ฉันอยากมาเล่าเรื่องชีวิตของฉันให้ทุกคนได้อ่านกัน ชีวิตที่แทบไม่มีอะไรดีเลยไม่รู้ที่การมีครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์มันจะเกี่ยวไหมแต่บางอย่างมันก็อยู่ที่ตัวเราด้วย.อ่านแล้วคิดเห็นอย่างไรมาคุยกันนะคะ มีให้อ่านจนจบ
ฉันอาศัยอยู่บ้านกับยายและพ่อตอนเด็กๆแม่ฉันเต้านมเป็นอะไรก็ไม่รู้จึงไม่สามารถกินนมจากแม่ได้ ต้องได้ไปกินนมเต้าเดียวกับคนอื่นซึ่งก็เป็นญาติกันแม่ทิ้งฉันไปตั้งแต่ฉันอายุเพียงแค่2ขวบ ยายฉันเล่าว่าแม่บอกพ่อไปทำงานพ่อก็ตามไปดูแต่แม่ไปอยู่กับชายคนอื่นจนพ่อทำร้ายแม่แล้วก็เลิกลากันไป ยายจึงเป็นคนดูแลฉันมาตลอดหาเงินซื้อนมมาให้ฉันกินพ่อของฉันทำงานเอาแต่เมาติดเหล้ามาก ไม่เคยสนใจฉันเลยแต่ถึงยังไงฉันก็ยังรักพ่อตอนที่ไม่เมาอยู่ดีพ่อฉันสอนการบ้านฉันจนฉันเก่ง พ่อทอดไข่ดาวให้ฉันกินเพราะรู้ว่าฉันชอบ ฉันนอนกับยายและติดยายมากๆยายเอาใจฉันเก่งไม่เคยด่าอะไรฉันเลย ฉันสงสารยายฉันมากเวลาพ่อกินเหล้าแล้วชอบมาขอเงินจากยายอยู่ตลอดพอไม่ได้เงินพ่อของฉันจะทำลายเข้าของในบ้านกระจกแตกไปหมด ฉันและยายต้องหนีไปนอนห้องครัว ไปนอนห้องเก็บข้าวบ้าง วันนึงพ่อมีแฟนใหม่ก็คือแม่เลี้ยงของฉันพ่อกับแม่เลี้ยงมีลูกด้วยกันอยู่1คนเป็นผู้หญิงฉันรักน้องมาก ฉันกลับจากโรงเรียนฉันต้องได้มาดูแลน้อง เหมือนในบ้านตอนนี้ฉันรู้สึกรักน้องฉันคนเดียวส่วนแม่ของฉันก็มีน้องใหม่เป็นผู้ชาย แล้วคืนนึงพ่อของฉันก็ได้มาขอเงินไปกินเหล้าที่ยายอีกยายก็ไม่มีให้เลยไปขอเงินที่แม่เลี้ยงของฉันแม่เลี้ยงก็ไม่ให้มีปากเสียกันตรงหน้าประตูได้ยินยายบอกว่าแม่เลี้ยงพลักพ่อของฉันตกบันได เช้าวันรุ่งขึ้นที่บ้านของฉันญาติได้มาเก็บลำไยที่บ้านเพื่อนำไปขาย สังเกตเห็นว่าพ่อของฉันนอนกับพื้นไม่ยอมตื่นญาติคิดว่าพ่อคงเมาแล้วยังนอนแต่แปลกที่ทำไมมานอนอยู่ตรงพื้นนี่ พื้นบ้านของฉันเป็นซีเมนต์ จนมันผิดปกติเพราะพ่อของฉันไม่ยอมตื่นเลย ฉันไปเรียกก็ไม่ตื่น พูดไม่รู้คำ ญาติจึงนำส่งโรงบาล สรุปแล้วพ่อของฉันเส้นเลือดในสมองแตกหมอบอกว่าอาการ50/50 ป้าของฉันบอกกับหมอหากพ่อของฉันไม่รอดแล้วก็ให้พ่อฉันเสียชีวิตไปเลย เพราะพ่อของฉันชอบมาขอเงินยายป้าของฉันก็คือน้องสาวของพ่อฉันเอง