เท่าที่ดูย้อนหลังตอนนี้ถึง ep8
ทำไมเรื่องสำคัญอย่างเทียนเป็นต้วนซิ่ว ถึงไม่พูดกระซิบกันหรือพูดที่อื่นไกลๆ บ้าน  เวลานายแม่กับเทียนทะเลาะกันทีไร แหกปากเรื่องความลับของเทียนจนจะรู้กันทั้งบ้านแล้ว 5555 ดูแล้วหงุดหงิดตรงนี้  ยังไม่นับเรื่องอื่นๆ อีกที่คนในบ้านสักสองสามคนคุยกัน จะต้องมีอีกฝ่ายแอบได้ยินเสมอ หลังประตูบ้าง หลังพุ่มไม้บ้าง คือวิธีเล่ามันไม่มีชั้นเชิงเลย น่าจะสลับเป็นวิธีอื่นๆ เช่น เห็นเหตุการณ์อะไรงี้ ไม่ใช่เอะอะๆ ก็แอบฟังแอบได้ยิน บางทีไม่ต้องแอบก็ลอยเข้าหู 
เอาจริงๆนะ ยัยจันทร์ไม่ต้องทุ่มเทสืบเรื่องอาเทียนมากนักหรอก คอยเอาหูแนบประตูห้องเทียนหรือนายแม่ เดี๋ยวความลับก็ลอยเข้าหู 5555

ข้อติอีกอย่างคือคอสตูม คนจีนในไทยไม่น่าใส่สูทสามชิ้นเต็มยศขนาดนั้นตลอดเวลานะ ขนาดในบ้านยังใส่ ร้อนแทน 555  ฉากเดินทางไปชลบุรี เจ้าสัวกับเทียนล่อสูทสามชิ้นเข้าไปไหว้ศาลเจ้า เหงื่อเจ้าสัวหยดติ๋ง คนดูยังร้อนแทน คือเข้าใจได้ว่าละครมาเฟียจีนพีเรียด สูทกับชุดจีนมันขาดไม่ได้ แต่มันดูไม่สมจริงไงไม่รู้สินะ

แต่ใดๆ ก็คือ การแสดงของฟิล์มคือดีมากจริงๆ ไม่รู้สึกว่าเทียนคือพระเอก แต่เป็นนางเอกในคราบผู้ชาย   ฟิล์มทำให้เชื่อว่าเทียนรักผู้ชายโดยที่ไม่ต้องมีจริตแต๋ว ดูเรียล บอบบาง น่าถนอม  น่ารักและน่าสงสารในเวลาเดียวกัน  ตัวละครเทียนจะมีออร่าของความเศร้าหม่น เก็บกดอยู่ตลอดเวลา เรียกได้ว่าฟิล์มไม่หลุดคาแรกเตอร์เลย
ส่วนอาจิวก็ดูกระด้างแต่เห็นความหวั่นไหว  ชอบการแสดงออกถึงความเจียมเนื้อเจียมตัว ดูแล้วเวทนา แต่ตัวละครขาดมิติอยู่สักหน่อยว่าผู้ชายดิบๆ แมนๆ อย่างจิว เกิดชอบผู้ชายได้ยังไง น่าจะมีการบอกเล่าที่มาหน่อย (หรืออาจมีในตอนหลังๆ หรือเปล่า ตอนนี้เราดูไปได้แค่ ep 8)
อาหยางกับคุณหญิง เป็นแสงสว่างในเรื่องที่ดูแล้วสดชื่น เบรกความเศร้าความดาร์ก ยังเดาไม่ถูกเลยว่า สุดท้ายเทียนจะสละตำแหน่งแล้วอาหยางขึ้นมาเป็นหัวหน้าพรรคมั้ย หรืออาหยางอาจตายก็ได้ เพราะตัวละครดีๆ แบบนี้ เวลาตายทีจะอิมแพ็คแรงมาก (ขออย่าให้เป็นงั้นเลย ฮืออออ)
ส่วนตัวละครแม่บัว ตอนแรกๆ เรารู้สึกว่านางอบอุ่น แต่อยู่ๆ ก็สังหรณ์ใจว่าท้ายๆ นางจะเป็นตัวดีพลิกบทร้ายรึเปล่า ถ้าใช่ก็จะอินแพคแรงมากอีกเช่นกัน