เรา 2 คนเป็นเเฟนกัน ได้ประมาณ 6 เดือน เรา 26 เเฟนเรา 46 ปี ต่างกัน 20 ปี เเฟนเราเป็นคนสิงคโปร์ เราอยู่ออส เราเจอกันได้เพราะเค้ามา business trip ที่ออส ตั้งเเต่เราตกลงคบกันเราเจอกัน ประมานทั้งหมด 4 ครั้ง 3 ครั้ง ที่ออส 1 ครั้ง ที่สิงคโปร์ เรา2คนรักกันมาก เขาดูเเล เทคเเคร์เราดีมากๆ เรากล้าพูดได้เลยว่าเขาสอนให้เราได้รู้จักคำว่า รัก มันเป็นยังไง เเต่ความรักก็ไม่ได้สวยงามเสมอไปค่ะ สิ่งที่เรามีให้กันคือ ความรัก การสื่อสาร ความเข้าใจ การใช้ชีวิต เรายอมรับซึ่งกันเเละกันได้ เขาพาเราไป พบปะสังคมของเขาที่สิงคโปร์ รู้จักตัวตนการใช้ชีวิตของเขา เราเข้ากันได้ดี ระหว่างที่คบกันไม่เคยทะเลาะกัน เขาเป็นผู้ใหญ่ มีเหตุผล เราเองก็เป็นคนใจเย็น เเละรับฟัง ไม่เคยงี่เง่าไม่เคยชวนทะเลาะ เเฟนเราเป็นพ่อม่ายลูกติด (ลูกสาว1คนอายุ 14 ปี) เขารักลูกสาวมากกกกก มีภาระส่งเสียเลี้ยงดูลูกสาวกับ ภรรยาเก่าที่หย่ากันเเล้ว เราเองก็รับได้ตรงนี้ เพราะเรารักเค้ามาก ด้วยความที่เราอยู่ออส เขาอยู่สิงคโปร์ Long distance ไกลกัน เวลาต่างกัน การเจอกันยากขึ้นเพราะเค้ายุ่งกับงาน เเละเรียน ป.โทอยู่ เเละวันนึงเขาได้ไปหาหมอ เพราะพบความผิดปกติของร่างกายบางอย่าง เขาได้พบว่า สมรรถภาพร่างกายรวมถึงน้องชายเขาไม่เเข็งเเรง(นกเขาไม่ขัน) เขาเครียดเขาเลยคิด เเละตัดสินใจที่จะเลิกกับเราด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง เเต่เขาบอกว่า เขารักเรานะ จะรักตลอดไป เเต่เราสองคนอยู่ด้วยกันเเละไปกันต่อไม่ได้จริงๆ ตอนนี้เราอาจจะ happy เเต่ในระยะยาว อาจจะไม่ดีกับเราเช่นกัน เขาบอกเราว่า (1)เขาไม่อยากมีลูก (เพราะมีลูกสาว14ปีอยู่เเล้ว ) (2) เขาไม่อยากเเต่งงาน (เพราะ เคยผ่านประสบการณ์เเต่งงานที่ไม่ดีเเละหย่าร้างมาเเล้ว) เขาเลยตัดสินใจเลิกกับเรา เพราะ เขาบอกอยากให้เราได้ มีครอบครัว ที่ดีได้เเต่งงาน มีลูกที่น่ารัก ซึ่งเขาทำให้เราตรงนี้ไม่ได้ เราเลยตกลงที่เลิกกันด้วยดี เหมือนตัดไฟตั้งเเต่ต้นลม เเละเหตุผลบางอย่างที่ไปต่อไม่ได้ เราจึงตกลงกันว่า เรายังคุยกันเหมือนเดิม เรายังคุยกันได้ ปรึกษาพูดคุยการใช้ชีวิตกับเขาได้เหมือนเดิม ปรึกษาเขาได้ทุกอย่าง เขาสัญญาว่าเขาจะไม่มีวันลืมเรา เเละจะมาหาเราปีละครั้ง ถ้ามีโอกาศ
ตัวเราเองก็เจ็บนะที่เราเลิกกัน เเต่ยังคุยกันอยู่ทุกวันเหมือนตอนเป็นเเฟน เราอยากบอกรักคิดถึงใจเเทบขาดทุกวัน เเต่ได้เเต่หักห้ามใจ พยายามคิดถึงเหตุผล ให้มากกว่าหัวใจ เเต่ลึกๆ มันเจ็บ ที่เรารักกันเเต่เราอยู่ด้วยกันไม่ได้จริงๆ โลกใบนี้มันมีเเบบนี้จริงๆด้วยหรอคะ
ถ้าเรารรักกันจริง เราจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้อยู่ด้วยกันไม่ใช่หรอ ทำไมเราถูกเหมือนถูกผลักออกไป
เราควรทำยังไงดีคะ ไม่เคยมีประสบการณ์เเบบนี้เกิดในความรักเลยค่ะ บางที ความรักอย่างเดียว มันไม่พอจริงๆ