ฉันจำได้ว่าตอนนั้นฉันร้องไห้มาก ลาโรงเรียนไปเยี่ยมพ่อวันจันทร์ แต่ก็ไม่ได้เข้าไปเจอพ่อเพราะฉันยังเด็กมาก สุดท้ายพ่อของฉันก็รอดแต่เหมือนสมองมีแค่ครึ่งเดียว พ่อของฉันกายดป็นอัมพึกอัมพาท ไปตลอดชีวิต แม่เลี้ยงของฉันก็ดูแล ฉันก็ดูแลไปด้วย วันนึงเรื่องมันก็เกิดขึ้นช้ำกับพ่อของฉันขึ้นมาอีก แม่เลี้ยงของฉันไปทำงานแต่ไม่ยอมกลับมาบ้านหลายคืน จนสุดท้ายก็เหมือนเดิมมีชายอื่นทิ้งพ่อของฉันให้อยู่กับฉันและยาย ยังไม่พอสิ่งที่ฉันเสียใจมากที่สุดคือแม่เลี้ยงของฉันเอาน้องฉันไปอยู่ด้วย น้องที่ฉันรักมากกว่าใคร ฉันเศร้าไปหลายวันน้าฉันก็มาปลอบใจเพราะว่าน้าของฉันกำลังตั้งท้องอยู่ ค่อยเอาหลานไปแทนน้องก็แล้วกันฉันก็รู้สึกเฉยๆ เพราะตอนนั้นยังดี จนวันนึงยายฉันล้มป่วยป้าจึงพายายกับฉันไปอยู่บ้านป้าด้วย แล้วทิ้งพ่อของฉันอบู่คนเดียว แต่บ้านก็ไม่ไกลกันมากนักผ่านไป2-3หลัง พ่อของฉันเก่งมากๆช่วยเหลือตัวเองได้ทุกอย่าง ฉันไปอยู่บ้านป้าฉันไม่ค่อยสนิทกับป้าเลย มีอะไรฉันไม่เคยบอกป้าบอกลุงหรือบอกน้า ฉันบอกแค่ยาย ส่วนแม่ของฉันก็ไม่ต้องถามถึงเงินไม่เคยส่งมาให้ฉันเลย เหมือนตอนนี้ฉันเหลือแค่บายคนเดียว จนในที่สุดน้าของฉันคลอดฉันได้ไปดูแลหลาน คือหน้าหลานคล้ายน้องฉันมาก แทบไม่น่าเชื่อเลยหลายปีที่ฉันไม่ได้อยู่กับน้อง ความรักที่ฉันเคยมีให้มันก็ไม่มี ฉันจึงเปลี่ยนใจมารักหลานแทน ฉันใกล้จบป.6ป้าคุยกันว่าจะส่งฉันเรียนจบแค่นี่ แต่น้าผู้ชายลูกของป้าก็ให้ส่งฉันเรียนมัธยมเลย ป้าก็ส่งฉันเรียน ส่วนพ่อฉันคอยส่งข้าวส่งน้ำทุกๆวัน ฉันมีโอกาสได้ไปอยู่กับแม่บ่อยครั้ง แต่เราทั้งสองก็ไม่เคยลงลอยกันเลยเหมือนฉันกับน้องที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันมานาน มันจึงไม่มีความรักให้แก่กัน อย่างน้อยถ้าแม่ของฉันแสดงความรักให้ฉันเห็นเหมือนกับน้อง ฉันคงจะรู้สึกรักแม่ของฉันบ้าง แต่ไม่เลยตอนฉันไปอยู่กับแม่ แม่แบ่งกันทำงานบ้านกับน้อง ให้ฉันล้างจาน พับผ้า ซักผ้า ตากผ้าทำทุกอย่างหมด น้องของฉันได้ล้างแค่ห้องน้ำอย่างเดียว ฉันขับรถไม่เป็นแม่ฉันก็ให้ฉันขับจนเป็นเพียงเพื่อให้ฉันขับไปรับน้องตอนเลิกเรียน ฉันฝึกอยู่แบบนั้นจนเป็นได้บ้าง