หลังผ่านประสบการณ์การฝึกประสบการณ์วิชาชีพที่ผ่านมา ส่วนตัวรู้สึกประทับใจในหลายๆอย่างที่เกิดขึ้นมากๆเลยค่ะ เลยอยากตั้งกระทู้นี้ไว้เพื่อเป็นกำลังใจเล็กๆให้กับว่าที่คุณครูที่มีหัวใจรักในการสอนทุกคน และ เพื่อเตือนตัวเองว่าครั้งหนึ่งเราเคยได้เจอเรื่องราวดีๆในชีวิต

เราเป็นนิสิตฝึกสอนรุ่นใหม่ที่เป็นรุ่นการเรียนครู 4 ปี และ ได้ฝึกในโรงเรียนเป็นเวลาประมาณ 4 เดือนกว่าเกือบ 5 เดือน ต้องบอกก่อนเลยว่า ก่อนจะเริ่มฝึกมีความรู้สึกกลัวมากๆ ตื่นเต้น หลีกหนี เพราะเราไม่เคยอยากเป็นครู ที่มาเรียนครูเพราะชอบการให้คำปรึกษา เลยเลือกสาขาที่มีสอนตรงกัน แต่สาขาที่ว่านั้นต้องเลือกเรียนครู ตอนนั้นเราก็ยังไม่ได้มีความคิดอยากเป็นครูเท่าไหร่ พอเริ่มเรียนไปสักพักในทุกๆปีจะมีวิชาบังคับให้เข้าไปฝึกประสบการณ์ ไปสังเกตการสอนของครู ศึกษาสภาพแวดล้อม และ บริบทภายในโรงเรียน เรากลับรู้สึกตื่นเต้น และ ชอบเวลาได้ไปเจอเด็กๆในโรงเรียน มันเลยเป็นเหมือนกันซึมซับในสิ่งที่เรียนมากขึ้นในทุกๆปี

ระยะเวลาใกล้ฝึกสอนก็มาถึงเมื่อเริ่มชั้นปีที่ 4 เราจะต้องคุยกับเพื่อนๆในสาขาเพื่อตกลงโรงเรียนที่เราจะเข้าไปฝึกสอน และเราก็ได้ฝึกสอนที่หนึ่งอยู่โซนใกล้บ้าน ซึ่งถือว่าโชคดีมากๆ เพราะเพื่อบางคนได้โรงเรียนไกลที่พัก ต้องหาหอพักใหม่ ทำให้เสียค่าใช้จ่ายจำนวนมาก วันที่เริ่มฝึกบอกได้เลยว่ากลั้นใจเท่านั้น กลัวในทุกอย่างที่ยังไม่เกิด ซึ่งจริงๆแล้วไม่ใช่วิธีคิดที่ดีสักเท่าไหร่ 

พอเปิดเทอมก็ตามระเบียบได้รับภาระหน้าที่ของการเป็นครูต่างๆ ตั้งแต่ การสอน การยืนเวรตอนเช้า การเข้าร่วมงานประชุมในโรงเรียน งานคุณครูที่ปรึกษา งานเยี่ยมบ้าน และกิจกรรมประจำกลุ่มสาระการเรียนรู้ต่างๆ การสร้างข้อสอบ การเย็บข้อสอบ การคุมสอบ การศึกษางานในฝ่ายบริหาร และอื่นๆ ทั้งหมดนี้นับเป็นสิ่งที่ได้เรียนรู้จริง จากสถานการณ์จริงๆ มีเหนื่อย มีท้อ มีหมดไฟ มีตั้งคำถามกับตัวเองหลายอย่าง มีความกดดันที่เราสร้างมันมาด้วยตัวเอง และที่ผ่านทั้งหมดมาได้เพราะโชคดีที่ได้เพื่อนร่วมงานที่ดี ทั้งครูพี่เลี้ยง คุณครูในโรงเรียน และ บุคลากรในโรงเรียน คนในชุมชนบริเวณโรงเรียน พ่อค้าแม่ค้า และเพื่อนที่มาฝึกสอนด้วยกัน เรามีช่วงเวลาที่ดี เหมือนหนังหนึ่งเรื่องในชีวิต และเชื่อว่าเมื่อเป็นครูจริงๆในอนาคตเราก็ต้องปรับตัวเข้าสู่โลกความเป็นจริงที่ไม่อาจกำหนดได้ว่าจะเป็นอย่างไร

ถึงจะเป็นระยะเวลาสั้นๆ ที่รู้สึกเหมือนเวลาผ่านไปไวอย่างโกหก จากคนที่ไม่เคยอยากเป็นครู กลับมีแรงบันดาลใจจากนักเรียน ความคิดที่ว่า เราอยากเห็นว่าเด็กคนนึงจะเติบโตไปได้อย่างไร จะโตไปประกอบอาชีพอะไร หรือประสบความสำเร็จในชีวิต หรืออย่างน้อยแค่เค้าเป็นคนดีในสังคมก็พอ ในวันนี้อยากขอบคุณมหาวิทยาลัย คณะครู และ บุคลากรทุกคน และ ขอบคุณคุณครูทุกคนในชีวิตที่มีส่วนให้ได้เติบโตมาเป็นครูฝึกสอนคนนี้

ยังมีความหวังอย่างยิ่งกว่าระบบการศึกษาในประเทศไทยจะพัฒนาไปให้ดียิ่งขึ้นกว่านี้ เพื่อเป็นส่วนช่วยในคุณครูทุกคนมีกำลังใจ แรงใจในการสร้างคนในสังคมที่ดีต่อไป 

ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้ค่ะ