ยาวหน่อยนะคะ เราคบกับแฟนมาได้1ปีอายุห่างกัน2ปี  เจอกันจากเฟสบุ๊ค คุยกันไปสักพักจากนั้นเขาก็ขับรถมาหาบ่อยๆ 2-3เดือนมาหาที แฟนอยู่ห่างกับเราเกือบ600+โลได้ เลยไม่ได้เจอกันบ่อย ปกติจะทักบอกตลอดไปไหน กินข้าวถ่ายมาให้ดู วีดีโอหาเกือบทุกๆ2-3ชม หรือเวลาเค้าว่างงาน ตอนนอนวีดีโอคอลค้างทุกคืนตลอด1ปี เราสบายใจจุดนี้มากที่เค้าบอกและดูว่าไม่นอกใจ  ไปกับเพื่อน ไปกินเบียร์ ไปร้านเหล้า ซึ่งเขาก็บอกกับเราแต่แรกว่าเขาเป็นแบบนี้จะรับได้ไหม แรกๆเรารับได้ค่ะ เค้าชอบเข้าสังคมเฮฮากับเพื่อนๆ มาบ้านเราก็เขากับที่บ้านได้ดีเลย ตอนช่วงแรกทะเลาะกันบ่อยมากตอนนี้ก็ต่างคนต่างปรับก็ดีขึ้น ซึ่งเขาจะเป็นคนโกรธง่าย นิดหน่อยก็โกรธ จากเราที่ใจร้อนมาเจอคนนี้เราต้องใจเย็นสุดๆไม่เคยยอมใครขนาดนี้ พยายามไม่ทำไรขัดใจเขา เราเป็นคนขี้ลืมมากก็โดนเขาบ่นตลอดว่าไม่ใส่ใจ มาวันนึงเราเริ่มคุยเรื่องอนาคตซึ่งเขาก็อยากได้รถใหม่สักคันจะให้เราผ่อนช่วยซึ่งรถก็เป็นชื่อเขาเขาบอกเวลาเดินเรื่องอะไรจะได้สะดวกกว่าเป็นชื่อเรา แต่ยังไม่แต่งงานเราก็ลังเลถ้าเกิดเลิกกันขึ้นมาละ เขาบอกถ้าวันนึงย้ายมาอยู่ด้วยกันเขาก็อยากมีอะไรเป็นของตัวเองบ้างเกิดเลิกกันมาเขากลัวว่าจะมีแต่ของเราฝั่งเราซะหมดไม่อยากกลับไปเริ่มใหม่ และเราเป็นคนนานๆเที่ยวที ไม่ค่อยดื่มหลังๆมาก็ทำงานกับที่บ้าน กลับบ้านกินข้าวพักผ่อนดูหนังอยู่กับครอบครัว วันอาทิตย์เที่ยวต่างจังหวัดบ้าง แต่เขาบอกเราว่าแต่งงานแล้วเขาก็อยากให้เราไปกับเบ้าง ไปนั่งกินเบียรนั่งชิวกับเขาอาทิตย์ละ2-3วัน ถ้าจะให้นั่งกินแต่ที่บ้านก็เบื่อ ซึ่งเราก็ไม่รู้จะตอบยังไงดี พอเขาถามปีหน้าจะมาขอแต่งงาน เขาถามจะอยู่กับคนแบบผมได้จริงไหมกับสังคมที่เขาเคยอยู่ นิสัยความขี้หงุดหงิด เราก็เลยลังเลว่าเราจะอยู่กับเขาได้จริงๆไหม เรื่องเงินก็ส่วนนึงเวลาเขามาหาเราก็ออกค่น้ำมันให้ ค่ากินบ้าง ค่าห้องบ้าง จะไปเที่ยวเราก็จ่ายแทบจะ70% วันเกิดอยากได้ของขวัญ3-4พันเราก็ให้ มันก็มีบ้างที่เขาจ่ายหรือเลี้ยงเรา แต่เรื่องเงินเราก็ชอบความแฟร์คนละครึ่งจะสบายใจกันกว่า ตอนนี้เราไม่รู้จะเอายังไงต่อดีถามว่ารักไหมก็รัก ข้อดีก็มี ข้อเสียก็พยยามเข้าใจ แต่ทำไมเหมือนความสุขมันน้อยลงทั้งๆที่ตอนนี้ก็รักกันดี ทะเลาะกันน้อยลง