ฉันกลับบ้านแม่มาหลังจากไปรับน้องเสร็จ น้องของฉันไม่ยอมล้างห้องน้ำหน้าที่ของตัวเอง แม่กลับบ้านมาแล้วมาต่อว่าฉัน ว่าทำไมฉันไม่ล้างห้องน้ำแทนน้อง ทั้งๆที่มันไม่ใช่ที่แบ่งงานกันตั้งแต่แรก ขึ้นมัธยมมาฉันเรียนไม่เก่งเกรดตก ทั้งๆที่ผ่านมาฉันเรียนดีมาตลอด น้องของฉันอยู่ประถมสอบได้ที่1แม่ก็บอกว่าทำไมฉันไม่เก่งเหมือนน้องบ้าง ละฉันก็เสียใจกลับบ้านของตัวเองมา ชีวิตวัยรุ่นฉันเริ่มไม่อยากเรียน โดดเรียน แล้วฉันก็มีแฟน ฉันก็ไปเจอกับแฟนของฉันตลอดบ้านก็ไม่อยากกลับ ฉันไปอยู่กับเขาขอให้เขาไปส่งไปโรงเรียนเขาก็ไม่ไปส่งบอกว่าหนาว บอกว่าขี้เกียจเรื่องนี้ฉันผิดเองไม่ได้โทษใคร ทางบ้านฉันรู้ก็ให้มาหมั้นกัน ฉันก็ได้ออกโรงเรียนเพราะขาดเรียนบ่อย เสื้อผ้าชุดนักเรียนป้าของฉันก็เอาไปให้คนอื่นแล้ว ฉันคบกับเขาได้เพียงแค่5เดือน เพราะอะไรหลายๆอย่างเขาไม่เคยมีฉันแค่คนเดียวเลย เราสองคนได้ไปทำงานที่ในเมืองเป็นร้านคอมของพ่อเขาเองฉันเรียนไม่จบม.3 ฉันได้ทำงานกับพ่อของเขาที่ร้านส่วนเขาจบม.3ได้ไปทำงานเป็นรปภ ฉันตั้งใจทำหน้าที่ของฉันทุกอย่าง วันนึงเขากลับบ้านดึกพ่อของเขาโทรตามเขาบอกมีประชุมก่อนจะมาทำงานที่นี่เรากับเขาตัวติดกันตลอดเวลา วันนั้นที่เขากลับดึกเราระแวงเราไปดมเสื้อผ้าของเขาได้กลิ่นน้ำหอม เราจึงถามว่าน้ำหอมของใครเขาก็โมโหใส่ฉันพลักฉันตกบันได แต่พ่อแม่เขาไม่รู้เรื่องเลย นอนด้วยกันเขาบอกกับฉันว่าพรุ่งนี้จะมีคนเอารถของเขาที่บ้านมาส่งที่นี่ให้ฉันกลับบ้านไปกับคนที่มาส่งรถให้เขาเลย ฉันถามว่าทำไม เขาบอกมาน่าด้านๆว่าเขามีคนอื่นแล้ว ฉันเสียใจมากรุ่งเช้ารุ่นพี่ผู้ชายที่ฉันรู้จักได้ขุ้นมาในเมืองพอดีฉันจึงออกมาน่าตาเฉยไม่ได้บอกพ่อแม่ของเขาเลย เพราะฉันเสียใจมากไม่รู้จะบอกไปเพื่ออะไรไม่รู้จะทนไปเพื่ออะไรเพราะตอนนั้นยังเด็กคิดอะไรไม่ได้เลย ฉันหายไปพ่อแม่ของแฟนเก่าฉันก็พากันตามหาเปิดกล้องวงจรดูก็ได้โพสต์คลิปแฉหาว่าฉันมีชู้ไปกับชายคนอื่น ทั้งๆที่เขาไม่รู้เหตุการณ์อะไรเลย ฉันไม่กล้าเข้าบ้านเงินก็ไม่มีฉันจึงขออยู่กับรุ่นพี่คนนี้ ฉันไม่รู้ว่าเขาเล่นยาตั้งแต่เมื่อไหร่เขาไม่ยอมอยู่บ้าน เขาไปไหนฉันก็ได้ไปด้วยเขาไปนอนกระท่อมที่นาฉันก็ได้นอนนั้นด้วย