ผมเก็บขี้แมวคนอื่นเกือบ 3 ปี (ข้อย้ำว่าเก็บทุกวัน) เป็นแมวเลี้ยงมีเจ้าของ ช่วงแรกพยายามคุยกับเจ้าของดีๆ เขาบอกไม่ใช่แมวเขาบ้านเขามีกระบะทรายแมวไม่มีทางไปขี้บ้านอื่นเด็ดขาด สุดท้ายก็มึนตึงต่อกันและเขายังคงปล่อยแมวออกมาแบบนี้เรื่อยๆจนถึงทุกวันนี้

ผมลองหาวิธีแก้ไข้หลายอย่าง เช่น พริกไปโรย น้ำส้มสายชู ทำเสียงดังไล่ เอาขวดน้ำไปตั้ง เอาน้ำฉีด ยิงปืนอัดลม ทำแม้กระทั้งซื้องูปลอบมาพันหน้ารั้วบ้านเพื่อขู่ให้กลัว นิติก็ไม่รับแก้เรื่องพวกนี้ = สุดท้ายวิธีที่กล่าวมามันใช้ไม่ได้ผลครับ เสี้ยทั้งเงินและเวลาไปมาก

ผมอยู่บ้านคนเดียว ไปทำงานกลับมาก็เหนื่อยมากแล้ว แต่สิ่งแรกที่ต้องทำคือเก็บขี้แมวก่อนเข้าบ้าน บางวันมันขยันจัดขี้ทั้งเช้าและเย็นก็มี ผมเหนื่อยครับ ความอดทนมันลดลงเรื่อยๆ

โทรปรึกษาเพื่อนๆและอีกหลาย คำตอบที่ได้ก็คือเดิมๆ น้ำส้มสายชู โรยพริก ทำยังไงก็ได้แต่ห้ามวางยาเบื่อ ถ้าไม่ได้ผลจริงๆก็ให้ทำใจยอมรับและอยู๋กับปัญหาตรงนี้ สรุปง่ายผมถูกแนะนำว่าให้ยอมรับการที่ต้องถูกแมวขี้หน้าบ้านทุกวันโดยแก้ปัญหาแบบนี้ไปเรื่อยๆและห้ามฆ่ามัน 

พอมีวิธีกดความรู้สึกไม่ให้ขาดสติไหมครับ ตอนนี้เริ่มมีความคิดอยากเบื่อขึ้นมาบ้างเพราะผมจนปัญญาแล้วครับ ที่ทนอยู่เพราะลึกๆก็รักแมวตัวนี้เหมือนกันครับตอนเจอใหม่ๆก็เคยเล่นเคยลูบหัวก่อนที่จะเกิดปัญหาพวกนี้ตามมา แต่ตอนนี้ผมรู้สึกว่าความโกรธมันกำลังมีมากกว่าความรักที่เคยให้ครับ ผมลองหาดูวิธ๊แก้ไขกระทู้เก่าๆ คนรักแมวมีแต่บอกให้ทำใจเย็น เปลี่ยนความเกลียดให้เป็นความรัก วางยาเบื่อเท่ากับบาป คนถูกกระทำต้องทำต่อไปจนกว่าแมวจะหมดอายุไข มันมีอยู่แค่นี้จริงๆครับ นอกจากยาเบื่อคิดวิธีอื่นไม่ออกแล้วครับตอนนี้กดความรู้สึกได้อยู่แต่ก็ไม่รู้ว่าจะทนได้อีกนานไหม...