้ามาแล้วทุกสิ่งทุกอย่างที่เราคิดว่าเค้าใจดี ดีกับเรา มันไม่ใช่สักนิด เจอทั้งคำดูถูก คำเหน็บแนม ต้องเข้าบ้านนอนไม่เกิน 2 ทุ่ม ไปเที่ยวไหนกับแฟนต้องกับไม่เย็นมาก  6 โมงคือโทรตามหนึ่งเดือนจะได้ไปสักครั้ง ไปไหนกับแฟนก็ต้องรายงานว่าจะไปไหนทำอะไร ซื้อของกินเยอะๆก็ไม่ได้บอกว่าเหลือเสียดาย สั่งของรถส่งของมาส่งบ่อยก็ไม่ได้ พูดไม่เพราะกับลูกเค้าก็ไม่ได้ แต่ลูกเค้าพูดทำได้บอกว่ามันเป็นสไตล์ ที่พีคคือเราตั้งใจใส่บาตรแต่เก้าอี้ที่นั่งรอพระมีตัวเดียวเลยเดินกับมานั่งรอหน้าบ้านแล้วบอกกับยายเค้าว่าเดี๋ยวหนูไปนั่งรอข้างในบ้านเองยายนั่งเถอะแต่ในบ้านมันจะมีประตูเหล็กกันอยู่เราจะพอดีเก้าอี้ที่เรานั่งประตูมันบังสรุปเราใส่บาตรไม่ทันเลยตามขับรถไปใส่ตอนแรกก็ไม่ได้คิดว่าจะมีปัญหาอะไรเพราะด้วยความหวังดีที่ให้ยายนั่ง แต่ตอนพระมาเค้าก็ไม่เรียกเราสักนิดซึ่งด้วยเราเองก็เดินออกไปดูนะหลายรอบมากแต่พอมานั่งพระมาพอดี สำหรับตัวเราหรือคนที่ฟังก็คิดว่ามันไม่น่าจะมีอะไรนิ ใช่มันมีเค้าไม่พอใจเราคิดว่าเราไม่อยากใส่บาตรพร้อมกันไม่เกีรติ ทะเลาะกันใหญ่โตส่วนคนในบ้านไม่ต้องพูดถึงเราผิดสิเพราะนั้นบ้านเค้า เราเป็นเด็กไม่มีสิทพูด มีอีกหลายเรื่องมากที่เจอ
อยากปรึกษาพี่ที่แต่งงานมีครอบครัวแล้วย้ายไปอยู่บ้านแฟนเจอปัญหานี้กันไหมค่ะ แล้วหนูควรกลับไปอยู่บ้านตัวเองดีกว่าไหม