หาปลา หาอะไรที่เรากินวันนึงฉันตื่นขึ้นมาไม่เจอใครเลย ใช่เขากลัวโดนครอบครัวของฉันแจ้งความที่ฉันหายไป แล้วข่าวฉันก็ค่อนข้างจะดังเพราะพ่อแม่ของแฟนเก่าฉันแฉฉันลงเฟส ฉันตัดสินใจเดินเท้าเปล่ากลับบ้านฝนก็ตก แต่เหมือนโชคช่วยคนที่รู้จักฉันหมู่บ้านเดียวกันออกมาตลาดพอดีจึงพาฉันกลับบ้านไปด้วย ในหัวของฉันคิดว่าฉันต้องโดนด่า โดนว่าแน่ๆ แต่ไม่ฉันเข้าบ้านไปสิ่งแรกก็คือยายของฉันร้องไห้กอดฉันไว้ ฉันไก็อยู่บ้านสักพักพอเกิดเรื่องขึ้นน้าผู้หญิงของฉันจากที่ทำงานในเมืองก็ทะเลาะกับแฟนจึงย้ายมาอยู่บ้าน ลุงสร้างบ้านให้น้าคนละหลังกับป้าแต่บ้านติดกัน อยู่รั้วเดียวกัน น้าผู้หญิงฉันไม่ชอบที่ฉันเรียนไม่จบ แล้วมาเจอเหตุการณ์แฟนเก่าฉันอีกจึงได้ทะเลาะกันไม่พูดคุยกันเลย ฉันอยากไปทำงานกับแม่ได้มีโอกาสไปหาแม่อีกตอนนั้นฉันจะโอนเงินคืนให้เพื่อนจึงบอกป้าโอนให้หน่อยป้าก็ไม่โอนไม่เป็นเลยให้ฉันคุยกับแฟนน้าผู้หญิงที่ฉันทะเลาะกันอ่ะนะ แฟนน้าก็ขอเบอร์เพื่อคุยกันแต่คำพูดแฟนน้าฉันมันแปลกเขาบอกว่าเป็นห่วงฉันมาก อยากดูแลฉันตอนฉันเลิกกับแฟนเก่าเขาอยากมาปลอบฉันฉันก็ไม่คิดอะไรตอนนั้นฉันค่ะไป ฉันขอแม่ทำงานทั้งกลางวันและกลางคืนฉันไม่เคยขอเงินแม่เลย แต่แม่ของฉันกลับเอาเงินไปเล่นไพ่กับเพื่อนข้างห้องตั้งวงกันเล่นใส่เงินกันพอเงินหมดก็มาขอเงินที่ฉัน วันนั้นน้องฉันมาหาแม่แม่ก็บอกให้เพื่อนข้างห้องไม่ต้องมาเล่น แล้วทิ้งรถไว้ให้ฉันไปส่งน้องไปไหน แม่บอกกับฉันว่าไม่มีเงินแต่เอาเงินให้น้องตลอด จนน้องกลับไปแม่ก็เหมือนเดิมตั้งวงเล่นไพ่ งานกลางวันเขาไม่มาจ้างแล้วฉันเลยได้ทำงานแต่กลางคืนวันนั้นลูกค้าเยอะกลับมาก็ประมาณตี1 ฉันขับรถเปลี่ยวๆกลับบ้านคนเดียว เช้ามาโทรศัพท์ฉันเหมือนไม่ดีฉันเลนหาโทรศัพท์เก่าๆของแม่ที่พอใช้ได้มาเล่น ทุกคนรู้ไหมว่าสิ่งที่ฉันไม่คิดมาก่อนคือแม่ของฉันถามกับเจ้าของร้านกลางคืนที่ฉันไปทำว่าเมื่อคืนร้านปิดกี่โมง เจ้าของก็ไม่ได้มาดูเวลาตลอดไหมเจ้าของร้านบอกว่าปิดเที่ยงคืน แม่ของฉันคุยกับเจ้าของร้านมาฉันโกหก ที่มาถามไม่ใช่อะไรเพราะกลัวฉันท้องไม่พ่อบอกว่าเคยไม่ดีมาก่อน เป็นคุณคุณอยากกลับไปทำงานอยู่ไหม คนที่ขึ้นชื่อแม่พูดกับลูกแบบนี้ให้คนอื่นฟัง