เรามีแฟนคบกันมาได้เกือบๆปีแล้ว แต่เป็นเพื่อนกันมา 10 กว่าปี เป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม
แฟนเรามีเพื่อนสนิทเป็นผญ.อยู่คนนึง คือเพื่อนคนนี้เราดูออกตั้งแต่ก่อนคบแล้วว่าเค้าชอบแฟนเรา
แฟนเราก็เคยเล่าให้ฟังว่าแม่ของเพื่อนชอบแฟนเรามาก แบบอยากได้เป็นลูกเขย
แต่พอแฟนเรามาคบกับเราเพื่อนคนนี้นางก็ไปมีแฟนเหมือนกัน แต่นางชอบมาวุ่นวายกับแฟนเรา ไม่เว้นระยะห่างกันเลย
เช่น ชอบโทรมาหาแฟนเราบ่อยๆ เวลานางจะไปตจว.กับครอบครัวก็จะชวนแฟนเราไปด้วยตลอด แต่นางไม่เคยพาแฟนนางไปเลย พาแต่แฟนเราไป
ของที่บ้านพัง ไฟฟ้าเสียก็โทรตามแต่แฟนเราไปทำให้ทั้งๆที่ที่บ้านนางก็มีน้องชาย มีญาติที่เป็นผช.อยู่ระแวกนั้นเยอะมาก
ซึ่งเราคิดว่าเพื่อนกันมันต้องเข้าใจว่าถ้าอีกฝ่ายมีแฟนควรจะต้องให้เกียรติแฟนเพื่อน และเราเองก็เป็นคนที่มีเพื่อนผช.เยอะมากๆเหมือนกัน
พอเพื่อนเรามีแฟน เรายังเว้นระยะห่างเลย เราแค่สงสัยว่าทำไมเค้าคิดไม่ได้
แล้วแฟนเรามันก็เคารพพ่อแม่เพื่อนเพราะเมื่อก่อนตอนสมัยเรียนไปเมาหลับบ้านเค้าประจำเลยสนิทกับที่บ้านนั้น ด้วยความเกรงใจก็เลยต้องไปทำให้
เราไม่อยากเป็นคนงี่เง่าแต่เราก็อดไม่ชอบไม่ได้เพราะนางกับคนที่บ้านนางแสดงออกชัดเจนมากว่าไม่ชอบเรา แต่แฟนเราก็ชอบพาเราไปบานเพื่อนคนนี้
เราเคยพูดให้แฟนฟังว่าเพื่อนเธอกับแม่เค้าทำปฏิกิริยาแบบนี้ใส่เรานะ แต่แฟนบอกว่าเราคิดมากเกินไป
แฟนเราบอกว่าไม่ได้คิดอะไรกับเพื่อนคนนี้เลย ไม่เคยคิดเกินเพื่อน เราเชื่อใจแฟนเราแต่เราไม่ชอบที่เค้าไม่เว้นระยะห่างกัน
ใจนึงเราก็คิดว่าทำไมมันไม่คบกันให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยจะได้ไม่ต้องดึงคนอื่นเขามา แต่อีกใจเราก็รักแล้วเราก็ไม่อยากทะเลาะ ไม่อยากเป็นคนงี่เง่า
เราควรจะคุยกับแฟนเราเรื่องนี้ยังไงดีคะ เพื่อที่จะได้ไม่ต้องเกิดปัญหาแบบนี้ เราไม่สบายใจทุกครั้งที่แฟนบอกว่าจะไปบ้านเพื่อนคนนี้
เราเป็นคนพูดตรง แรง เวลาเราโกรธเราจะชอบหลุดปากพูดคำแย่ๆ เราเลยเลือกที่จะเงียบ และไม่ค่อยพูดอะไร แต่เราอยากปรับความเข้าใจกับแฟนในเรื่องนี้ เราควรจะใช้คำพูดแบบไหนดีคะที่จะไม่ทำให้ทั้งเค้าและเรารู้สึกแย่