ฉันไม่คิดว่าจะได้เห็นแบบนี้แม่บอกให้ฉันเอาคนรวยๆ นั่งรถยนต์ มีหน้าที่การงาน ตอนไปทำงานฉันก็มีรักใหม่ แม่ก็เป่าหูฉัน เป่าหูรักใหม่ของฉันจนเราทะเลาะกันจนฉันทนแม่ไม่ไหวเลยได้กลับบ้าน พอกลับบ้านมาเหมือนเบอร์ที่ฉันเคยให้แฟนน้ามันให้เพิ่มเพื่อนมาฉันสั่งของเลยทักไปถามว่าวันนี้ของฉันส่งมารึป่าวเพราะน้าของฉันทำงานไปรษณีย์ บางวันก็ได้ของบางวันก็ไม่ได้ ทุกคนนั่งคุยกับแฟนน้ามันก็ชอบมีคำแปลกๆอยู่ตลอด เช่นเป็นห่วงนะ กินข้าวยังเดียวทำให้กิน กินน้ำไหมเดียวซื้อไปให้ ตอนนั้นเราก็ไม่รู้คิดว่าเขาหวังดีก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง เหมือนวันนั้นหลังบ้านมีงานศพฉันแยกห้องนอนกับยายมาหลายวันแล้วฉันอยากลองนอนคนเดียวบ้าง คืนนั้นเองอยู่ดีๆแฟนน้าของฉันก็ขึ้นมาบนบ้านมาข่มขื่นฉัน ฉันเสียงดังอะไรไม่ได้ฉันไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้เพราะตรงข้างห้องของฉันก็คือน้องยาย ห้องข้างล่างก็ห้องป้าเขาทำจนเสร็จฉันร้องไห้ซึมไปหลายวันฉันไม่กล้าบอกใครเพราะฉันสงสารหลานไม่อยากให้หลานฉันขาดพ่อ ละฉันไม่มีหลักฐานอะไรเลย ทุกทีที่ฉันอยู่บ้านตอนฉันเผลอเขาก็เอามือมาจับน่าอก จับก้นบ่อยๆให้ร้องไห้ทุกครั้งเขาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ฉันก็ได้แต่ทำตัวปกติ ฉันเลยเกเรไม่อยากอยู่บ้านออกไปอยู่กับเพื่อน หาแฟนออกไปอยู่กับแฟนทำให้ยายเสียใจบ่อยๆ เพราะยายอยากให้ฉันอยู่บ้านแต่ฉันอยู่ไม่ได้ ตอนนี้พ่อกับยายของฉันเสียไปแล้ว ฉันเหมือนเลยตัวคนเดียวตอนนี้ฉันมีแฟนอยู่เหมือนฉันเหลือแค่แฟนฉันคนเดียว แต่มันไม่มีความสุขเลยทุกทีที่ทะเลาะกัน ฉันเรียนไม่จบอยากเอาใจแม่ผัวได้มาทำงานสวนกับพ่อแม่ผัวเงินไม่ได้สักบาท อยู่บ้านเหงือไม่เคยตกสักหยด มาอยู่กับผัวฉันเหนื่อยมากฉันไม่เคยทำงานหนักแบบนี้มาก่อนทนเพราะยังรัก ฉันไม่เอาใครก็ไม่ได้ไม่มีที่ซุกหัวนอนกลับบ้านก็ไม่ได้ นอนคนเดียวไม่ได้ตั้งแต่เกิดเรื่องแฟนน้าขึ้นเหมือนฝันร้ายไปเลย นี่แค่ครึ่งเรื่องนึงชีวิตของฉันเท่านั้นฉันต้องทนอยู่แบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนจนบางทีฉันก็ไม่อยากอยู่บนโลกใบนี่แล้ว